Tuesday, December 11, 2012


တကသ ျပန္ေဆာက္ၾကမယ္ဆိုရင္



ျပည္သူ႕ေခတ္ဂ်ာနယ္မွာ ေဖာ္ျပဖို႕ ေမာင္၀ံသ ေျပာခ်င္လြန္းလို႕ေဆာင္းပါးအျဖစ္ တင္ခဲ့ေပမယ့္ ႏွစ္ႀကိမ္တိုင္တိုင္ ဆိုင္းငံ့ျဖစ္ခဲ့ရပါတယ္။ ပုံႏွိပ္ေဖာ္ျပခြင့္ မရခဲ့ပါဘူး။ သည္ေဆာင္းပါးဟာ ေဒါက္တာဦးျမင့္ရဲ႕ စာတမ္းထြက္လာၿပီး ကၽြန္ေတာ့္ သေဘာထားအျဖစ္ ေမာင္၀ံသ Face book မွာ အက်ဥ္းမွ် တင္ၿပီးသားပါ။ အခု ထပ္မံျဖည့္စြက္ၿပီး ျပည္သူ႕ေခတ္ ပရိသတ္အတြက္ တင္ဆက္ဖို႕ ႀကိဳးစားခဲ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။ မရတဲ့အဆုံးေတာ့ Face book မိတ္ေဆြမ်ားကတစ္ဆင့္ပဲ ကၽြန္ေတာ့္ဆႏၵမ်ားကို ေ၀မွ်လိုက္ရပါတယ္။

 ေဒါက္တာဦးျမင့္ရဲ႕ အိတ္ဖြင့္ေပးစာ
 ေမ ၁၉ ရက္ေန႕က ရန္ကုန္ၿမို႕ မီကာဆာဟိုတယ္မွာ ျပဳလုပ္တဲ့ အမ်ိဳးသား စိုက္ပ်ိဳးေရး တိုးတက္မႈဆိုင္ရာ မူ၀ါဒမ်ား စာတမ္းဖတ္ၾကားပဲြမွာ စာတမ္းရွင္တစ္ဦးျဖစ္တဲ့ ႏိုင္ငံေတာ္သမၼတစီးပြားေရးအႀကံေပး အဖြဲ႕ ေခါင္းေဆာင္ ေဒါက္တာဦးျမင့္က ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ရဲ႔ အစဥ္အလာ ဂုဏ္သိကၡာကို ျပန္လည္ တည္ေဆာက္ေရး ျပည္သူထံအိတ္ဖြင့္ေပးစာကို ႔ျဖန္႔ေ၀လိုက္ပါတယ္။ ေဒါက္တာဦးျမင့္ရဲ႕ ျပည္သူထံအိတ္ဖြင့္ေပးစာ စာတမ္းကိုဖတ္ၿပီး ေက်နပ္ပီတိျဖစ္လြန္းလို႕ ကြၽန္ေတာ့္မွာ မ်က္ရည္ေတာင္လည္မိပါတယ္။

လက္မလြန္ေသးပါဘူး
ဆရာျမင့္ ေျပာထားတဲ့ ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ႀကီးရဲ႔ အစဥ္အလာ ဂုဏ္သိကၡာကို ျပန္လည္ တည္ေဆာက္ေရး သုံးသပ္တင္ျပခ်က္အားလုံးကို အျပည့္အ၀ေထာက္ခံပါတယ္။
ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ႀကီးကို တန္ဖိုးထားရေကာင္းမွန္းမသိသူေတြက ဖ်က္ဆီးဖို႕ႀကိဳးစားခဲ့ေပမယ့္ အမိတကၠသိုလ္ႀကီးဟာ လုံးလုံးလ်ားလ်ားေတာ့ မပ်က္စီးသြားေသးပါဘူး။ ျပန္လည္တည္ေဆာက္ရင္ ရႏိုင္ေသးတယ္လို႕ ယူဆပါတယ္။

မ်က္ေစာင္းထိုးလာၾကရင္
ေလာေလာဆယ္ စိုးရိမ္ဖို႕ေကာင္းတာက ႏိုင္ငံျခားစီးပြားေရးလက္၀ါးႀကီးအုပ္ သမား ေတြက ျပည္တြင္းပုဆိန္ရိုးေတြနဲ႕ေပါင္းၿပီး သူတို႕ရဲ႕ လုပ္ကြင္းလုပ္ကြက္အတြက္ ရန္ကုန္ တကၠသိုလ္လို ေနရာမ်ိဳးကိုပါ မ်က္ေစာင္း ထိုး မ်က္စိက်လာရင္ ဘယ္လို လုပ္ၾကမလဲ။
ဆရာျမင့္က ရန္ိကုန္တကၠသိုလ္ႀကီးကို ဧရာ၀တီျမစ္ႀကီးနဲ႕ ႏိႈင္းၿပီး ေရးထားတာ အင္မတန္ သရုပ္ေပၚပါတယ္။ ဧရာ၀တီကို ကၽြန္ေတာ္တို႕ ကာကြယ္သလို ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ႀကီးကို အႏၱရာယ္ကင္းေအာင္ ကာကြယ္ ရပါမယ္။ ဒါတင္မက နဂိုမူလအတိုင္း အစဥ္အလာႀကီးမား၊ ဂုဏ္သိကၡာ ျမင့္မားတဲ့ တကၠသိုလ္ႀကီး အျဖစ္ ျပန္လည္တည္ေဆာက္ရပါလိမ့္မယ္။

ေက်ာင္းသားေဟာင္းတစ္ဦးအေနျဖင့္
ဆရာျမင့္စာတမ္းထဲပါတဲ့ ေနာက္အေရးႀကီးတဲ့ အခ်က္တစ္ခ်က္ ကေတာ့ ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ ေက်ာင္းသားသမဂၢ အေဆာက္အဦႀကီးကို ျပန္လည္တည္ေဆာက္ဖို႕ႏိႈးေဆာ္ခ်က္ျဖစ္ပါတယ္။ ၁၉၆၁မွာ ေက်ာင္းသား နံပါတ္ Number of Student - NS 39162 နဲ႕ ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ ေက်ာင္းသားျဖစ္ခဲ့ၿပီး ၁၉၆၇ က်မွ အဂၤလိပ္စာ၊ ျမန္မာစာ၊ ေဘာဂေဗဒ၊ ဒႆနိကေဗဒ၊ အေနာက္တိုင္းသမိုင္း ဘာသာတြဲနဲ႕ ဘီေအဘြဲ႕ရခဲ့တဲ့ ကၽြန္ေတာ့္ အေနနဲ႕ ဆရာျမင့္ရဲ႕ အဆိုအားလုံးကို ခၽြင္းခ်က္မရွိ ေထာက္ခံပါတယ္။ ဘာေၾကာင့္ ဆိုေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ကိုယ္တိုင္လည္း သည္ကိစၥနဲ႕ ပတ္သက္လို႕ မွတ္မွတ္ရရ အေလးအနက္ ေျပာဆိုခဲ့ၿပီး ျဖစ္လို႕ပါ။

အာအက္ဖ္ေအနဲ႕ ေျပာခဲ့ပါတယ္
မႏွစ္က ဇူလိုင္ ၇ နဲ႕ ဇူလိုင္ ၈ ႏွစ္ရက္မွာ RFA အသံလႊင့္ဌာနက ကၽြန္ေတာ္နဲ႕ အင္တာဗ်ဴးကို ႏွစ္ရက္ ဆက္လႊင့္ခဲ့ပါတယ္။ ပထမတစ္ခုက ဇူလိုင္ ၇ ရက္ အေရးအခင္းအေၾကာင္း ကၽြန္ေတာ္ သိသမွ် ျပန္ေျပာျပတာပါ။ ဒုတိယ အင္တာဗ်ဴးက တကသ အေဆာက္အဦႀကီး မိုင္းခြဲ ဖ်က္ဆီးခံရတာရယ္၊  ထိုစဥ္က အစိုးရကိုယ္စားလွယ္အခ်ိဳ႕က တကသႀကီးကို ျပန္ေဆာက္ေပး ပါ့မယ္လို႕ ကတိျပဳတာရယ္အေၾကာင္းေတြကို ေျပာခဲ့တာပါ။ ကၽြန္ေတာ္က လာမည့္ႏွစ္ ၂၀၁၂ ဟာ တကသႀကီးၿဖိဳဖ်က္ခံရတာ ႏွစ္ ၅၀ ျပည့္တဲ့ႏွစ္ ျဖစ္ပါတယ္၊ အဲဒီအခ်ိန္မွာ တကသႀကီးကို ျပန္လည္တည္ေဆာက္ႏိုင္ေအာင္ ႀကိဳးစားၾကပါစို႕လို႕ RFA အင္တာဗ်ဴးမွာ ေျပာခဲ့ပါတယ္။

 ေနာက္ခံအေၾကာင္းကေတာ့ ဒီလိုပါ။
 ၁၉၆၂ ဇူလိုင္ ၇ ရက္အေရးအခင္းၿပီးေတာ့ ေက်ာင္းေတြ ပိတ္ခ်လိုက္ၿပီး စက္တင္ဘာမွာ ေက်ာင္းျပန္ဖြင့္တယ္။ အဲဒီေနာက္ ကၽြန္ေတာ္တို႕ရဲ႕ လႈပ္ရွားမႈေတြ ေပၚလာေတာ့ ဒီတစ္ႀကိမ္မွာ ေတာ္လွန္ေရးအစိုးရက အင္အားသုံး မႏွိမ္နင္းဘဲ ေဆြးေႏြးရေအာင္ဆိုၿပီး ေက်ာင္းသားကိုယ္စားလွယ္ ေလးဦးေကာ္မတီကို ၁၉၆၂ ႏို၀င္ဘာလထဲမွာ ဖိတ္ေခၚေဆြးေႏြးတယ္။ တကသေခါင္းေဆာင္ေတြ ေထာင္ထဲေရာက္သူေရာက္၊ တိမ္းေရွာင္သူ တိမ္းေရွာင္ေနၾကရခ်ိန္မွာ ကြၽန္ေတာ္တို႕က သဟာယႏွင့္စာဖတ္အသင္းမ်ား အဖြဲ႕ခ်ဳပ္ ျဖစ္ေျမာက္ေရး ႀကိဳးပမ္းရင္း ျပန္လည္ စုစည္းခဲ့ၾကတာပဲဗ်။ ေလးဦးေကာ္မတီထဲက ကိုတင္ထြန္းတစ္ေယာက္ပဲ ကြယ္လြန္ပါေသးတယ္။ ကိုခ်စ္ေဆာင္(ကသာ)၊ ကိုတင္ေအး ( ျမင္းၿခံ)နဲ႕ အဲဒီတုန္းက ပဲခူးစိုးသိမ္းလို႕ သိၾကတဲ့ ကၽြန္ေတာ္ပါ၀င္ပါတယ္။ အစိုးရကိုယ္စားလွယ္မ်ားအျဖစ္ ဗိုလ္မွဴးႀကီး သန္းစိန္၊ ဗိုလ္မွဴးႀကီးတင္စိုး၊  ဗိုလ္မွဴးႀကီး ေဒါက္တာေမာင္လြင္တို႕ပါ၀င္ပါတယ္။

ျပန္ေဆာက္ေပးပါ့မယ္ ေျပာခဲ့
 ေဆြးေႏြးတဲ့အေၾကာင္းအရာ မ်ားစြာထဲက ေလာေလာဆယ္ သက္ဆိုင္တာကို ေျပာရရင္ မိုင္းခြဲခံခဲ့ရတဲ့ တကသ အေဆာက္အဦႀကီးကို ျပန္ေဆာက္ ေပးပါ့မယ္၊ ေက်ာင္းသားေတြ စိတ္ႀကိဳက္ ဗိသုကာလက္ရာ ေပးရင္ ေပးတဲ့အတိုင္းေဆာက္ေပးမယ္၊ ယခင္မူလပုံစံအတိုင္း ျပန္လိုခ်င္ရင္လဲ အရင္အတိုင္း ေဆာက္ေပးပါမယ္လို႕ သူတို႕က ေျပာလာပါတယ္။

ႏွစ္ႀကိမ္အဖ်က္ခံရတဲ့ တကသ
ကၽြန္ေတာ္တို႕က တကသအေဆာက္အဦကို သင့္ေတာ္တဲ့အခ်ိန္မွာ ကၽြန္ေတာ္တို႕ဘာသာ ျပန္ေဆာက္မယ္၊ မိဘ ျပည္သူေတြက ကၽြန္ေတာ္တို႕ကို ကူမွာပါလို႕ ျပန္ေျပာခဲ့ပါတယ္။ ေနာက္ႏွစ္လေလာက္ၾကာေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႕ ဘာသာ တဲတန္းလ်ားႀကီးတစ္လုံး ေဆာက္ၿပီး တကသ အေဆာက္အဦလို႕ သမုတ္ခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီအေဆာက္အဦလဲ ၁၉၆၃ ဒီဇင္ဘာလမွာ ၿဖိဳဖ်က္ခံ လိုက္ရတာပါပဲဗ်ာ။ ဒါနဲ႕ပါဆိုရင္ တကသ အေဆာက္အဦးကို ႏွစ္ႀကိမ္ အဖ်က္ခံရတယ္လို႕ မွတ္သားရမွာပဲဗ်။

တကသ တဲတန္းလ်ားႀကီးသာမက ကြၽန္ေတာ္တို႕လက္နဲ႕ တည္ေဆာက္ခဲ့တဲ့ ဆဲဗင္းဂ်ဴလိုင္ အထိမ္းအမွတ္ ေက်ာက္တိုင္ႀကီးလည္း တဲႀကီးနဲ႕ တစ္ခ်ိန္တည္း ဘူလ္ဒိုဇာနဲ႕ ေကာ္ထိုး ေဖ်ာက္ဖ်က္ ခံလိုက္ရ ပါေကာ လား။  ဇူလိုင္ ၇ ရက္ အေရးေတာ္ပုံေက်ာက္တိုင္လို႕ နာမည္ေပးခဲ့တဲ့ အဲဒီေက်ာက္တိုင္ဟာ တကသအေဆာက္အဦႀကီး မိုင္းခြဲ ၿဖိဳဖ်က္ခံရအၿပီး က်န္ရွိတဲ့ အုတ္ခဲေတြကို တကၠသိုလ္ဓမၼာရုံ ၀င္းႀကီးထဲ ပုံထားတဲ့ေနရာက ၁၉၆၃ ဇန္န၀ါရီလဆန္းမွာ ေက်ာင္းသား ေက်ာင္းသူေတြ လက္ဆင့္ကမ္း သယ္ယူၿပီး စက္မႈတကၠသိုလ္ေက်ာင္းသားေတြ လုပ္အားနဲ႕ ဗိုလ္ေအာင္ေက်ာ္ အုတ္ခုံေဘးမွာ တည္ေဆာက္ခဲ့တဲ့ ေက်ာက္တိုင္ပါ။ (မွတ္ခ်က္။ ဗိုလ္ေအာင္ေက်ာ္အုတ္ခံုလို႕ ကၽြန္ေတာ္ သုံးႏႈန္းလိုက္တာက တခ်ိဳ႕က ေက်ာက္တိုင္လို႕ အမွတ္မွားေနၾကလို႕ပါ။ တကယ္က ဗိုလ္ေအာင္ေက်ာ္ ရုပ္ထုတင္ဖို႕ ေဆာက္လုပ္ထားတဲ့ အုတ္ခုံသာ ျဖစ္ေၾကာင္း ေရွးမီေနာက္မီလူႀကီးေတြကို ကၽြန္ေတာ္ ေမးပါမ်ား စကားရထားတာပါ။ ဗိုလ္ေအာင္ေက်ာ္ရုပ္ထုက အေၾကာင္းမညီညြတ္လို႕ မၿပီးႏိုင္တာနဲ႕ အုတ္ခုံကိုပဲ ေက်ာက္တိုင္အျဖစ္ အသိအမွတ္ျပဳခဲ့ၾကတာလို႕ ဆိုပါတယ္။)

