သႏၱိ၏ ရနံ႕

အို ~ သာရိပုတၱရာ
နတၳိက၏ အျဖစ္ကို သိျမင္သည့္ေနာက္
ထင္ရွားေသာ သႏၱိ၊ ခ်ဳပ္ျငိမ္းျခင္း ၌ ~
အသြင္သ႑ာန္သည္ မရွိ၊
ခံစားခ်က္၊ ခံယူခ်က္သည္ မရွိ၊
တံု႕ျပန္မႈ၊ သိစိတ္သည္ မရွိ။
မ်က္စိ၊နား၊နွာေခါင္း၊လ်ွာ၊ ကိုယ္၊ စိတ္ ဒြါရတို႔ မရွိ။
သ႑ာန္၊ အသံ၊ ရနံ႕၊ အရသာ၊ ထိေတြ႕ဆုပ္ကိုင္ႏိုင္ျခင္း မရွိ၊
စိတ္သႏၱာန္တို႔၏ အႏုမာန တို႔သည္လည္း မရွိ။

အို ~ သာရိပုတၱရာ
စိတ္သႏၱာန္ ခဏကို ေက်ာ္လြန္ျပီးေျမာက္ေသာ အခါ
မသိမႈသည္ မရွိ။ မသိမႈ၏ အပိုင္းအျခားသည္ မရွိ။
ထိုမွ ေနာက္ သႏၱိသို႔ ေရာက္သည့္ အခါ
ဆုတ္ယုတ္ျခင္း (ဝါ) မရဏသည္ မရွိ။
ဆုတ္ယုတ္ျခင္း (ဝါ) မရဏ၏ အပိုင္းအျခား သည္ မရွိ။
ဇာတိ မရွိ၊ ဇရာ မရွိ။
မွတ္တိုင္လည္း မဟုတ္၊ လမ္းလည္း မဟုတ္။

The Heart Sutra.



ခ်ဳပ္ျငိမ္းျခင္း၊ ျငိမ္းေအးျခင္း၊ သႏၱိ သည္ သခၤါရတို႔ အလြန္၌ ရွိေသာ ေမႊးရနံ႕ပင္ ျဖစ္သည္။ အမတ သို႔ ဦးညႊတ္ေသာ - ႏွလံုးသား၏ ဟင္းလင္းပြင့္အာ ေနမႈ လည္း ျဖစ္သည္။ ပြင့္ဖတ္ တစ္ေထာင္ ျခံရံေသာ ၾကာညိဳပန္း ပြင့္လန္းလာျခင္းလည္း ျဖစ္သည္။ ထိုပုဂၢိဳလ္ အတြက္ အႏၱိမ ၊ ကိစၥတို႔ ျပီးဆံုးသည္ လည္း ျဖစ္သည္။ ခ်ဳပ္ျငိမ္းျခင္း တည္းဟူေသာ ထိုရနံ႕ကို ရရွိေသာ ခဏ - အၾကင္ ပုဂၢိဳလ္ အတြက္ ျပဳဖြယ္ ကိစၥ တို႔ ျပီးစီး ခဲ့ျပီ ဟု ဆိုရ ေပမည္။ ျဖစ္တည္ေသာ ဘဝ အတြင္း အႏွစ္၌ နတၳိက (ဝါ) သုညတ သို႔ ဆိုက္ေရာက္ ျပီး သည္ ျဖစ္၍ အသြင္သ႑ာန္ မဲ့ျခင္းသာ ၎သႏၱာန္၌ လႊမ္းျခံဳလ်က္ ရွိ၏။ အၾကင္ ပုဂၢိဳလ္အတြက္ ေကာင္းကင္ျပင္သည္ တိမ္သလႅာတို႔ မရွိ၊ ပကတိ ၾကည္စင္ ျပာလြင္လ်က္ ရွိ၏ ဟု ဆိုပါမည္။

ဤနတၳိက အျဖစ္ကို ဗုဒၶက နိဗၺာန ဟု ေခၚဆို ခဲ့ပါသေလာ။ ထို နတၳိက (ဝါ) သုညတ သည္ ဗလာနတၳိ ဘာမ်ွ မရွိျခင္း မဟုတ္ေပ ။ ျပည့္ဝျခင္း သာ အနက္ ရွိသည္။ ဗလာနတၳိ ကို အမ်ား ထင္ၾကသကဲ့သို႔ မရွိျခင္း၊ ဆုတ္ယုတ္ျခင္း၊ ေပ်ာက္ပ်က္ေန ျခင္း ဟု အနက္ မျပန္။ ဆုတ္ယုတ္ျခင္း သေဘာ မ ဟုတ္။ လစ္ဟာေနျခင္း အနက္ ကို နတၳိက ဟု ေခၚဆိုႏိုင္သည္ မဟုတ္ေပ။

