၀လုံးေလးနဲ႔ စ တဲ႔ ဘ၀

ဒီလက အေဖ႔ ေမြးလမို႔ အေဖ႔ကို သတိတရနဲ႔ အေဖ႔ကဗ်ာေလးေတြ ဖတ္ျဖစ္ေနတာမို႔ ဒီကဗ်ာေလးတပုဒ္ကို သြားဖတ္မိတာပါ။ ႏို၀င္ဘာ ၂၀၀၃ က ေရးထားတာဆိုေတာ႔ လြန္ခဲ႔တဲ႔ ၆ ႏွစ္ကေပါ႔ေလ။

ဘ၀ဆိုတာ အမ်ိဳးမ်ိဳး
ၾကံဳရ ေတြ႔ရတာပဲ။
အခုတေလာ
ကိုယ္႔ဘ၀ ကိုယ္႔အေၾကာင္းကို
ေနာက္ျပန္လွည္႔ၾကည္႔မိတဲ႔
အခ်ိန္ေတြ ရွိတတ္တာမို႔
အခု ခံစားရတာေတြနဲ႔
တိုက္ဆိုင္သလိုရွိတဲ႔
အေဖ႔ကဗ်ာေလးတပုဒ္ကို
မွ်ေ၀ခ်င္မိတယ္။
ဖတ္ၾကည္႔ၾကပါအုံး။

၀လုံးေလးက စ ခဲ႔တယ္

၀လုံးေလးက စ ခဲ႔တယ္။

ဘကုန္းကို ဦးထိပ္တင္ၿပီး
ဘ၀ထဲကို ၀င္ခဲ႔တယ္။

၀င္ခဲ႔တဲ႔ဘ၀ ေထြျပားစြ။

ည ည အခင္း ပပ၀င္း
လမင္းနဲ႔လဲ ဆုံခဲ႔တယ္။

ညအခါ
လ မသာ လ ေပ်ာက္
ၮ ရင္ေကာက္ ဎ ေရမွဳတ္
အရုပ္ဆိုးဆိုးေတြလဲ ေတြ႔ခဲ႔တယ္။

ကၾကီး ခေခြး ေငြသူေဌး
စလုံး ဆလိမ္ သုခမိန္
ခ်င္႔ခ်င္႔ခ်ိန္ခ်ိန္ ရွိပါတယ္။

ဆူဆူပူပူ တ၀မ္းပူေတြလဲ အမ်ားၾကီး။

ဘ၀ေက်ာင္း အစက ေကာင္းပါရဲ႔
မရဏ ေမာင္း က ေခၚသံၾကားရင္
အားလုံးထားလို႔ သြားရမယ္။ ။

တင္မိုး
၁၊ ၁၁၊ ၂၀၀၃

အားလုံးကို ထားလို႔ သြားရမဲ႔ အခ်ိန္ မေရာက္ေသးသမွ်ေတာ႔ ခရီးဆက္ရအုံးမွာေပါ႔။
ခရီးလမ္း ၾကမ္းသည္ျဖစ္ေစ၊ ေခ်ာသည္ ျဖစ္ေစ တုံ႔လွဲ႔ေမတၱာနဲ႔သာ အားျပဳၿပီး သြားခ်င္သူပါေလ။

မိုးခ်ိဳသင္း
ၾကာသာပေတးေန႕၊ ႏိုဝင္ဘာလ ၅၊ ၂၀၀၉