ေပ်ာ္ေပ်ာ္ပါးပါး အုတ္ျမစ္ခ်ရေအာင္
၁၉၈၈ အေရးေတာ္ပုံအတြင္း  သမၼတ ေဒါက္တာေမာင္ေမာင္က ပါတီစုံဒီမိုကေရစီေရြးေကာက္ပြဲမ်ား ၃လအတြင္း က်င္းပေပးပါမယ္လို႕ ကတိေပးတဲ့ မိန္႕ခြန္းအဆုံးမွာ တကၠသိုလ္သမဂၢ အေဆာက္အဦႀကီး ကိုလဲ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ပါးပါးအုတ္ျမစ္ခ်ၾကရေအာင္လို႕ ကတိေပးသြားပါေသးတယ္။ ဘာပဲေျပာေျပာ ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသားသမဂၢ အေဆာက္အဦႀကီးကို မိုင္းခြဲဖ်က္ဆီးခဲ့တဲ့ လုပ္ရပ္အတြက္ ဆင္ျခင္တုံတရား ရွိသူတိုင္းဟာ အျပစ္ ရွိတယ္လို႕ ခံစားမိၾကမွာပါပဲ။ တစ္နည္းနည္းျဖင့္ ေက်ာင္းသားေတြ ေက်နပ္ေအာင္ ျပန္လုပ္ေပးသင့္တယ္လို႕ ယူဆသူေတြ အမ်ားႀကီး ရွိ္ခဲ့တာ ေသခ်ာပါတယ္။

ယခု ဆရာေဒါက္တာဦးျမင့္က ျပည္သူသို႕ အိတ္ဖြင့္ေပးစာနဲ႕ ဒီကိစၥေတြကို ႏိႈးေဆာ္လိုက္တာ အင္မတန္မွ ေက်းဇူးတင္ဖို႕ေကာင္းပါတယ္။

အျခားတကၠသိုလ္မ်ား ပစ္ပယ္ရာမေရာက္ပါ
ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ကို အထူးအေလးထားၿပီး ယခင္ကလို ဂုဏ္သိကၡာ ျမင့္မားတဲ့ ဦးေဆာင္ တကၠသိုလ္ႀကီးအျဖစ္ ျပန္လည္ ျမႇင့္တင္ျခင္းဟာ ႏိုင္ငံအ၀န္းမွာ ရွိေနတဲ့ အျခားတကၠသိုလ္/ ေကာလိပ္မ်ားကို ပစ္ပယ္ရာ ေရာက္မယ္လို႕ ကြၽန္ေတာ္ကေတာ့ မျမင္ပါဘူးခင္ဗ်ာ။ ကြၽန္ေတာ္တို႕ ျပည္သူ႕ေခတ္ဂ်ာနယ္မွာ ဆရာ ေဒါက္တာ တင္လိႈင္ (ဘိုးလိႈင္) ေဆာင္းပါးအခန္းဆက္ ေရးသား တင္ျပခဲ့တဲ့ ႏိုင္ငံဂုဏ္ေဆာင္ အမ်ိဳးသားတကၠသိုလ္ႀကီးအဆင့္မ်ိဳးကို ဆိုလိုတာလို႕ နားလည္လိုက္ရင္ ပိုၿပီး ရွင္းလင္းသြားမယ္ထင္ပါတယ္ဗ်ာ။

အမ်ိဳးသား ျပန္လည္ရင္ၾကားေစ့ေရး
တကသ အေဆာက္အဦႀကီး ျပန္လည္တည္ေဆာက္ေရးကေတာ့ ယခုအခါ ေက်ာင္းသားသမဂၢမ်ား ျပန္လည္ ဖြဲ႕စည္းေနၾကခ်ိန္နဲ႕ အခ်ိန္ကိုက္ပဲ ျဖစ္လို႕ ယခုႏွစ္အတြင္း (ျဖစ္ႏိုင္ရင္ လာမည့္ ဇူလိုင္လအတြင္း) အုတ္ျမစ္ခ် ႏိုင္ေအာင္ ၀ိုင္း၀န္းၾကမယ္ဆိုရင္ အတိုင္းထက္အလြန္ တံခြန္နဲ႕ကုကၠား ျပည္သူအမ်ား ေက်နပ္ အားရ ျဖစ္ၾကမွာ ေသခ်ာတယ္ဗ်။ လက္ရွိအစိုးရကပါ  လိုလိုလားလား အားေပးကူညီမယ္ဆိုရင္ေတာ့ အမ်ိဳးသား ျပန္လည္ရင္ၾကား ေစ့ေရးအတြက္ပါ ေကာင္းၿခီးမဂၤလာျဖစ္ေပလိမ့္မယ္လို႕ ကြၽန္ေတာ္ ယုံၾကည္တယ္ဗ်ာ။   

ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ႀကီးကို ကယ္တင္ ဆယ္မေရးနဲ႕တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသားသမဂၢ အေဆာက္အဦႀကီး ျပန္လည္တည္ေဆာက္ေရးကို ျပည္သူအားလုံးက စိတ္ဓာတ္ေရးရာ တာ၀န္သိမႈျဖင့္ ၀ိုင္း၀န္းၾကလိမ့္မယ္လို႕ ကၽြန္ေတာ္ ေမွ်ာ္လင့္ေၾကာင္းပါဗ်ာ။

ေမာင္၀ံသ
၀၁၀၆၁၂


             ၿမန္မာၿပည္ၿခံစည္းရိုး
             အိႏၵိယ ႏိုင္ငံကဲ႔သို႕ လုပ္သင့္သည္




အိႏၵိယနိုုင္ငံသည္ အာရွတိုက္၏ လူဦးေရ အထူထပ္ဆံုး ႏိုင္ငံတစ္ခုျဖစ္ျပီး ေတာင္အာရွေဒသအတြင္း ဖြံ႕ျဖိဳးတိုးတက္ေသာ ျပည္ေထာင္စုသမၼတ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ အိမ္နီးခ်င္းအင္အားၾကီးႏိုင္ငံ ျဖစ္သည္။ ၄င္းနိုုင္ငံသည္ အျခားေသာ နိုုင္ငံမ်ားနွင့္ ကုုန္းပိုုင္းတြင္ ၁၅၁၀၆ ကီလိုုမီတာခန္႕ ထိစပ္လ်က္ရွိျပီး ကမ္းရိုုးတန္းပိုုင္းတြင္ ၇၅၁၇ ကီလိုုမီတာခန္႕ ဆက္စပ္ေနပါသည္။
အိႏၵိယနိုုင္ငံနွင့္ နယ္ေျမဆက္စပ္လ်က္ရွိေသာ အိမ္နီးခ်င္းနိုုင္ငံမ်ားမွာ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္နွင့္ ကီလိုုမီတာ ၄၀၉၇ ခန္႕၊ တရုုတ္နိုုင္ငံႏွင့္ ကီလိုုမီတာ ၃၄၈၈ ခန္႕ ၊ ပါကစၥတန္နိုုင္ငံႏွင့္ ကီလိုုမီတာ ၃၃၂၃ ခန္႕၊ နီေပါႏိုုင္ငံႏွင့္ ကီလိုုမီတာ ၁၇၅၁ ခန္႕ ၊ ျမန္မာနိုုင္ငံႏွင့္ ကီလိုုမီတာ ၁၆၄၃ ခန္႕ ၊ ဘူတန္ႏွင့္မူ ၆၉၉ ကီလိုုမီတာ ထိစပ္လ်က္ရွိျပီး အာဖကန္နစ္စတန္နိုုင္ငံနွင့္လည္း ၁၀၆ ကီလုိမီတာ နယ္ေျမထိစပ္လ်က္ ရွိပါသည္။

နယ္စပ္၊ နယ္ျခားေဒသကိုု စနစ္တက် စီမံအုုပ္ခ်ဳပ္ေရးသည္ နိုုင္ငံေတာ္ကာကြယ္ေရးအတြက္ လြန္စြာ အေရးပါအရာေရာက္သည္ဟုု အိႏၵိယအစိုုးရမွ ယံုုၾကည္ပါသည္။ ထိုုသိုု ့ စီမံအုုပ္ခ်ဳပ္ရာတြင္လည္း စီးပြားေရး၊ စီမံခန္႕ ခြဲေရး၊ သံတမန္ေရး၊ ဥပေဒေရးရာ အစရွိေသာ အဖက္ဖက္ေသာ ရႈေထာင့္နယ္ပယ္မ်ိဳးစံုုမွ အခက္အခဲအဖံုုဖံုုကိုု အိႏၵိယအစိုုးရအေနျဖင့္ ရင္ဆိုုင္ရပါသည္။
၂၀၀၄ခုုနွစ္တြင္ အိႏိၵယ ျပည္ထဲေရးဝန္ႀကီးဌာနမွ နယ္စပ္ေဒသ စီမံခန္႕ ခြဲေရး ဌာနတစ္ခုု ဖြဲ႕စည္း၍ ၄င္း၏ အျပည္ျပည္ဆိုုင္ရာ ကုုန္းပိုုင္းနွင့္ ကမ္းရိုုးတန္းနယ္ျခားေဒသမ်ားကိုု အထူးဂရုုျပဳ၍ စီမံအုုပ္ခ်ဳပ္ရန္ စီမံကိန္းမ်ား ခ်မွတ္၍ အေကာင္အထည္ေဖာ္ ေဆာင္ရြက္ခဲ့ပါသည္။ အေကာင္အထည္ေဖာ္ ေဆာင္ရြက္ခဲ့ေသာ စီမံကိန္းမ်ားမွာ နွစ္နိုုင္ငံနယ္စပ္တြင္ နယ္ေစာင့္ တပ္မ်ား ထားရွိျခင္း၊ လမ္းပန္းဆက္သြယ္ေရး တိုုးတက္ေစရန္ လမ္းသစ္မ်ား ေဖာက္လုုပ္ျခင္း၊ နယ္စပ္တြင္ ၿခံစည္းရိုုးခတ္ျခင္းနွင့္ မီးေမာင္းမ်ား တပ္ဆင္ျခင္း စသည္တိုု႕ ျဖစ္သည္။





အိႏိၵယ-ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ နယ္စပ္ျခံစည္းရိုး။

ဘဂၤလားေဒ့ရွ္လူမ်ိဳးမ်ားသည္ အိႏၵိယနိုုင္ငံတြင္းသိုု႕ အမ်ားဆံုုးခိုုးဝင္ေသာ လူမ်ိဳးျဖစ္သည္။ ၄င္းတိုု႕သည္ အိႏၵိယျပည္သိုု႕ နယ္စပ္မွတဆင့္ တရားမဝင္ ခိုုးဝင္၍ အိႏၵိယျပည္တြင္းတြင္ အလုုပ္အကိုုင္ ရွာေဖြလုုပ္ၾကသည္။ အခ်ိဳ႕ မွာမူ ကြ်ဲႏြား၊ မူးယစ္ေဆးဝါးႏွင့္ လက္နက္မ်ား တရားမဝင္ ေမွာင္ခိုုကုုန္ကူးၾကသည္။ အိႏိၵယ-ဘဂၤလား နယ္နမိတ္ ထိစပ္မႈမွာ ေအာက္ပါအတိုုင္းျဖစ္သည္။

- West Bengla (22167 km)
- Assam (263 km)
- Meghalaya (443 km)
- Tripura (856 km)
- Mizoram (318 km)

အိႏိၵယ-ဘဂၤလားနယ္စပ္သည္ ေျမျပန္႕ ပိုုင္းျဖစ္သည္။ အဆိုုပါဘဂၤလားတိုု႕၏ တရားမဝင္ စိမ့္ဝင္ေနထိုုင္မႈ၊ ၄င္းတိုု႕၏ တရားဥပေဒ ခ်ိဳးေဖာက္မႈမ်ားကိုု ကာကြယ္ရန္အတြက္ အိႏၵိယအစိုုးရမွ အိႏိၵယ-ဘဂၤလားနယ္စပ္ တေလွ်ာက္ ၿခံစည္းရိုုးကာရံရန္ ဆံုုးျဖတ္ခဲ့ၿပီး ၂၀၀၉ခုုနွစ္တြင္အဆိုုပါ ၿခံစည္းရိုုးကိုု အၿပီးသတ္နိုုင္ခဲ့သည္။ ကုုန္က်စရိတ္ စုုစုုေပါင္းမွာ အေမရိကန္ သန္း၆၀၀ခန္႕ ျဖစ္သည္။ အဆိုုပါ ၿခံစည္းရိုုးသည္ ကီလိုုမီတာ ၃၂၈၇ ခန္႕ ရွည္လ်ားၿပီး ၃ မီတာျမင့္သည္ဟုု သိရပါသည္။





အိႏိၵယ-ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ နယ္စပ္ျခံစည္းရိုး။

ထိုုမွ်မက အိႏိၵယ နယ္စပ္လံုုၿခံဳေရးအင္အားစုုမွလည္း Shoot-At-Sight Policy ဟူေသာ တရားမဝင္ ခိုုးဝင္လာသူမ်ားအား အေမးအျမန္းမရွိ၊ ေတြ႕ရာအရပ္တြင္ ပစ္ခြင့္ရွိေသာ လမ္းစဥ္ကို ခ်မွတ္က်င့္သံုုးခဲ့သည္။ နွစ္စဥ္နွစ္တိုုင္း အိႏိၵယသိုု ့ ခိုုးဝင္ရန္ ႀကိဳးစားေသာ ဘင္ဂလီမ်ား ရာနွင့္ခ်ီ၍ နယ္စပ္တပ္မ်ား၏ ေသနတ္ဖ်ားတြင္ အသက္ေပ်ာက္ၾကသည္။ Nazrul Islam ဆိုေသာ ဘဂၤလီမွ သူ၏ အေတြ႕ အႀကံဳကိုု ဤသိုု႕ ေျပာျပခဲ့သည္။

"ကြ်န္ေတာ္တိုု႕အဖြဲ႕ မနက္ေစာေစာ ၃ နာရီေလာက္မွာ အိႏၵိယမွ ႏြားေတြ ခိုုးထုုတ္လာၿပီး ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ဘက္ကိုု ျပန္ဝင္ဖိုု ့ ႀကိဳးစားေနတုုန္းမွာ နယ္ေစာင့္တပ္ေတြနဲ႕ ေတြ႕ပါတယ္။ သူတိုု႕က ကြ်န္ေတာ္တိုု႕ကိုု ျမင္တာနဲ႕ အစစ္အေဆး အေမးအျမန္း မရွိပဲ တခါတည္း ပစ္ေတာ့တာပါပဲ။"