နတၳိက ၏ စင္စစ္ အနက္ အဓိပၸာယ္ မွာ ဗလာ အထီးတည္း ျဖစ္တည္ျခင္း သာ ျဖစ္သည္။ ပစၥည္း အသြင္သ႑ာန္ တို႔ ေပ်ာက္ကြယ္၍ အဆံုး စြန္ေသာ ျဖစ္တည္မႈ သာ ကိန္းဝပ္ လ်က္ ရွိသည္။ အသြင္သ႑ာန္ တို႔ ေပ်ာက္ကြယ္၍ အသြင္သ႑ာန္ မဲ့မႈသာ ကိန္းဝပ္သည္။ အဆိုျပဳ သတ္မွတ္ခ်က္ တို႔ ေပ်ာက္ကြယ္၍ အမည္နာမမဲ့ျခင္းသာ အထီးတည္း ထင္ရွား လ်က္ ရွိသည္။

နတၳိက ၏ အျဖစ္ သည္ နတၳိ၊ ဘာမွ မရွိျခင္း၊ ဘာမွ မဟုတ္ျခင္း၊ ျငင္းပယ္ ဖယ္ရွားေနျခင္း မဟုတ္။ အဓိပၸာယ္ သတ္မွတ္ ရွင္းျပ၍ မရႏိုင္ျခင္း ဟူ၍သာ ရိုးရွင္းစြာ ဆိုလို ပါသည္။ သင္၏ ေနအိမ္ အတြင္းမွ ပရိေဘာဂ အားလံုး ၊ အသံုးအေဆာင္ ပစၥည္းပစၥယ အားလံုး ရွင္းလင္း ဖယ္ထုတ္လိုက္သကဲ့သို႔ ဟု ပမာဆိုပါမည္။ ထိုသို႔ ျပဳထားေသာ သင့္အိမ္အတြင္းသို႔ - လူတစ္ဦး တစ္ေယာက္ ဝင္ေရာက္၍ ၾကည့္ရွဳရင္း "အို ~ အခု သည္မွာ အဘယ္အရာမွ မရွိပါတကား" ဟု ဆိုမည္။

ထိုသူ သည္ ယခင္က သင့္ အိမ္ကို ေရာက္ခဲ့ဖူးသည္။ ပရိေဘာဂ အမ်ား ကို ျမင္ဖူး မည္။ ယခု သူ မျမင္ရ။ ထို႔ေၾကာင့္ သူေျပာသည္ "ဤေနရာမွာ အဘယ္အရာမွ မရွိေတာ့ပါကလား။ ဘာမွ မရွိေတာ့ပါကလား" ထိုသူ၏ စကားသည္ အတိုင္းအတာ တစ္ခု အထိ မွန္ကန္ပါသည္။ စင္စစ္ သင့္အေနျဖင့္ ပရိေဘာဂမ်ား ဖယ္ရွား ပစ္လိုက္ျခင္းသာ ျဖစ္သည္။ အိမ္အတြင္း ဧရိယာ နယ္ပယ္သို႔ ဝင္ေရာက္ ခုိေအာင္း ေနသမ်ွ ရွင္းခါ ထုတ္ပစ္လိုက္ျခင္းသာ ျဖစ္သည္။ ယခု ဘာမွ ရွိမေနျခင္း ဆုတ္ယုတ္ေနျခင္း မဟုတ္ေပ။ အိမ္၏ အျဖစ္သည္ အျပည့္အဝ အထီးတည္း က်န္ရစ္သည္။ အဘယ္အရာမွ အေနွာင့္အသြား မရွိေတာ့။

နတၳိက ၏ အျဖစ္သည္ တိမ္သလႅာ ရွင္း ေနေသာ ေကာင္းကင္ႏွင့္လည္း တူပါသည္။ တိမ္ျမဴ တိမ္မႊား တစ္စမ်ွပင္ ထင္က်န္မေနေသာ အခါ၌ ေကာင္းကင္၏ ၾကည္စင္ေနေသာ အျဖစ္သည္ တျပန္႔တျပဴး က်န္ရစ္လ်က္ရွိသည္။ အဘယ္ အရာ မွ မရွိေနျခင္း မဟုတ္ေပ။ တစ္စံု တစ္ရာ ဆုတ္ယုတ္ ပ်က္ျပဳန္း ေနျခင္း မဟုတ္ေပ။ ျမဴမႈန္ အေနွာင့္အသြား ကင္းစင္ေနျခင္း၊ ပကတိ ၾကည္လင္ေနျခင္းသာ ျဖစ္ပါသည္။

ေဇယ်