ခိုးဝင္းလာသူမ်ား၏ ကံႀကမၼာ။

အဆိုပါပစ္ခတ္မႈတြင္ Nazrul Islam ၏လက္တြင္ ဒဏ္ရာရရွိခဲ့သည္။
အိႏိၵယ၏ Shoot-At-Sight policy အား ျပည္ပ လူ႕အခြင့္အေရးအဖြဲ႕အစည္းမ်ားမွ ျပင္းျပင္းထန္ထန္ ေဝဖန္ၾကသည္။ ၁၀ ႏွစ္အတြင္း နယ္ျခားတြင္ အသက္ေပ်ာက္သူ ၁၀၀၀ ေက်ာ္ ရွိသည္ဟုု သိရသည္။ အမ်ားစုုမွာ ဘဂၤလားလူမ်ိဳးမ်ား ျဖစ္သည္။ ျပည္ပလူ႕အခြင့္အေရး အဖြဲ႕အစည္းမ်ားနွင့္ သတင္းစာမ်ားမွ အိႏိၵယ နယ္ေစာင့္တပ္သည္ အျပစ္မဲ့ ျပည္သူမ်ားကိုု ရက္ရက္စက္စက္ အေၾကာင္းမဲ့ ပစ္သတ္သည္ဟုု ေဝဖန္ၾကသည္။ အဆိုုပါကိစၥႏွင့္ စပ္လ်င္း၍ အိႏိၵယ နယ္စပ္လံုုၿခံဳေရး အဖြဲ႕ (Border Security Force) မွ အႀကီးအကဲတစ္ဦး ျဖစ္သူ Raman Srivastava က ျပန္လည္ေခ်ပ ေျပာဆိုုခဲ့ရာတြင္

"ဒီလိုုနယ္စပ္ကိုု ခိုုးဝင္ဖိုု႕ ႀကိဳးစားရင္ အပစ္ခံရတဲ့သူေတြအတြက္ ဝမ္းနည္းစရာ မရွိပါဘူး။ သူတို႕ေတြဟာ အျပစ္မဲ့ ျပည္သူေတြ မဟုတ္ပါဘူး။ အိႏိၵယကိုု တရားမဝင္ ခိုုးဝင္လာတဲ့ ဥပေဒခ်ိဳးေဖာက္သူေတြသာ ျဖစ္ပါတယ္" ဟုေျပာဆိုသြားပါသည္။







အိႏိၵယ-ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ ျခံစည္းရိုုး

လူအခ်င္းခ်င္း စာနာမိေသာ္လည္း တဖက္မွ ျပန္ၾကည့္လွ်င္ အိႏၵိယအစိုုးရသည္ မိမိနိုုင္ငံ လံုုၿခံဳေရးအတြက္ ေဆာင္ရြက္ေနျခင္း ျဖစ္သည္ဟုု ေတြးမိသည္။ ကြ်န္မတိုု႕ ၏ ရခိုင္ျပည္နယ္သည္ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္နွင့္ ၂၅၇ ကီလိုုမီတာခန္႕ ဆက္စပ္လ်က္ ရွိသည္။ အိႏၵိယကဲ့သိုု႕ နယ္စပ္ ၿခံစည္းရိုုးမ်ားကိုု ရခိုုင္ကမ္းရိုုးတန္း တေလွ်ာက္တြင္ မားမား မတ္မတ္ ျမင္ခ်င္စိတ္မ်ား တဖြားဖြား ျဖစ္ေပၚလာပါေတာ့သည္။
"တို႕လူမ်ိဳးမ်ား ႏိုးၾကားလိုု႕
အိႏၵိယကဲ့သို႕ စည္းရိုးခတ္စို႕"

Qing Minya

..








ရိုဟင္ဂ်ာမရွိ















ရိုဟင္ဂ်ာ တို႕၏ လုပ္ရပ္မ်ားသမိုင္း



 
(၁၉၄၂)ခုႏွစ္ ရိုဟင္ဂ်ာ ရခုိင္ အဓိကရုဏ္း စတင္ၿဖစ္ရၿခင္း အေၾကာင္းတရားကား စစ္ေတြၿမိဳ႕မွ စတင္ၿဖစ္ပြားေလသည္။ အဂၤလိပ္တပ္ၿဖစ္ေသာ ရာခ်္ပုကုလားစစ္သားမ်ားက ရခုိင္အမ်ိဳးသမီးမ်ားကုိ အဓမၼၿပဳက်င့္ကာ ရခုိင္အမ်ိဳးသားမ်ားကုိ ကုလားအရပ္သားမ်ားႏွငိ႔ ပူးေပါင္း၍ အႏုိင္က်င္႔ နွိပ္စက္သတ္ၿဖတ္ရာမွ မခံမရပ္ႏုိင္ၿဖစ္ၿပီး စတင္ၿဖစ္ပြားလာရၿခင္းၿဖစ္ေလသည္။ ယင္းၿပသနာသည္ ေၿမပုံၿမိဳ႕နယ္၊မင္းၿပားၿမိဳ႕နယ္၊ ေၿမာက္ဦးၿမိဳ႕နယ္၊ ေက်ာက္ေတာ္ၿမိဳ႕နယ္မ်ားသုိ႔ ကူးစက္သြားသည္။

ယင္းကိစၥကုိ ရခုိင္ႏုိင္ငံေရးေခါင္းေဆာင္မ်ားၿဖစ္ၾကေသာ ဦးပညာသီဟ ၊ ဦးသာေက်ာ္(ဘုံေဘာက္)တုိ႔က ၿပန္ေၿဖေပးသၿဖင္႔ အထက္ပါၿမိဳ႔မ်ားမွာ ေအးေဆးၿငိမ္သက္သြားခဲ့ပါသည္။အထက္ပါၿမိဳ႕နယ္မ်ားမွ ထြက္ေၿပးၾကေသာ ရိုဟင္ဂ်ာ ဘဂၤလီမ်ားႏွင့္ ဘူးသီးေတာင္ ေမာင္ေတာၿမိဳ႕နယ္မ်ားမွ ပညာတတ္ရိုဟင္ဂ်ာေခါင္းေဆာင္အခ်ိဳ႕သည္ ယင္းေဒသရွိ ရခုိင္တုိင္းရင္းသားမ်ားႏွင္႔ ရခုိင္ေက်းရြာမ်ားကုိ ေခ်မႈန္းသုတ္သင္ သတ္ၿဖတ္ၾကရန္ ႏိႈးေဆာ္စည္းရုံးၾကေလသည္။ ယင္းအခ်ိန္တြင္ (ေမဂ်ာ ေက်ာ္ခုိင္)သည္ ၄င္းကိစၥကုိ ထိမ္းသိမ္းရန္ စစ္ေတြၿမိဳ႕မွ ရိုဟင္ဂ်ာေခါင္းေဆာင္မ်ားၿဖစ္ေသာ ဦးယာဆိန္း (ေ႐ွ႕ေန) ဦးဆူတန္မာမတ္
၊ ဦးဘုိးခိုင္ စေသာသူမ်ားႏွင့္ ႀကိဳးပမ္းေသာ္လည္း မေအာင္ၿမင္သည့္အၿပင္ (ေမဂ်ာ ဦးေက်ာ္ခုိင္ )ကုိယ္တုိင္ ဘူးသီးေတာင္ၿမိ႕နယ္ ဂူတာၿပင္ေက်းရြာတြင္ရိုဟင္ဂ်ာမ်ား၏ ပစ္ခတ္လုိက္ေသာ ေသနတ္ဒဏ္ရာၿဖင့္ ေသဆုံးသြားရေလသည္။

(၁၉၄၂)ခုနွစ္ ေမလတြင္ ေမာင္ေတာၿမိဳ႕နယ္ရွိ ရိုဟင္ဂ်ာေက်းရြာ အားလုံးသည္ လူစုရုံးၿပီး လက္နက္ကုိင္မ်ားကုိင္ေဆာင္လွ်က္ ရခုိင္ေက်းရြာမ်ားကုိ တုိက္ခုိက္ဖ်က္ ဆီး မီး႐ွိဳ႕ၿခင္းမ်ား စတင္ၿပဳလုပ္လာၾကသည္၊ရခုိင္ေက်းရြာမ်ားကုိ ၀ုိင္းထားၿခင္း ၊ လမ္းတံတားမ်ားအား ၿဖတ္ေတာက္ဖ်က္ဆီးထားၿခင္းတုိ႔ ၿပဳလုပ္ၾကသည္။ ေမာင္ေတာၿမိဳ႕ကုိ ဒုတ္ ဒါး လက္နက္ ကုိယ္စီၿဖင္႔ ၀ုိင္းရံထားသည့္ အင္အားမွာ(၂၀၀၀၀)ႏွစ္ေသာင္း ေက်ာ္ ေက်ာ္ ေလာက္ရွိမည္ဟု ခန္းမွန္းၾကသည္ ။၊ေမာင္ေတာၿမိဳ႕ ၀င္ေပါက္ ထြက္ေပါက္ အားလုံးကုိ ပိတ္ဆုိ႔ထားၾကသည္၊ ေမာင္ေတာၿမိဳ႕နယ္ ပတ္၀န္းက်င္ေက်းရြာမ်ားတြင္လည္း ကုလားမ်ား ၀ုိင္း၀န္းထုိးခုတ္ၾကသည္ဟု သတင္းမ်ားၾကားၾကရသည္။ ဒါးဒါဏ္ရာႏွင္႔ေမာင္ေတာ ၿမိဳ႔ေပၚသုိ႔ တက္လာေသာ သူမ်ားမွာလည္း မနည္းလွပါ။ေမာင္ေတာၿမိုဳ႕အလယ္ရြာက ဟုထင္ပါသည္ အိမ္ေထာင္စုတစ္စု မနက္(၄နာရီ)ေလာက္တြင္ ဘူးသီးေတာင္သုိ႔ ေဖါက္ထြက္ေၿပးၾကရာ ကညင္တန္းမွာ ရိုဟင္ဂ်ာ မ်ား ခုတ္လႊတ္လုိက္ေသာေၾကာင္႔ ပါသြားေသာ ပစၥည္းမ်ားအားလုံးလည္း လုယူခံရၿပီး ေသြးသံရဲရဲ ၿဖင္႔ ၿမိဳ႕ထဲသုိ႔ ၿပန္၀င္ေၿပးလာသည္ကုိ ေတြ႔ရွိခဲ႔ရသည္။

ယင္းေန႔မုိးလင္းသည္႔အခ်ိန္မွ စ၍ ရရာပစၥည္းမ်ားကုိ ထုတ္ပုိးၿပီး ထြက္လာခဲ႔ၾကရာ လမ္းမ်ားေပၚတြင္ မိမိကဲ႔သုိ႔ အထုတ္အပုိးမ်ားၿဖင္႔ ဟုိဟုိ ဒီဒီေၿပးလြားေနၾကေသာ ထိတ္လန္႔ ေၾကာက္လန္႔ေနၾကသည္႔ ရခုိင္အုပ္စုလုိက္အုပ္စုလုိက္ ေတြ႔ရပါသည္။ ယင္းအခ်ိန္က အစုိးရက ခ်ိတ္ပိတ္ ထားေသာ ဘုန္းၾကီးေက်ာင္း ကြက္လပ္တြင္ လူ(၅၀၀၀)ေလာက္ စုမိလာၾကသည္။ ေၿမာက္ဖက္ပုိင္း ကညင္ေခ်ာင္းရြာမ်ားမွ လူမ်ားကုိ လည္းေကာင္း၊ ၿမိဳ႕နွင့္နီးေသာ ေတာင္ပုိင္းရြာမ်ားၿဖစ္သည့္ ေမွာ္၀င္ရြာ ၊မက်ီးေခ်ာင္းရြာ ၊ ေရဖုန္းၿပင္ရြာ၊ ပန္းေတာၿပင္ရြာ စေသာ ရခုိင္ရြာမ်ားမွ လူမ်ားကုိလည္းေတြ႔ရပါသည္။ အသက္ေဘးကုိ ေၾကာက္ရြံေနၾကေသာ လူအုပ္ၾကီးသည္ ကေလးငုိသံ လူၾကီးဆူညံသံမ်ားႏွင္႔ ပြက္ပြက္ညံေနသည္။ထုိေန႔က စက္ရွင္တရားသူၾကီး ဦးေအာင္သာေက်ာ္ ဘူးသီးေတာင္ေငြတုိက္မွ ေငြမ်ားကုိ သိမ္းဆည္းရန္ႏွင့္ ေမာင္ေတာကုိ ရိုဟင္ဂ်ာမ်ား၀ုိင္းရံထားေၾကာင္း သိရ၍ အကူအညီေပးရန္ ေရာက္ရွိလာၿခင္းၿဖစ္သည္ဟု သိရပါသည္။ ဦးေအာင္သာေက်ာ္က ဘူးသီးေတာင္သုိ႔ ပုိ႔ေပးမည္ဟု ေၿပာသည္။ ဘူးသီးေတာင္သို႔သြားရန္ ေစာင္႔ေနၾကစဥ္ မိုးသက္ေလၿပင္းက်ၿပီး မိုးအႀကီးအက်ယ္ ရြာေနေသာေၾကာင့္ ဘူးသီးေတာင္လမ္းပိတ္ေနေၾကာင္း ၾကားသိရၿပန္သည္၊ စစ္သားအေစာင္႔အေရွာက္ႏွင္႔ မသြားပါကလည္း သတ္ရန္ လမ္းတေလွ်ာက္လုံး ရိုဟင္ဂ်ာမ်ား ေစာင္႔ေနၾကေၾကာင္း ၾကားသိရၿပန္သည္။

မနက္(၉)နာရီေလာက္တြင္ ဥိီးေအာင္သာေက်ာ္ကနတ္ၿမစ္တစ္ဖက္ကမ္း တကၠနက္သုိ႔ ပုိ႔ေပးရန္ ႀကိဳးစားမည္ၿဖစ္ေၾကာင္းေၿပာပါသည္။ ေန႔လည္(၁၂)နာရီေလာက္တြင္ ေအာင္သာေက်ာ္ ႏွင္႔အတူ အဂၤလိပ္စစ္ဗုိလ္ ေတလာ ႏွင္႔ နီေပါ ေဂၚရခါးစစ္သား ေရာက္လာၿပီး ေမာင္ေတာသေဘၤာဆိပ္သုိ႔ ပုိ႔ေပးပါသည္။ အာရကန္ ဖလုိတီလာ ကုမၼဏီပုိင္ သေဘၤာၿဖင္႔ အေခါက္ေခါက္ အခါခါ ေၿပးဆြဲေသာ္လည္း မႏုိင္မနင္း ၿဖစ္ေနေလရာ ေလွသန္ဗာန္မ်ားႏွင္႔ လည္း ပုိ႔ေပးၾကသည္။ ေမာင္ေတာၿမိဳ႕ တစ္ဖက္ကမ္း ယခု ဘဂၤလားေဒခ္႔် ႏုိင္ငံ တကၠနက္သုိ႔ ေရာက္၍ ညဖက္တြင္ မီးေတာက္မီးလွ်ံမ်ားတလိမ္႔လိမ္႔ တက္လာသည္ကုိ ေတြ႔ၿမင္ရေလသည္၊ ေမာင္ေတာၿမိဳ႕ကုိ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ မရွိသည္႔ေနာက္ပုိင္း ရိုဟင္ဂ်ာမ်ား ေထာင္ေသာင္းခ်ီ ၀င္ေရာက္ လာၾကရာ ရခုိင္အိမ္မ်ားတြင္ ရွိေသာ ဆန္ ဆီ ဆား ပုဂံ ခြက္ေယာက္ အိမ္ေထာင္ပရိေဘာက မ်ားပါမက်န္ စိတ္တုိင္းက် ယူငင္ၾကၿပီး ေနာက္ အိမ္မ်ား ေက်ာင္းမ်ားကုိ မီး႐ွဳိ႕ၾကေလသည္။ ဤအေရးအခင္းတြင္ နတ္ၿမစ္ကမ္းေၿခမွ ေက်းရြာမ်ား ၿဖစ္ၾကေသာ ငါးခူရ ၊ ၿခံၿပင္ ၊ရြက္ညိႈးေတာင္၊ သရက္အုပ္၊ စေသာ ေက်းရြာမ်ားသည္ ေလွမ်ားၿဖင္႔ နတ္ၿမစ္တစ္ဖက္ကမ္းသုိ႔ ထြက္ေၿပးလြတ္ေၿမာက္ၾကေသာ္လည္း ကမ္းေၿခႏွင္႔ ေ၀းေသာ ရခုိင္ေက်းရြားဘားလုံူးသည္ ရြာလုံးကၽြတ္ အသတ္ခံခဲ႔ရေလသည္၊ အခ်ိဳ႔ရြာမ်ားသည္ မယူေတာင္တန္းကုိ ၿဖတ္ေက်ာ္ၿပီး ဘူးသီးေတာင္ ေက်ာက္ေတာ္ ေၿမာက္ဦးနယ္မ်ားသို႔ လက္လြတ္ထြက္ေၿပးၾကေသာသူမ်ားသည္။

ဘူးသီးေတာင္လက္၀ဲတက္ရြာ မွ ရိုဟင္ဂ်ာမ်ား ခုတ္၍လည္းေကာင္း ၊ ေမာင္ေတာၿမိဳ႔ ေတာင္ပုိင္းတြင္ အသက္ရွင္ လြတ္ေၿမာက္ေသာ ေက်းရြာမ်ားမွာ မရွိသေလာက္နည္းပါးသည္ အားလုံးရြာလုံးကၽြတ္ ခုတ္သတ္ခံခဲ႔ရသည္၊ အလယ္သံေက်ာ္ ရဲစခန္းကုိ လက္နက္သိမ္းပုိက္ၿပီး ရဲသားအားလုံးႏွင္႔ ေက်းရြာသားမ်ားအားလုံး ကုိ သတ္ၿဖတ္ပစ္လုိက္ၾကသည္။ တပ္ထုံးၿပင္ ေက်းရြာအတြင္း ရွိသမွ်ကေလး၊ လူႀကီးမ်ားသည္ ရြာကုိ ရိုဟင္ဂ်ာမ်ား ၀ုိင္းရံထားေသာအခါ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းသုိ႔ ေၿပး၀င္ခုိလံႈၾကေလသည္။ထုိအခါ ရိုဟင္ဂ်ာမ်ားသည္ ရြာသားမ်ားႏွုင္႔ ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းကုိပါ မီး႐ွိဳ႕လုိက္သၿဖင္႔ ကေလး၊ လူႀကီး၊ မိန္းမ၊ ဘုန္းႀကီး၊ ကုိရင္၊ ဖုိးသူေတာ္ အားလုံး (၅၀၀)ေက်ာ္ အရွင္လတ္လတ္ မီး႐ွိဳ႕ သတ္ၿဖတ္ၿခင္း ခံခဲ႔ရေလသည္။

တဖန္ (၁၉၄၂)ခုနွစ္ ဇြန္လတြင္ ဗိုလ္ရန္ေအာင္ ေခါင္းေဆာင္ေသာဗမာ႔လြတ္လပ္ေရးအဖြဲ႔သည္ ဘူးသီးေတာင္ၿမိဳ႔ကုိ သိမ္းပုိက္ေသာအခါ ဘူးသီးေတာင္ ေမာင္ေတာ ၿမိဳ႔နယ္အတြင္းရွိ ၿဖစ္ပြါးလ်ွက္ရွိေသာ ရိုဟင္ဂ်ာ ရခုိင္ အဓိကရုဏ္းႏွင္႔ တပ္ေၿပးရိုဟင္ဂ်ာမ်ား၏ ဆူပူေသာင္းက်န္ူးမႈကုိ ၿငိမ္းခ်မ္းေအာင္ ေဆာင္ရြက္ရန္ ေမာင္ေတာၿမို႔ဳနယ္ရွိအုပ္ခ်ဳပ္ေရးတာ၀န္က် ဘဂီလီကုလားမ်ား ႏွင္႔ ဆက္သြယ္ခဲ႔ရပါသသည္၊ ၄င္းတုိ႔၏ ဖိတ္ေခၚခ်က္အရ ဗုိလ္ရန္ေအာင္ ဗိုလ္မ်ိဳးညြန္႔တုိ႔ ေခါင္းေဆာင္ေသာ တပ္စိတ္တစိပ္ ကို ေစလြတ္၍ ခ်စ္ၾကည္ေရး ၿငိမ္းခ်မ္းေရး အတြက္ ေစ႔စပ္ကမ္းလွမ္းရန္ ရိုဟင္ဂ်ာေခါင္းေဆာင္မ်ားႏွင္႔ ေစလြတ္လုိက္ေလသည္၊ ယင္းေန႔တြင္ ကညင္တန္းေက်းရြာ အူရဒူေက်ာင္း (ယခု အထကေက်ာင္း၀င္း ပလီေနရာတြင္ ရိုဟင္ဂ်ာေခါင္း ေဆာင္းမ်ားက ခ်စ္ၾကည္ေရး ထမင္းပြဲ တစ္ပြဲ တည္ခင္းလုိသည္ဆိုသၿဖင္႔ ပါလာေသာ လက ္နက္မ်ားကုိ တစ္ေနရာတြင္ စုပုံထား ေလသည္၊ ထမင္းစားေနစဥ္ပင္ ၾကိဳတင္စီစဥ္ထားေသာ သူမ်ားက ဗုိလ္ရန္ေအာင္တုိ႔အဖြဲ႔ကုိ ၀ိုင္း၀န္းခုတ္ၾကသၿဖင္႔ အုပ္ခ်ဳပ္သူ တပ္မေတာ္အရာရွိ ႏွစ္ဦးႏွင္႔ ေနာက္ပါအားလုံး ေသဆုံးၾကရေလသည္၊(၁၉၄၂)ခုႏွစ္ ရိုဟင္ဂ်ာ ရခုိင္ အေရးအခင္းတြင္ (ေမာင္ေတာၿမိဳ႔ ေၿမာက္ပုိင္းတြင္ လုံး၀ၿပန္လည္ထူေထာင္ၿခင္း မၿပဳႏုိင္ဘဲ ၿပိဳပ်က္ ဆုံးရံႈးသြားေသာ ေက်းရြာမ်ားစာရင္း ႏွင္႔ အိမ္ေၿခစာရင္းမွာ ေအာက္ပါ အတုိင္းၿဖစ္ပါသည္။

* (၁) သစ္ပုတ္ေခ်ာင္းရြာ ( အိမ္ေၿခ ၂၀ )
* (၂)ကံၿပင္ရြာ (အိမ္ေၿခ ၄၃ )
* (၃)ေရဖုန္းၿပင္ရြာ(အိမ္ေၿခ ၅၀ )
* (၄) ပန္းေတာၿပင္ရြာ (အိမ္ေၿခ ၅၀ )
* (၅) ေမာင္ဦးရြာ (အိမ္ေၿခ ၃၀ )
* (၆) ခြဆုံၿပင္ရြာ (အိမ္ေၿခ ၄၅ )
* (ရ) ၿပင္ၿဖဴရြာ (အိမ္ေၿခ ၄၅ )
* (၈)ဒုိးတန္းရြာ (အိမ္ေၿခ ၂၀၀ )
* (၉) သက္ေကၿပင္ရြာ (အိမ္ေၿခ ၅၀)
* (၁၀)၀က္ပုိက္ရြာ (အိမ္ေၿခ ၆၀)
* (၁၁) ေက်ာက္ေခ်ာင္းရြာ( အိမ္ေၿခ ၂၅)
* (၁၂) ပုဏ္ဏားဆပ္ ရြာ(အိမ္ေၿခ ၆၀)
* (၁၃) သဲေခ်ာင္းရြာသစ္
* (၁၄) ငန္းေခ်ာင္းရြာ (အိမ္ေၿခ ၅၀)
* (၁၅)ဒါၾကီးစားရြာ (အိမ္ေၿခ ၄၀)
* (၁၆)ေက်ာက္ၿပင္ဆိပ္ရြာ (အိမ္ေၿခ ၃၀ )
* (၁၇)ၿပင္ၿဖဴေခ်ာင္းရြာ (အိမ္ေၿခ ၅၀ )
* (၁၈) ေရခပ္ေခ်ာင္းရြာ (အိမ္ေၿခ ၅၀)
* (၁၉)ငါးစားၾကဴးရြာ (အိမ္ေၿခ ၆၀ )
* (၂၀) ေၿပာင္ပစ္ရြာ (အိမ္ေၿခ ၄၀)
* (၂၁)ၿပင္ရွည္ရြာ (အိမ္ေၿခ ၃၀ )
* (၂၂) ဖရုံေခ်ာင္းရြာ (အိမ္ေၿခ ၃၀ )
* (၂၃) ဆင္ေသၿပင္အထက္ရြာ (အိမ္ေၿခ ၄၀ )
* (၂၄) ဆင္ေသၿပင္ ေအာက္ရြာ (အိမ္ေၿခ၂၀)
* (၂၅) သဲၿဖဴေခ်ာင္းရြာ (အိမ္ေၿခ ၄၀ )
* (၂၆) ၿပားသားမဲရြာ (အိမ္ေၿခ ၁၅ )
* (၂၇) ေတာင္ဖက္ရြာ (အိမ္ေၿခ စာရင္းမရ
* (၂၈) ေဖါက္က်ီေတာင္ရြာ (အိမ္ေၿခ ၃၀ )
* (၂၉) အထက္ေဘာ္တူလာရြာ (အိမ္ေၿခ ၄၂ )
* (၃၀)အင္တူလာရြာ (အိမ္ေၿခ ၅၀)
* (၃၁) အင္းေခ်ာင္းရြာ (အိမ္ေၿခ ၃၀ )
* (၃၂) အဂၤါဖ ရြာ (အိမ္ေၿခ ၄၀)
* (၃၃) ကာလာရြာ (အိမ္ေၿခ ၈၀)
* (၃၄)လေဘာ္၀ရြာ (အိမ္ေၿခ ၃၆ )
* (၃၅) ဒုံးေက်ာ္ဖရြာ (အိမ္ေၿခ ၂၂ )
* (၃၆) သက္ေကၿပင္ရြာ (အိမ္ေၿခ ၇၅ )
* (၃၇) ဂ်ိတ္ခ်ိဳင္ (အိမ္ေၿခ ၄၀)
* (၃၈)ကုိင္စူးရြာ (အိမ္ေၿခ ၂၄ )
* (၃၉) တပ္ေခ်ာင္းရြာ (အိမ္ေၿခ ၃၀)
* (၄၀) အလယ္ေခ်ာင္း (အိမ္ေၿခ ၈၂)
* (၄၁) ေမာင္ေရြဇံရြာ (အိမ္ေၿခ ၂၀)
* (၄၂) သာဒုိးလွရြာ (အိမ္ေၿခ ၄၀)
* (၄၃) တပ္ေခ်ာင္းေခ်ရြာ (အိမ္ေၿခ ၃၀)
* (၄၄) ဆင္ၿပကြင္းရြာ (အိမ္ေၿခ ၄၀ )
* (၄၅) ေရႊဒုိင္းရြာ (အိမ္ေၿခ ၄၆ )
* (၄၆)ေရခ်မ္းေခ်ာင္း (အိမ္ေၿခ ၄၀)
* (၄၇) ငါးခ်မ္းရြာ (အိမ္ေၿခ ၂၃ )
* (၄၈) ရဲေအာင္စံရေဖြရြာ (အိမ္ေၿခ ၄၀ )
* (၄၉)ေၾကာင္နေဖ အထက္ရြာ (အိမ္ေၿခ ၃၀)
* (၅၀)ေၾကာင္နေဖ ေအာက္ရြာ (အိမ္ေၿခ ၂၅ )
* (၅၁) ခ်က္စူရြာ (အိမ္ေၿခ ၂၀ )
* (၅၂) အရိုးက်ရြာ (အိမ္ေၿခ ၄၀ )
* (၅၃) ေက်ာ္ထြီးေခ်ာင္းရြာ (အိမ္ေၿခ ၃၀)
* (၅၄) အင္းေခ်ာင္းအထက္ရြာ (အိမ္ေၿခ ၄၈)
* (၅၅)အင္းေခ်ာင္းေအာက္ရြာ (အိမ္ေၿခ ၂၆ )
* (၅၆) ေရႊဖီဦးဖရြာ (အိမ္ေၿခ ၂၅ )
* (၅၇)ေထာက္ကလန္ရြာ (အိမ္ေၿခ ၈၈ )
* (၅၈)ေတာင္ၿပိဳလက္၀ဲရြာ (အိမ္ေၿခ ၁၆ )
* (၅၉) ေတာင္ၿပိဳလက္ယာရြာ (အိမ္ေၿခ ၂၈ )
* (၆၀)ေဒးတန္းညာ (ရခုိင္ရြာ) (အိမ္ေၿခ ၂၂)
* (၆၁) ကြမ္းသီးပင္ရြာ (အိမ္ေၿခ ၁၂ )
* (၆၂) က်မ္းေထာင္ရြာ (အိမ္ေၿခ ၁၅ )
* (၆၃) တန္းေခ်ာင္းရြာ (အိမ္ေၿခ ၁၈ )
* (၆၄) စံထြန္းဦးရြာ (အိမ္ေၿခ ၂၀ )
* (၆၅) အေရွ႔ ခေမာင္းဆိပ္ရြာ (အိမ္ေၿခ ၃၅ )
* (၆၆) အေနာက္ခေမာင္းဆိပ္ရြာ (အိမ္ေၿခ ၂၅ )
* (၆၇) သူလူေတာင္ အထက္ရြာ (အိမ္ေၿခ ၅၀ )
* (၆၈) သံခုံရြာ (အိမ္ေၿခ ၃၀ )
* (၆၉) မၿဖဴမရြာ (အိမ္ေၿခ ၄၀)
* (၇၀) ကုံးတက္ရြာ (အိမ္ေၿခ စာရင္းမရ )
* (၇၁) ခင္ၿပိဳသားရြာ (အိမ္ေၿခ ၆၀)
* (၇၂)ေရႊငင္ေခ်ာင္းအထက္ရြာ(အိမ္ေၿခ ၄၀ )
* (၇၃) ငရန္႔ေခ်ာင္းရြာ ၅၀ )
* (၇၄)သစ္တုံးနားရြာ (အိမ္ေၿခ ၆၀)
* (၇၅) ပန္းေရႊေအာင္ဖရြာ (အိမ္ေၿခ ၂၀ )
* (၇၆) ေရႊလွခုိင္ရြာ (အိမ္ေၿခ ၂၀)
* (၇၇) တမန္းသားရြာ (အိမ္ေၿခ ၃၀)
* (၇၈)ခ်ဒုိးရီရြာ (အိမ္ေၿခ ၁၅ )
* (၇၉) သာေအာင္ရြာ (အိမ္ေၿခ ၃၀ )
* (၈၀)ေလာင္းပတ္ရြာ (အိမ္ေၿခ ၃၀)
* (၈၁) ၀က္က်ိန္းရြာ (အိမ္ေၿခ ၁၀၀ )
* (၈၂)ၾကက္က်ိန္းရြာ (အိမ္ေၿခ ၄၀ )
* (၈၃) ကၽြဲသေဘာက္ အထက္ရြာ (အိမ္ေၿခ ၄၅ )
* (၈၄) ကၽြဲသေဘာက္ ေအာက္ရြာ (အိမ္ေၿခ ၆၀ )
* (၈၅) ေက်ာက္တန္းရြာ (အိမ္ေၿခ ၅၀ )
* (၈၆)စိမ္႔ေတာၿပင္ရြာ (အိမ္ေၿခ ၄၀ )
* (၈၇) ေဂၚဒူရ အထက္ရြာ (အိမ္ေၿခ ၂၅ )
* (၈၈) ေဂၚဒူရ ေအာက္ရြာ (အိမ္ေၿခ ၆၅ )
* (၈၉) ကၽြန္းေပါက္ရြာ (အိမ္ေၿခ ၃၅ )
* (၉၀) တရိမ္းရြာ (အိမ္ေၿခ ၁၅၀ )
* (၉၁)တင္သာရရြာ (အိမ္ေၿခ ၂၅ )
* (၉၂)သဲေခ်ာင္းရြာ (အိမ္ေၿခ ၆၅ )
* (၉၃) ငွက္ေပ်ာ႔ေခ်ာင္းရြာ (အိမ္ေၿခ ၄၅ )
* (၉၄)ငါးစံေဘာ္ရြာ (အိမ္ေၿခ ၈၀ )
* (၉၅) လက္ဖြဲက်ရြာ (အိမ္ေၿခ ၂၀)
* (၉၆) ေက်ာက္ေခ်ာင္းရြာ (အိမ္ေၿခ ၅၀ )
* (၉၇)ရဲေအာင္ေခ်ာင္းရြာ (အိမ္ေၿခ ၇၀)
* (၉၈) ေရေနာက္ငါးသားရြာ (အိမ္ေၿခ ၂၀ )
* (၉၉) မီးေက်ာင္းေခ်ာင္းရြာ (အိမ္ေၿခ ၁၅ )


ရြာေပါင္း ကုိးဆယ္႔ကုိးရြာ ရွိ ရခုိင္ရြာမ်ားမွာ ရိုဟင္ဂ်ာယုတ္တုိ႔ ရက္ရက္စက္စက္ သတ္ၿဖတ္ၿခင္းကုိ ခံၾကရေလသည္ ၊ ထိုထုိေသာ ရြာမ်ားမွ သက္ရွိဆုိ လွ်င္ ေခြးတစ္ေကာင္ေတာင္ အၿပင္ကုိမထြက္ဘဲ ေသပြဲ၀င္ခဲ႔ၾကရသည္၊ ထုိအၿပင္ ရြာလုံးကၽြတ္ ကုလားသတ္ၿဖတ္ခံရ၍ အိမ္ေၿခအလုိက္ စနစ္တက် ေကာက္ခံရွာေဖြ မရရွိေသာ ေက်းရြာမ်ားမွာလည္း အလြန္မ်ားၿပားသည္ကုိ ေတြ႔ရပါသည္ ၊


၄င္းေက်းရြာမ်ားမွ-



* (1) ေဘာ္ဒုလာေအာက္ရြာ
* (2) ဒုိင္းပုိင္ရြာ
* (3) ခုိင္ဦးဖရြာ
* (4)သာၾသေအာင္ ရြာသစ္
* (5)တပ္ေခ်ာင္းေခ် တီစားရြာ
* (6) မိမင္းသာဖရြာ
* (7) ေရႊဒုိင္ရြာ
* (8)ေတာင္ပုတ္ရြာ
* (9) လမုံ႔ကုိင္းရြာ
* (10)ေ၀လာေဂါင္းတုံးရြာ
* (11) သလူေခ်ာင္းရြာ
* (12) ရဲေဘာ္ဦးရြာ
* (13)သဲနီရြာ
* (14)ေၾကာင္ခုိးရြာ
* (15) ငါးရံေခ်ာင္းရြာ
* (16)မီးေခ်ာင္းခုတ္ရြာ
* (17)သစ္တုံးနားရြာ
* (18)မိႈင္းစရီရြာ
* (19)ဘဲရုပ္ရြာ
* (20)ေက်ာက္ၿပင္လွရြာ
* (21)ေမာင္ဆိပ္ရြာ
* (22)ဖက္၀န္းေခ်ာင္းရြာ
* (23)ဂါရာၿပင္ရြာ
* (24)၀က္က်ိန္းေခ်ရြာ
* (25)စံကားပင္ရင္းရြာ
* (26)ငၿဖဴေခ်ာင္းရြာ
* (27)နတ္ေက်ာက္ရြာ
* (28)ၿပိဳင္ေခ်ာင္းရြာ
* (29)ၾကင္ေဖၚရြာ
* (30)ေအာင္လွၿဖဴရြာ
* (31)သေဘၤာလွရြာ
* (32)မီးတုိက္ရြာ
* (33)နံသာေတာင္ရြာ
* (33) ကြမ္းေတာင္ရြာ
* (34)ေဂၚဒူရသဲေခ်ာင္းရြာ
* (35)ဆင္အုိးရြာ
* (36) ေက်ာက္ေခ်ာင္းေခ်ရြာ
* (38)ဂန္႔ဒရံရြာ
* (39) ၿဂစ္ေခ်ာင္းေအာက္ရြာ
* (40)သစ္သီးပင္အလယ္ၿပင္ရြာ
* (41)ေလာင္းဒုံေစတီၿပင္ရြာ
* (42)ဟန္စားမရြာ
* (43) ငါးခူရေခ်ာင္း၀ရြာ
* (44)က်ာေခါင္းေထာင္ရြာ
* (45)ေမာင္လံုးဖရြာ
* (46)ၾက က္ရိုးၿပင္ရြာ
* (47)ငန္းေခ်ာင္းရြာ
* (48)ပြင္႔ၿဖဴေခ်ာင္းရြာၾကီး
* (49)ပြင္႔ၿဖဴေခ်ာင္းရြာေခ်
* (50)ခ်စ္စံဖရြာ
* (51)ေနပူခံရြာသစ္
* (52)ေနပူခံ ရြာေဟာင္း
* (53)ေမာင္ႏွမသဲေခ်ာင္းရြာ
* (54) ေခ်ာင္းေၿမာက္ရြာ
* (55)သလူေခ်ာင္းရြာ
* (56) ရြာူသစ္ေကရြာ
* (57)မဂၤလာၾကီးေက်းရြာ
* (58)ေက်ာက္ေလွက ားရြာ
* (59)စပ္ခ်ကုန္းရြာ
* (60)သဲၿဖဴကၽြန္းရြာ
* (61)မင္းက်ိဳးေခ်ာင္းရြာ
* (62)ရီဖုန္းၿပင္ရြာ
* (63)ခြဆုံၿပင္ရြာ
* (64)သစ္ပုတ္ေခ်ာင္းရြာ
* (65)ကင္းေခ်ာင္းရြာ
* (66)အတြင္းကင္းေခ်ာင္းရြာ
* (67)ကံၿပင္ရြာ
* (68)က်ိးကန္းၿဖဴရြာ
* (69) ေမွာ္၀င္ရြာ
* (70)ၿဂင္းေခ်ာင္းရြာ
* (71)လင္းဘားကုန္းရြာ
* (72)ေဇာ္မတက္ရြာ
* (73) ငါးခူရ ေတာင္ရြာ
* (74)ခ်ီးစားရြာ
* (75)အေပါက္၀ရြာ
* (76)လာလီရြာ
* (77)စိန္ပန္းရြာ
* (78)တုံးေခ်ာင္းအထက္ရြာ
* (79)တုံးေခ်ာင္းေအာက္ရြာ
* (80) ကာဒီရြာ
* (81)အုန္းူပင္ရင္းရြာ
* (82)ဒိုးတန္းရြာ
* (83)ကညင္တန္းရြာ
* (84)အလယ္သံေက်ာ္ ရြာေဟာင္း
* (85)ၾကန္ေခ်ာင္းရြာ (86)သဂၤနက္ရြာ
* (87) ေက်ာင္းေတာင္ရြာ
* (88)တပ္ထုိးၿပင္ရြာ
* (89)ၿမင္းလြတ္ေခ်ာင္းရြာ
* (90)ၿမီေခ်ာင္းရြာ
* (91)ေရွာက္ကုိင္းရြာ
* (92)ေက်ာက္ပန္းဒူရြာ
* (93)ေဗာဓိကုိင္းရြာ
* (94)ေရႊေမာင္ရြာ
* (95)အတြင္းၿပင္ရြာ
* (96)ၾကံတန္းေခ်ာင္းရြာ
* (97) အင္းဒင္ၾကီးရြာ
* (98)အင္းဒင္ေခ်ရြာ
* (99)သ၀င္ေခ်ာင္းရြာ
* (100)ကုိးတန္ေကာက္ရြာေခ်
* (101)သ်ိန္ခါလီရြာ
* (102)ဒုံးပုိက္ရြာ
* (103)ဆင္၀ပ္ရြာ
* (104) ေအာင္လွဖ ရြာ
* (105) ေဖါက္က်ီေခ်ာင္းရြာ
* (106)ေပါက္ေတာၿပင္ရြာ
* (107) ကုန္းတန္းရြာ
* (108)ပဒင္းရြာ
* (109) ေရတြင္းကၽြန္းရြာ
* (110)ခ်ရားတန္းရြာ
* (111)၀ါးခ်ရြာ
* (112)ေညာင္ပင္ၾကီးအထက္ရြာ
* (113)ေညာင္ပင္ၾကီးေအာက္ရြာ
* (114) ဒါက္ရြာ
* (115) လွပုိးေခါင္ရြာ

စုစုေပါင္း ရြာေပါင္း (115)ရြာတုိ႔သည္


အိမ္ေၿခစာရင္းအတိအက်မရဘဲ ရိုဟင္ဂ်ာ မ်ားသတ္ၿဖတ္ခံရေသာ ရြာမ်ားၿဖစ္ၾကသည္။



ရိုဟင္ဂ်ာကုိ ယုံၾက ၊သနားၾက ၊ ကုလားဆုိင္က ၀ယ္စားၾက ၊ကုလားေရာင္းေသာပစၥည္းကုိ၀ယ္သုံးၾကမည္ဆုိလွ်င္္ ထုိထက္ဆုိးေသာ အၿဖစ္သုိ႔ ေရာက္ရအုံးမည္ဟုယုံၾကည္မိပါသည္။ အဘယ္ေၾကာင္႔ဆိုေသာ္ အထက္ပါ(1942 )အေရးအခင္းတြင္ရခုိင္လူမ်ိဳးမ်ားသာ အသတ္ခံရသည္။ နယ္ေၿမမ်ားဆုံးရုံးခဲ႔ရသည္။သုိေသာ္ ဘာသာ သာသနာ၊ယဥ္ေက်းမႈမ်ား မေပ်ာက္ေသးပါ၊ အခုဒီေကာင္ေတြ ႐ိုဟင္ဂ်ာ နာမည္ခံၿပီး တုိင္းရင္းသားစာရင္းသြင္းေပးဖုိ႔ ေတာင္းဆုိလာၿပီ။ ဒီကိစၥကုိသက္ဆုိင္သူမ်ား ေပါ႔ေပါ႔တန္တန္ ထားမည္ဆုိပါက အနာဂတ္ၿမန္မာၿပည္အတြက္ မည္မွ်စိုးရိမ္သင့္သည္ဆိုသည္ကို သေဘာေပါက္ရန္လိုသည္ ။ အျမဲတေစ မနာလို ဝန္တို ျပိဳင္ဆိုင္ ရန္လိုတတ္ေသာ ထို ဘဂၤလီဖြား ရိုဟင္ဂ်ာ ကုလားမ်ားက ရမည္ဆိုလွ်င္ ေဆြးမ်ဳိးအခ်င္းခ်င္း ပင္ ခ်မ္းသာေပးသူမ်ား မဟုတ္ၾကပါ ။




VOA ဌာနမွဴး ဦးသန္းလႊင္ထြန္းနဲ႕ ရိုဟင္ဂ်ာ ေခါင္းေဆာင္ ဆိုသူ Dr Wakkar Udin တို႕
ေတြ႕ဆံု ေမးျမန္းခန္း ျပဳလုပ္ေနစဥ္။

သတင္းမီဒီယာႀကီးတခု က က်ေနာ့္အမႀကီးတေယာက္ကို ဘာျဖစ္လို႕ သတင္းဌာနေတြက ႐ိုဟင္ဂ်ာေတြရဲ႕ အင္တာဗ်ဴးေတြ၊ သတင္းေတြကို ခုလို မဟုတ္မမွန္မွန္းသိေနရဲ႕နဲ႕ (ျမန္မာလူမ်ိဳးေတြအေနနဲ႕) တင္ေနရတာလဲ လို႕ ေမးခြန္းထုတ္မိပါတယ္။
ဒီေတာ့ အဲဒီအမႀကီးေျပာတာက သူတို႕ေတြက lobby လုပ္တတ္တယ္တဲ့။ အေမရိကန္ ႏိုင္ငံျခားေရး ၀န္ႀကီး ဟီလာရီကလင္တန္ ဆီထိ ေပါက္ေရာက္ေအာင္၊ ကြန္ဂရက္ ထဲ ေပါက္ေရာက္ေအာင္၊ ဆီးနိတ္ထဲ ေပါက္ေရာက္ေအာင္ လုပ္ႏိုင္တယ္။
လုပ္မယ့္သူလည္း ႐ွိတယ္။ ဒီေတာ့ ျပည္ေထာင္စုျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႕ ရခိုင္ျပည္နယ္ ဟာ အစၥလာမ္ဘာသာ၀င္ ႐ိုဟင္ဂ်ာတုိ႕ရဲ႕ ဌာနီျဖစ္လာရၿပီး၊ ဘဂၤလားဗုဒၶဘာသာရခိုင္တို႕ က်ဴးေက်ာ္နယ္ခ်ဲ႕ထားရာ ျဖစ္လာေစပါတယ္။
သတင္းဌာနေတြက ဒီလိုတက္လာတဲ့ ဟာေတြ ကို ျငင္းလို႕မရပါေၾကာင္း ေျပာေလတယ္။

အင္း . .. ထားပါေတာ့ေလ. . .

"႐ုိဟင္ဂ်ာ" ဆုိတာ အင္မတန္မွ သနားစရာေကာင္းတဲ့ လူမ်ိဳးေရးခြဲျခားဖိႏွိပ္မႈကို ခံေနရတဲ့ လူမ်ိဳးစုအခြင့္အေရး မရ႐ွာတဲ့ ျမန္မာျပည္တြင္းက တုိင္းရင္းသားလူမ်ိဳးစုေလးပါ လုိ႕ ကမၻာ က ႐ႈျမင္ သနား စရာျဖစ္လုိ႕လာတယ္။ ျမန္မာေတြ၊ ရခိုင္ေတြဟာ အင္မတန္မွ လူမ်ိဳးေရးခြဲျခား ဖိႏွိပ္တတ္တဲ့ အ႐ိုင္းအစိုင္းေတြ လို႕ ျဖစ္လာတယ္။
အဲဒီလိုျဖစ္ေအာင္ lobby လုပ္ထားၾကတယ္။

က်ေနာ္တုိ႕ဘက္က ဘယ္သူမွ လုပ္မယ့္ လူမ႐ွိဘူးလားဗ်ာ။
ႏိုင္ငံေရး ဆိုတာ ကိုယ့္ႏုိင္ငံ ရဲ႕ အခ်ဳပ္အျခာအာဏာအတြက္ နည္းမ်ိဳးစုံက်ဴးေက်ာ္လာတာ ကို ခုခံကာကြယ္ေရးေနာ္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း က ျပတ္ျပတ္သားသားေျပာခဲ့ဖူးတယ္။
"က်ေနာ္ အဂၤလိပ္ကိုလည္း မမုန္းပါဘူး၊ ဂ်ပန္ကိုလည္း မမုန္းပါဘူး ဒါေပမယ့္ က်ဳပ္တို႕တိုင္းျပည္ကို မတရားနည္းလမ္းနဲ႕ က်ဴးေက်ာ္လာရင္ေတာ့ အဂၤလိပ္ျဖစ္ျဖစ္ ဂ်ပန္ျဖစ္ျဖစ္၊ ဘာလူမ်ိဳးကိုမဆုိ ဆန္႕က်င္တိုက္ခုိက္သြားမွာပဲ" တဲ့ဗ်ာ။

က်ေနာ္တို႕ လူမ်ိဳးေရး မုန္းတီးမႈ၊ ဘာသာေရးခြဲျခားမႈ ေတြ အတြက္ ေျပာေနတာ မဟုတ္ပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ က်ေနာ္တို႕ ခုေျပာေနတာ မဟုတ္မမွန္တဲ့ သတင္းအခ်က္အလက္၊ သမိုင္းအေထာက္အထားေတြနဲ႕ ဒီလိုေတြ လုပ္ေနတာကို ေခ်ပ တုန္႕ျပန္ဖို႕လိုတယ္။

ခင္ဗ်ား ဘယ္မွာပဲ လုပ္လုပ္ ဘာအလုပ္ပဲ လုပ္လုပ္ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ "ႏိုင္ငံေရး" ခံယူခ်က္႐ွိတဲ့ ျမန္မာ
တုိင္းျပည္ခ်စ္စိတ္၊ မ်ိဳးခ်စ္စိတ္႐ွိတဲ့ ျမန္မာ ဆုိရင္ ခင္ဗ်ားတတ္စြမ္းသေလာက္
ဆန္႕က်င္ေခ်ပ ဖုိ႕ လုိပါတယ္။

အဂၤလိပ္ လို ေကာင္းေကာင္းေျပာတတ္ ေရးတတ္တဲ့သူမ်ား
ေဟာဒီ အေမရိကားႀကီးက အၿမိဳ႕ၿမိဳ႕အနယ္နယ္မွာ မ်ားေျမာင္လွပေသာ "ျမန္မာ" ကြန္ျမဴနီတီ အဖြဲ႕အစည္းမ်ား ဒီကိစၥ ကို ၀ိုင္း၀န္းေရးသားၾက၊ စာေတြ ပို႕ၾက၊ ကန္႕ကြက္ၾကဖို႕ ႏိႈးေဆာ္ပါတယ္။
အနယ္နယ္ အရပ္ရပ္ က ျမန္မာမွန္သမွ် ကလည္း ဒီကိစၥ ကို ၀ိုင္း၀န္း ကန္႕ကြက္ၾကဖို႕လုိပါတယ္။

သတင္းဌာန ေတြ ကိုလည္း ေမးခြန္းထုတ္ခ်င္ပါတယ္
လခစား မုိ႕ လုပ္ရပါတယ္ ဆုိရင္ ခင္ဗ်ားတို႕ လုပ္ပိုင္ခြင့္ထဲကေန ဒီကိစၥ ကို ဆန္႕က်င္လို႕
ေခ်ပလို႕ေကာ မရဘူးလား လို႕။
ဥပမာ ရခိုင္တုိငး္ရင္းသားအဖြဲ႕အစည္းေတြ ရဲ႕ အျမင္ေတြ ကို အင္တာဗ်ဴးအၿပိဳင္တင္ေပးတာ၊
ျမန္မာအဖြဲ႕အစည္းအသီးသီးရဲ႕ အျမင္ေတြ၊ ပညာ႐ွင္ေတြရဲ႕အျမင္ေတြ၊ ေခ်ပခ်က္ေတြကို
ထုတ္လႊင့္ေပးတာ တို႕ေပါ့ဗ်ာ။

ဒါမ်ိဳးကိုေတာ့ အားမထုတ္ပဲ  "႐ိုဟင္ဂ်ာ" ကိုသာ ေဇာင္းေပးတင္ တာဆုိရင္
ခင္ဗ်ား တို႕ကိုယ္ႏိႈက္က ဘယ္လိုရပ္တည္ခ်က္ဆိုတာ ထင္႐ွားလို႕ေနၿပီ ဆိုတာ ႐ွင္းေနၿပီပဲ။
သတင္း ဌာန မို႕ပါ။ သတင္း မုိ႕ပါ ဆိုတာ ဟာ
႐ုိဟင္ဂ်ာ ကုလားကို ျမန္မာ လုပ္စရာ "ျမန္မာ" တေယာက္အေနနဲ႕လံုေလာက္တဲ့ အေၾကာင္းျပခ်က္မဟုတ္ပါဘူး။

သတင္းဌာနမွာ လုပ္ေနတဲ့ မိတ္ေဆြ အားလံုး ကို ရင္ဘတ္ဖြင့္ၿပီး ေျပာခ်င္တယ္။
ခင္ဗ်ားတို႕ထဲက အမ်ားစုဟာ ၈၈ ကထြက္လာတဲ့သူေတြပါ။ လမ္းေပၚမွာ ေသမွာမေၾကာက္ပဲ ထြက္ခဲ့တဲ့သူေတြ၊ ေတာထဲမွာ ေသမွာမေၾကာက္ပဲ တိုက္ပြဲ၀င္ခဲ့တဲ့သူေတြ
သမိုင္းမွာ သူရဲေကာင္းစာရင္း၀င္ခဲ့တဲ့ တိုင္းျပည္ကို တကယ္ခ်စ္တဲ့သူေတြပါ။
ခုခ်ိန္မွာ ခင္ဗ်ားတို႕လုပ္ေနတဲ့အလုပ္ေတြဟာ ဘာလဲ
ဘယ္လဲ ဆိုတာ ေသခ်ာျပန္ဆန္းစစ္ၾကေစခ်င္တယ္။
 
အထူးသျဖင့္တခါလာ လူ႕အခြင့္အေရး
တခါလာ ဒီမုိကေရစီ အေၾကာင္းျပၿပီး ကိုယ့္တုိင္းျပည္ ကိုယ့္လူမ်ိဳးနဲ႕ပါတ္သက္ၿပီး
ထိိခိုက္နစ္နာေစမယ့္ အလုပ္ေတြလုပ္တာ "ႏိုင္ငံေရး" လည္းမဟုတ္ဘူး။
အင္မတန္မွ ဒီမိုကေရစီ ျပည့္၀ လွပါတဲ့ အေမရိကန္ ႏိုင္ငံႀကီးေတာင္ ႏိုင္ငံျခားေရးမူ၀ါဒ ကို အေမရိကန္ႏိုင္ငံ၏အက်ိဳးစီးပြားကုိေရွ႕႐ႈသည္ လို႕ အတိအလင္း ေရးထားတယ္။
ခင္ဗ်ားတို႕ တသက္လံုး သတင္းသမား ျဖစ္မယ္ မျဖစ္ဘူး မေသခ်ာေပမယ့္၊
ခင္ဗ်ားတို႕ တသက္လံုး ျမန္မာ ျဖစ္ေနသေရြ႕ ျမန္မာ လို႕ စဥ္းစား ဖုိ႕ အေလးအနက္ တိုက္တြန္းလုိက္ပါတယ္။

ခ်ိဳတူးေဇာ္
ရိုဟင္ဂ်ာေတြ သတ္ခဲ့ေသာ ရခိုင္မ်ား စာရင္း
ရိုဟင္ဂ်ာ ကိစၥ-ရခိုင္ ေခ်ပခ်က္(သွ်မ္းသံေတာ္ဆင့္)
၆၊ ၄၊ ၂၀၀၉

သွ်မ္းသံေတာ္ဆင့္ မွ ေဖေဖၚဝါရီလ တြင္ ထုတ္ေဝသည့္ Independence စာေစာင္ ရိုဟင္ဂ်ာ အမည္ခံသူမ်ား အေၾကာင္း ႏွင့္ ပတ္သက္၍ ထိုင္းသတင္းစာမ်ား မွ ကူးယူ ေဖၚျပသည္ ဟူေသာ ေဆာင္းပါး၌ “ရိုဟင္ဂ်ာ ဆိုတာ လူဦးေရ ၇ သိန္းကေန၊ ၁.၅ သန္းထိရွိၿပီး ေအဒီ ၇-ရာစု ေလာက္က ရခိုင္ျပည္ ေျမာက္ပိုင္း တဝိုက္စီးပြား ကုန္သြယ္ အလုပ္ နဲ႔ ေရႊ႕ေျပာင္း အေျခခ် လာတဲ့ အာရပ္ လူမ်ိဳးစု ကေန တဆင့္ မူဆလင္ ျဖစ္လာၾကတာ”ဟု ေရးသား ေဖၚျပထား သည္ကို ေတြ႔ရွိရ၍ အံ့ၾသသင့္ ရပါသည္။ ဤေဆာင္းပါး ကို ေဖၚျပေသာ ထိုင္း သတင္းစာ မ်ားသည္ ရိုဟင္ဂ်ာ ဆိုသူမ်ား ထံမွ ရရွိ ေသာ အခ်က္အလက္ ျဖစ္ဟန္တူသည္။


 ေရာက္တဲ႔ေနရာမွာ လူမ်ိဳးေရးအရ၀ါးမ်ိဳရန္ၾကိဳးစားေနေသာ ဘဂၤလီကုလားမ်ား၊ ထိုင္းႏုိင္ငံတြင္ မြတ္စလင္ခြဲထြက္သူပုန္တို႔၏ အၾကမ္းဖက္မႈကို အျပင္းအထန္ႏွိမ္နင္းေနရေသာေၾကာင္႔ ထိုင္းႏုိင္ငံမွ ဘဂၤလီကုလားမ်ားကို မည္သည္႔အေၾကာင္းျပခ်က္နဲ႔မဆို ႏုိင္ငံတြင္းသို႔ တရားမ၀င္လာေရာက္ခြင္႔ကို ျပင္းျပင္းထန္ထန္ အေရးယူလ်က္ရွိသည္။

အမွန္မွာ ၁၄၀၄-ခု ေလးၿမိဳ႕ေခတ္၌ မင္းေစာမြန္ ဘုရင္ လက္ထက္ ရခိုင္ ဘုရင့္ ႏိုင္ငံေတာ္ ကို ဗမာ ဘုရင္ သိမ္းပိုက္ သျဖင့္ ရခိုင္ ဘုရင္ မင္းေစာမြန္ သည္ ဘဂၤလား ေဒသရွိ ေဂါလ္ေဒသ သို႔ ထြက္ေျပး တိမ္းေရွာင္ခဲ့ရသည္။ ေဂါလ္ က ေကာင္း မြန္စြာ လက္ခံခဲ့သည္။ ဘဂၤလား ေဂါလ္ ဆူလတန္ ဘုရင္ ၏ အကူအညီ ျဖင့္ ရခိုင္ ထီးနန္း ကို အရ ယူခဲ့ရသည္။ ေအဒီ ၁၄၃၀-တြင္ ေျမာက္ဦးၿမိဳ႕တည္၍ ေျမာက္ဦးေခတ္ ကို စတင္ တည္ေထာင္ ခဲ့ပါသည္။ ေျမာက္ဦးေခတ္ တြင္ ရခိုင့္ တပ္မေတာ္၌ အာရပ္ မွစစ္သည္ ေတာ္မ်ား၊ ဥေရာပ မွ ေပၚတူဂီမ်ား ႏွင့္ ဂ်ပန္ တို႔ပါအမႈေတာ္ ထမ္းခဲ့သည္ကို ေတြ႔ရွိရ သည္။

ယင္းအာရပ္ မွစစ္သည္ေတာ္ မ်ိဳးဆက္ အမ်ားစုမွာ သံတြဲ၊ရမ္းၿဗဲကြၽန္း ႏွင့္ ေျမာက္ဦးၿမိဳ႕
ပတ္ဝန္းက်င္တြင္ ေနထိုင္ၾကပါသည္။ ယင္း တို႔ကို ရခိုင္ တို႔က ကမန္ ဟု ေခၚေဝၚၿပီး ရခိုင္ျပည္ ၌ တိုင္းရင္းသား မ်ိဳးႏြယ္စု အျဖစ္ အသိ အမွတ္ျပဳထား ပါသည္။ ယင္းမူဆလင္ ဘာသာဝင္ ကမန္ တို႔သည္ ရခိုင္ျပည္၌ ျပႆနာ ဖန္တီးျခင္း၊ ရခိုင္ တို႔ႏွင့္ ဘာသာေရး အဓိကရုဏ္း၊ လူမ်ိဳးေရး အဓိကရုဏ္း ဖန္တီးျခင္းမ်ိဳး ကို လံုးဝ ျပဳလုပ္ျခင္း မရွိဘဲ၊ ရခိုင္ျပည္ ႏွင့္ ရခိုင္ လူမ်ိဳး အေပၚ သစၥာ ရွိရွိျဖင့္ ရခိုင္ တို႔ႏွင့္ ေအးအတူ ပူအမွ် ၿငိမ္းခ်မ္းစြာ ေနထိုင္ လာခဲ့ၾကေသာ လူမ်ိဳး တမ်ိဳး ျဖစ္ေသာ ေၾကာင့္ ရခိုင္ျပည္ ၌ ဤကဲ့သို႔ မူဆလင္ ဘာသာ ကိုးကြယ္ေသာ ရခိုင္ တိုင္းရင္းသား ကမန္ လူမ်ိဳး ရွိသည္ကိုပင္ သတိျပဳ မိၾကဖူးမည္ မဟုတ္ေပ။ သို႔ေသာ္ မိမိ ကို မိမိ ရိုဟင္ဂ်ာ ဟု ေႂကြးေၾကာ္ ေနသူမ်ား မွာ ၁၈၂၅-ေနာက္ပိုင္း ရခိုင္ ကို အဂၤလိပ္ တို႔ သိမ္းပိုက္ ၿပီးမွ ဝင္ေရာက္ လာေသာ မူဆလင္ ဘာသာ ကိုးကြယ္သည့္ စစ္တေကာင္း ေတာင္းတန္း ေန ဘဂၤလီ မ်ားသာ ျဖစ္သည္။

၁၈၂၅-တြင္ ရခိုင္ျပည္ ၌ မူဆလင္ ဦးေရ ၃၀,၀၀၀ ရွိခဲ့ရာမွ ၁၉၃၀ ျပည့္တြင္ ၂၁၇၈၀၀-ရွိခဲ့ရာ ၿဗိတိသွ် အစိုးရ က မူဆလင္ ဦးေရ တိုးလာမႈ ကိစၥ ကို စိုးရိမ္ လာေသာေၾကာင့္ အေျခအေန စံုစမ္းရန္ ၁၉၃၉ ၌ စံုစမ္းေရး ေကာ္မရွင္ တစ္ခု ဖြဲ႔စည္း ေပးခဲ့သည္။ ေကာ္မရွင္ က မူဆလင္ ဦးေရ အတားအဆီး မရွိ တိုးဝင္ လာမႈကို မဟန္႔တား ပါက ေနာင္အခါ ၌ လူမ်ိဳးေရး ပဋိပကၡ မ်ား ျဖစ္ႏိုင္ေၾကာင္း အစီရင္ ခံခဲ့ေသာ္လည္း ဒုတိယ ကမၻာ စစ္ေၾကာင့္ မည္သို႔မွ် မလုပ္ ႏိုင္ခဲ့ေပ။ အစီရင္ ခံသည့္ အတိုင္းပင္ ၁၉၄၂-တြင္ ကုလား-ရခိုင္ အဓိကရုဏ္း ျဖစ္ခဲ့ ေလသည္။ ေမာင္ေတာ ၿမိဳ႔နယ္ ရွိ ရခိုင္ ရြာအား လံုး ဖ်က္ဆီး ခံရသည္။ ရခိုင္ တခ်ိဳ႕မွာ ျပည္တြင္း သို႔ဝင္ၿပီး၊ တခ်ိဳ႕ မွာ အဂၤလိပ္ ပိုင္နက္ ဒိန္နာဂ်္ပူ သို႔ထြက္ေျပး ခဲ့ၾကရ သည္။

၁၉၄၂-ဂ်ပန္ မ်ား ဝင္လာေသာ အခါ ရခိုင္ မ်ားကို သတ္ျဖတ္ ခဲ့ေသာ ကုလား အဖြဲ႔သည္ ဘာသာေရး အသြင္ ေျပာင္းကာ ဂ်ေမယာတူ အိုလမာ အသင္း ဖြဲ႔စည္း ၾကသည္။ အဖြဲ႔ ဥကၠဌ မွာ အံုေမာ္မ်ာ (ဘီေအဘီအယ္လ္) ျဖစ္သည္။ အုံေမာ္ မ်ား အဖြဲ႔သည္ အေနာက္ ပါကိစၥတန္ မွ ေအာ္လနာမူဟာမတ္ မူဇဟတ္ခန္ ႏွင့္ ေမာ္နာအီျဗာဟိန္း တို႔ကို ေခၚ၍ မူဂ်ာဟိန္း အဖြဲ႔ ဖြဲ႔စည္း ၾကသည္။ ပါကိစၥတန္ နယ္သို႔ ရခိုင္ျပည္ ထည့္သြင္း ေရး အစီစဥ္ ပင္ျဖစ္သည္။ စစ္ေရး အရ ျမန္မာ စစ္တပ္ ႏွင့္ မယွဥ္ ၿပိဳင္ႏိုင္ေသာ မူဂ်ာဟိန္း တို႔သည္ အျခား တိုင္းရင္းသား မ်ားနည္းတူ အခြင့္အေရး ရလို၍ မစၥတာ ေဂၚဖားက ရိုဟင္ဂ်ာ ဟူေသာ လူမ်ိဳးသစ္ တစ္ခုကို ၁၉၅၀- စက္တင္ဘာလ ထုတ္ ဂါဒီးယန္း သတင္းစာ တြင္ အသက္ သြင္းခဲ့သည္။

သို႔ေသာ္ ၁၉၅၁- ဇြန္လ တြင္ က်င္းပ ခဲ့ေသာ အလယ္ သံေက်ာ္ မူဆလင္ ညီလာခံ ကမူ ရိုဟင္ဂ်ာ မဟုတ္ဘဲ ဗမာ မူဆလင္ ကဲ့သုိ႔ ရခိုင္ မူဆလင္ လူမ်ိဳး ဟု ေခၚေဝၚရန္ ဆံုးျဖတ္ ခဲ့ၾကသည္။ ရခိုင္ တို႔က ငါတို႔ ရခိုင္ တြင္ မူဆလင္ ဘာသာဝင္ မရွိ ဟု ေျပာလာၾကေသာ အခါ ရိုဟင္ဂ်ာ ဘက္သို႔ ေဖါက္ထြက္ ရန္ ထြက္ေပါက္ ရွာ လာၾကသည္။ ၁၉၆၀-ပတ္ဝန္းက်င္ တြင္ ရိုဟင္ဂ်ာ သတင္းစာ၊ ရန္ကုန္ တကၠသိုလ္ ရိုဟင္ဂ်ာ ေက်ာင္းသား အသင္း ထိ လႈပ္ရွား လာခဲ့ၾကသည္။

၁၃၊ ၅၊ ၈၈ - ေန႔က ေမာင္ေတာ ၿမိဳ႕နယ္ တြင္ အလြန္ ေၾကာက္မက္ဖြယ္ ေကာင္းေသာ ကုလား လႈပ္ရွားမႈ တစ္ခု ုျဖစ္ပြား ခဲ့သည္။ ကုလား ၅၀၀၀၀-ခန္႔ သည္ ေမာင္ေတာ ၿမိဳ႕ကို အရပ္ ရွစ္မ်က္ႏွာ မွ ဝိုင္းၿပီး ဟစ္ေအာ္ ေႂကြးေၾကာ္ မီးရိႈ႕သတ္ျဖတ္ ရန္ ခ်ီတက္ လာခဲ့ၾကသည္။ လႈပ္ရွားမႈ မွာ ညေန ရွစ္နာရီခြဲ မွ ေနာက္တေန႔ နံနက္ ၃-နာရီခြဲ အထိ ၾကာခဲ့သည္။ သူတို႔ ဘာသာ စကား ျဖင့္ ဘုရားသခင္ အလိုက် တိုက္ပြဲ ဝင္ၾက၊ မင္းတို႔ တိုင္းျပည္ ငါတို႔ တိုင္းျပည္ ျဖစ္ရမည္ ဟူ၍ ဟစ္ေအာ္ ၾက သည္။

ရခိုင္ျပည္နယ္ကို ဘာသာေရး၊ လူမ်ိဳးေရးအရ ၀ါးမ်ိဳရန္ႏွင္႔ အၾကမ္းဖက္ေဖာက္ခြဲ၊ သတ္ျဖတ္ရန္အတြက္ ဤကဲ႔သို႔ မူဂ်ာဟစ္ကုလားဆိုးေသာင္းက်န္သူမ်ား (သို႔) ရုိဟင္ဂ်ာလက္နက္ကိုင္တပ္ဖြဲ႔မ်ားကို တည္ေထာင္ခဲ႔သည္။

၁၉၄၂ မတိုင္မွီ က ေမာင္ေတာ ၿမိဳ႕နယ္ အတြင္း တည္ရွိ ခဲ့ေသာ ရခိုင္ ရြာေပါင္း ၁၉၅-ရြာ မွာ ၁၉၉၂ တြင္ ၄၆ ရြာသာ က်န္ပါ ေတာ႔သည္။ က်န္ရြာ မ်ားအား မူဆလင္ မ်ားက လူဦးေရ အသာစီး ရမႈျဖင့္ သိမ္းပိုက္ ခဲ့ၾက ပါသည္။ ဤသည္မွာ ရိုဟိန္ဂ်ာ ဆိုသူမ်ား ေပၚေပါက္ လာပံု သမိုင္း အက်ဥ္း ျဖစ္သည္။ လက္ရွိ အျဖစ္အပ်က္ မ်ားႏွင့္ တိုက္ဆိုင္ ၍ ေအာက္ပါ ေဆာင္းပါး ျဖင့္ ေခ်ပ တင္ျပ လိုက္ရ ပါသည္။

လိမ္လည္ျခင္း ႏွင့္ ဟန္ေဆာင္ျခင္း ေနာက္ကြယ္မွ ရိုဟိန္္ဂ်ာ ဟူေသာ အသံ သည္ ၁၉၈၈ လူထု အံု-ႂကြမႈ ႏွင့္ ၁၉၉၀ ေရြးေကာက္ပြဲ ေနာက္ပိုင္း ေအာ္ႀကီး ဟစ္က်ယ္ ထြက္ ေပၚလာမႈ ႏွင့္အတူ “ရုိဟိန္္ဂ်ာ အမည္ခံ” ဘဂၤလီ မူဆလင္ မ်ား၏ စတန္႔ထြင္ လုပ္ဇာတ္ ခင္းမွဳမ်ား လည္း Media မ်ားမွ တဆင့္ ပလူပ်ံ ထြက္ေပၚ လာပါသည္၊၊ မိမိ တို႔၏ သမိုင္းမွန္၊ ျဖစ္ရပ္မွန္မ်ား ကို ဖုန္းကြယ္ ၍ သမိုင္း လိမ္၊ ျဖစ္ရပ္ လိမ္မ်ား အစားထုိး တင္ျပကာ “ရုိဟိန္္ဂ်ာ” အမည္ ကိုသံုး၍ လူမ်ဳိးသစ္ ဖန္တီးေရး ႏွင့္ ႏုိင္ငံသစ္ ထူေထာင္ေရး လုပ္ငန္းမ်ား စနစ္တက် အကြက္ခ် လုပ္ကိုင္ လာၾကပါသည္၊၊

မွတ္မိ သေလာက္၊ ၁၉၉၀ ေရြးေကာက္ပြဲ တြင္ ရိုဟိန္္ဂ်ာ အမည္ သံုး၍ ေရြးေကာက္ပြဲ ဝင္ခဲ့မႈ မရွိခဲ့ေပ။ ၁၉၈၈ လူထု အံုႂကြမႈ တြင္လည္း ရိုဟိန္ဂ်ာ အမည္ အသံုး မျပဳခဲ့ၾကေပ၊၊ ၁၉၉၁ တြင္ မူဆလင္ အမ်ားအျပား ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ သို႔ ထြက္ေျပး ခိုင္းၿပီး ယင္း ဘဂၤလားေဒ့(ခ်္) ရွိ ဆင္းရဲသား မ်ား၊ အေျခမဲ့ အေနမဲ့ မ်ားႏွင့္ ပူးေပါင္းကာ ဗမာ စစ္အစိုးရ ႏွိပ္စက္ ညႇင္းပမ္းမႈ ေၾကာင့္ လူ (၂၀၀၀၀၀) ေက်ာ္ ထြက္ေျပး ရေၾကာင္း စာရင္း ျပကာ ရိုဟိန္ဂ်ာ အမည္ ကိုကမၻာ ေက်ာ္ ေအာင္ နည္းမ်ဳိးစံု လုပ္ႀကံ ဖန္တီး လာၾက ပါသည္။ ၁၉၉၀ တြင္ ျမန္မာ ႏိုင္ငံသား အျဖစ္ အသိအမွတ္ ျပဳခံ ထားရေသာ မူဆလင္ မ်ားအား ေရြးေကာက္ပြဲ ဝင္ခြင့္ ျပဳခဲ့သည္ ကို ရိုဟိန္္ဂ်ာ အမည္ျဖင့္ ေရြးေကာက္ပြဲ ဝင္ခဲ့ရ သလိုလို လိမ္လည္ လွည့္ျဖား လာၾက ပါသည္။ ဘာသာေရး အစြန္းေရာက္ တခ်ဳိ႕ ၏ ဤကဲ့သို႔ လုပ္ၾကံ ဖန္တီးမႈ မ်ား အစ ပိုင္းတြင္ ေအာင္ျမင္ သေယာင္ေယာင္ ရွိခဲ့ေသာ္လည္း ေနာက္ပိုင္း တြင္ တိမ္ေကာ လာၿပီျဖစ္သည္။

အဂၤလိပ္ အုပ္ခ်ဳပ္မႈ လက္ေအာက္၌ လယ္ကူလီမ်ား အျဖစ္ ရခိုင္ျပည္ သို႔ လာေရာက္ လုပ္ကိုင္ လာခါစ၌ စီးပြားေရး ႏွင့္ ဘဝ ရပ္တည္ေရး ရည္မွန္းခ်က္ သာရွိၾက သျဖင့္ ေဒသခံ ဗုဒၶဘာသာဝင္ ရခိုင္ မ်ားက လူသားခ်င္း စာနာ၍ အမွတ္ မထင္ လက္ခံ ထားခဲ့ၾကသည္။ ေနာက္ပိုင္း ဘဂၤလား ေဒသ မွ ရခိုင္ ျပည္ဘက္သို႔ ယင္းဘဂၤလီ မူဆလင္ မ်ား မတရား လိမ့္ဝင္ လာမႈ ေၾကာင့္ အဂၤလိပ္ အစိုးရ ကိုယ္တိုင္ စိုးရိမ္၍ လူဦးေရ စာရင္း စစ္တမ္းမ်ား လုပ္လာခဲ့ ရသည္၊၊ ရခိုင္ ေျမ၌ လူဦးေရ အလံုးအရင္း ျဖင့္ အေျခခ် ေနထိုင္ခြင့္ ရွိၿပီး ေနာက္ ဘာသာေရး အစြန္းေရာက္ မ်ားႏွင့္ နယ္ေျမ ခ်ဲ႕ထြင္ေရး မူဆလင္ ေခါင္းေဆာင္ မ်ား ႏုိင္ငံေရး ဘက္သို႔ ဦးတည္ လႈပ္ရွား လာခဲ့ၿပီး သူတို႔ကို သူတို႔ ေဒသခံ တိုင္းရင္းသား၊ ရိုဟိန္ဂ်ာ မ်ားျဖစ္ေၾကာင္း လိမ္လည္ လွည့္ျဖား တင္ျပ လာၾကပါသည္။ စစ္တေကာင္း ေဒသမွ ယင္းဘဂၤလီ မူဆလင္ မ်ား သည္ ယေန႔ ထက္ထိ လည္း ရခိုင္ျပည္ ထဲ နည္းမ်ိဳးစံု ခိုးဝင္ ေနၾကရံုသာ မက ျမန္မာ အာဏာပိုင္မ်ားအား လာဘ္ထိုး၍ ရခိုင္ျပည္ ၏ စီးပြားေရး ခ်ဳပ္ကိုင္ဖို႔ ႀကိဳးစား ေနၾကသည္ကို ေတြ႕ရွိ ရပါသည္။

ရုိဟင္ဂ်ာအၾကမ္းဖက္အဖြဲ႔ေခါင္းေဆာင္ႏွင္႔ ၄င္းတို႔၏ အၾကမ္းဖက္သတ္ျဖတ္၊ မုဒိန္းက်င္႔ျခင္းခံရေသာ ဌာေနဗုဒၶဘာသာရခိုင္တိုင္းရင္းသားမ်ား။

အစပိုင္းတြင္ ျမန္မာ ႏိုင္ငံ ရွိ အျခား တိုင္းရင္းသား မ်ားက ရိုဟိန္ဂ်ာ အမည္ ႏွင့္ သူတို႔ ႏိုင္ငံေရး အရ တိုက္ပြဲ ဝင္ မႈကို လက္ခံရန္ ရခိုင္ တို႔အား ဖိအား ေပးမႈမ်ား ရွိခဲ့သည္။ ႏိုင္ငံတကာ NGO မ်ား မွလည္း လူ႕အခြင့္အေရး ရွုေထာင့္ မွေန၍ ရိုဟိန္္ဂ်ာ ဆိုသူမ်ား အား အသိ အမွတ္ ျပဳမႈမ်ား ရွိလာသည္ သာမက ရခိုင္ တို႔အားလည္း ရိုဟိန္ဂ်ာ အမည္ ႏွင့္ ႏုိင္ငံေရး အရ တိုက္ပြဲဝင္ မႈမ်ားကို အသိအမွတ္ ျပဳကာ ရိုဟိန္ဂ်ာ ဆိုသူမ်ားႏွင့္ လက္တြဲ တိုက္ပြဲဝင္ ရန္ နည္းမ်ဳိးစံု ဖိအား ေပးမႈမ်ား လုပ္လာ ခဲ့ပါသည္၊၊ ေနာက္ပိုင္း ျမန္မာႏိုင္ငံ ေဒသခံ တိုင္းရင္းသား မ်ားက သူတို႔၏ လိမ္လည္ျခင္း ႏွင့္ ဟန္ေဆာင္မႈ မ်ား ကို သိလာရေသာ အခါ ရိုဟိန္ဂ်ာ အမည္ ႏွင့္တကြ သူတို႔ ၏ ႏိုင္ငံေရး အရ ရပ္တည္ တိုက္ပြဲဝင္ မႈမ်ား ကိုပါ လံုးဝ အသိ အမွတ္ မျပဳ ျဖစ္လာၾကသည္၊၊

ယင္း ရုိဟိန္ဂ်ာ အမည္ခံ မ်ားသည္ ရခိုင္ျပည္ မွ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ ႏိုင္ငံ သို႔ ထြက္ေျပးျခင္း၊ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ ႏိုင္ငံႏွင့္ ရခိုင္ ျပည္မွ ထိုင္း ႏိုင္ငံႏွင့္ မေလးရွား ႏုိင္ငံသို႔ ေလွစီး ဒုကၡသည္ ပံုစံ မ်ဳိးျဖင့္ အလံုးအရင္း ျဖင့္ ဝင္ေရာက္ျခင္း မ်ား ျပဳလုပ္ လ်က္ ယင္း ႏိုင္ငံမ်ား ၌လည္း လူမႈေရး ႏွင့္ ဘဝ ရပ္တည္ေရး အပါအဝင္ ႏိုိင္ငံေရး အရ ေႂကြးေၾကာ္ တိုက္ပြဲဝင္ မႈမ်ား ျပဳလုပ္ လာၾက ပါသည္။ ယင္း ရိုဟိန္ဂ်ာ အမည္ခံ မ်ားသည္ ယခုအခါ တြင္ မေလးရွား ႏိုင္ငံ ၌ ေသာင္း ႏွင့္ ခ်ီေရာက္ရွိ ေနၿပီျဖစ္ၿပီး၊ ထိုင္း ႏိုင္ငံ ၌လည္း စနစ္တက် ဝင္ေရာက္ ထိုးေဖါက္ ေနၿပီျဖစ္သည္၊၊ ထိုင္း အစိုးရ က ယင္း ရိုဟိန္ဂ်ာ အမည္ခံ မ်ား ထိုးေဖါက္ ဝင္ေရာက္ မႈကို စနစ္တက် တားဆီး မႈျပဳလုပ္လာေသာ အခါ ယင္းရိုဟိန္ဂ်ာ အေရး သည္ ေဒသခံ ႏိုင္ငံမ်ား အား ရိုက္ခတ္ လာသျဖင့္ ေဒသခံ ႏိုင္ငံမ်ား သတိထား ေဆာင္ရြက္ လာကသည္ ကို ေတြ႕ရွိရသည္။ အာစီယံ ထိပ္သီး အစည္းေဝး ၌ပင္ ယင္းရိုဟိန္ဂ်ာ ျပႆနာ သည္ နံပါတ္(၁) ေနရာ ရယူထား ၿပီး ျဖစ္သည္၊၊

ထိုင္း ႏိုင္ငံက အဘယ္ေၾကာင့္ ယင္းရိုဟိန္ဂ်ာ ဆိုသူမ်ားအား ဒုကၡသည္ စခန္းမ်ား ဖြင့္ခြင့္ လက္မခံ သနည္း။ အေျဖမွာ ရွင္းေနသည္၊၊ ယင္း ရိုဟိန္ဂ်ာ အမည္ကို သံုး၍ ႏိုင္ငံေရး အရ တိုက္ပြဲဝင္ ေနသူမ်ား သည္ Al-Quada အဖြဲ႔ ႏွင့္ ဆက္ႏြယ္မႈ ရွိေနသည္။ ထိုင္း ႏိုင္ငံ အၾကမ္းဘက္ လႈပ္ရွား ေနသူမ်ား ႏွင့္ ေပါင္းမိၿပီး ထိုင္း ႏိုင္ငံ၏ လံုၿခံဳေရး ကိုပါ ၿခိမ္းေျခာက္ လာမည္ကို စိုးရိမ္၍ ျဖစ္သည္၊၊

ႏိုင္ငံတကာ NGO မ်ားႏွင့္ ကုလသမဂၢ အဖြဲ႔အစည္းမ်ား က ရိုဟိန္ဂ်ာ အမည္ခံ မ်ားအား “ႏိုင္ငံမဲ့မ်ား” အျဖစ္ လူသား ခ်င္းစာနာ ရႈေထာင့္ မွေန၍ ယင္း တို႔၏ ႏိုင္ငံေရး အရ တိုက္ပြဲဝင္ မႈမ်ား အသိ အမွတ္ ျပဳရန္ ရခိုင္ တို႔အား ဖိအား ေပးေနၾကသည္ ကို ေတြ႔ရွိ ရသည္၊၊ သို႔ေသာ္ ယင္းဘဂၤလီ မူဆလင္ မ်ား အလံုးအရင္း ႏွင့္ ဝင္ေရာက္ၿပီး ေနာက္ပိုင္း ဘာသာေရး အဓိကရုဏ္း မ်ား ျဖစ္ပြါးၿပီးေနာက္ မိမိ တို႔၏ ပိုင္ဆိုင္မႈ နယ္ေျမ၊ အိုးအိမ္မ်ား စြန္႔ခြာ ထြက္ေျပး လာၾကရေသာ ေဒသခံ ရခိုင္မ်ား ၏ ေရွ႕အနာဂတ္ အေရးကို ေတြးပူ သည္ကိုကား မေတြ႔ ရွိရေသးေပ၊၊ ယင္း အဓိကရုဏ္း ကာလ၌ မူဆလင္ မ်ား၏ သတ္ျဖတ္မႈ ေၾကာင့္ အသက္ ဆံုးရံႈး ခဲ့ရေသာ ရခိုင္ ျပည္သူမ်ား၊ ဗုဒၶဘာသာ ရဟန္းေတာ္ မ်ား၊ မူဆလင္ မ်ား၏ မီးတိုက္ ဖ်က္ဆီး မႈေၾကာင့္ ျပာက် ခဲ့ရေသာ ရခိုင္ ရြာမ်ား၊ ဗုဒၶဘာသာ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္း မ်ား၊ ဘာသာေရး အစြန္း ေရာက္ ယင္းမူဆလင္ မ်ား၏ မုဒိမ္းက်င့္ သတ္ျဖတ္ျခင္း ခံခဲ့ရေသာ ရခိုင္ သူမ မ်ားႏွင့္ မိမိ အသက္ အိုးအိမ္ စည္းစိမ္ လံုၿခံဳေရး အတြက္ အၿမဲတမ္း အထိတ္ တလန္႔ ျဖစ္ေန ရေသာ ရခိုင္သူ၊ ရခိုင္သား မ်ား၏ အနာဂတ္ အေရး ကို ေတြးပူ စဥ္းစား မိေသာ NGO မ်ားႏွင့္ ကုလသမဂၢၢ အဖြဲ႔ အစည္း မ်ားကို မေတြ႔ ဖူးေသးေပ၊၊

ဗမာ စစ္အစိုးရ ၏ ႏိွပ္စက္မႈကို ခံေန ရသူမ်ားမွာ ရခိုင္ျပည ္ရွိ မူဆလင္ဘာသာဝင္ သက္သက္ မွ မဟုတ္ဘဲ၊ ရခိုင ္ျပည္ရွိ ဗုဒၶ ဘာသာဝင္ မ်ားအပါ အဝင္ ျမန္မာ တစ္ႏိုင္ငံ လံုးရွိ ျပည္သူမ်ား သည္လည္း နည္းမ်ဳိးစံု ဖိႏွိပ္ ညႇင္းဆဲ ခံေန ရသည္ကို သတိ တရား လက္ကိုင္ ထားဖို႔ လိုအပ္သည္။ အကယ္၍ အိမ္နီးခ်င္း ႏိုင္ငံမ်ား၊ NGO မ်ား ကုလသမဂၢ အဖြဲ႔ အစည္း မ်ားက ခ်င့္ခ်ိန္ မစဥ္းစား ဘဲ ရိုဟိန္ဂ်ာ ဆိုသူမ်ား ၏ အေရး ကိုေစာင္းေပးၿပီး ရိုဟိန္ဂ်ာ အမည္ ႏွင့္ ယင္း တို႔၏ ႏိုင္ငံေရး အရ ရပ္ တည္ တိုက္ပြဲဝင္ မႈကို လက္ခံ ခဲ့ လွ်င္ မၾကာ ေသာ တေန႔ ၌ ေမာင္ေတာ၊ ဘူးသီးေတာင္ ႏွင့္ ရေသ့ေတာင္ ေဒသ အားလံုး ယင္း ရိုဟိန္ဂ်ာ အမည္ခံ သူမ်ား လက္ထဲသို႔ က်ေရာက္ သြားၿပီး၊ ေဒသခံ ရခိုင္ ျပည္သူမ်ား အသတ္ ခံရမႈ၊ ရပ္ရြာ အိုးအိမ္ စြန္႔ခြာ ထြက္ေျပး ရမႈႏွင့္ ရင္ဆုိင္ ရမည္။ ယင္း အေရး သည္ ရခိုင္ျပည္ တခုလံုး၊ ဗမာျပည္ တစ္ခုလံုး ႏွင့္ အိမ္နီးခ်င္း ႏိုင္ငံ မ်ား၏ လံုၿခံဳေရး ကိုပါ ၿခိမ္းေျခာက္ လာၿပီး ယင္း ႏိုင္ငံ ၌ ေနထိုင္ ေနၾကေသာ ေဒသခံ ျပည္သူမ်ား လည္း ရခိုင္သား မ်ား ကဲ့သို႔ ေဘးဆိုး ႀကီးမ်ား ႏွင့္ ရင္ဆုိင္ ရမည္ ျဖစ္ပါေၾကာင္း။

ရိုဟင္ဂ်ာ ကိစၥ-ရခိုင္ ေခ်ပခ်က္(သွ်မ္းသံေတာ္ဆင့္)
အိမ္ရွင္ကိုႏွင္ခ်၍ အိမ္ကိုေမာင္ပိုင္စီးလုိသူမ်ား



သမိုင္းစာမ်က္ႏွာဆိုသည္မွာ အျဖစ္အပ်က္ေျမာက္မ်ားစြာ. စစ္မွန္ေသာအေျခခံအေၾကာင္း တရားမ်ားျဖင့္ ျပည့္ျဖိဳးခိုင္မာ ေ၀သီေသာ၊ မတိမ္းမယိုင္ေက်ာက္စာတိုင္ၾကီးဟု ဆိုလိုခ်င္ပါသည္။ သမိုင္းကို လိမ္လည္ ေရးသား၍ မရသကဲ့သို႔ သမိုင္းကို ၾကံဖန္ေရးသား သူမ်ားကိုလည္း သမိုင္းတရားခံ အျဖစ္ စြပ္စြဲၾကရမည္သာ ျဖစ္ေပသည္၊ လိုခ်င္သလို ဆြဲယူေရးသားျပီး။ မလိုအပ္သည့္အခါအျဖစ္မွန္မ်ားကို ပယ္လႊဲဲေဖ်ာက္ဖ်က္။ မ်က္ကြယ္ျပဳျခင္း။ အဆက္အစပ္မရွိဘဲ။ အေၾကာင္းအရာတစ္ခုမွတစ္ခုသ႔ုိ ခုန္ေက်ာ္ ေရးသားျခင္းမ်ား သည္ကား အတၱစြဲသမားမ်ား၏ လုပ္ၾကံဖန္တီးမွဳသာျဖစ္သည္၊ ယင္းကို သမိုင္းဟုေျပာရေလာက္ေအာင္ အဆင့္မရွိ ေသာ။ အေျခအျမစ္မရွိေသာ။ အဓိပၸါယ္မဲ့လုပ္ရပ္ဟု မုခ်ယံုၾကည္ ၾကရမည္ျဖစ္သည္။

လူ၊ သတၱ၀ါႏွင့္တိရိစၧာန္ အမ်ဳိးမ်ဳိးတို႔႔ကား တိက်ေသာအမည္ရင္းတစ္ခုစီ အသီးသီး ရွိၾကစျမဲ ျဖစ္သည္။ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာၾကီးျမင့္ ၾကာရွည္လာျပီးမွ ငါ့အမည္ကား “A” မဟုတ္ပါ။ “B”  သာလွ်င္ျဖစ္သည္ဟု အမ်ားျပည္သူထံ ေၾကြးေၾကာ္ေတာင္းဆိုငိုေၾကြးေနရပါလ်ွင္၊ ထိုအမည္နာမ မစစ္ျမစ္သူ၏ အေၾကာင္း ဇစ္ျမစ္ကို ၾကားသူတိုင္းက၀ိုင္းဟား။ ရယ္ေမာၾကမည္သာျဖစ္သည္၊ ၾကားသူတိုင္းကလည္း မင္းမိဘကိုေတြ‹ေအာင္ရွာျပီး သြားေမးလိုက္ပါလား ဟုသာအေျဖေပးၾကရလိမ့္မည္၊စာေရးသူ ေမြးကတည္းကစျပီး စစ္ေတြ ဒီဂရီေကာလိပ္ ၏တတိယႏွစ္သင္ၾကားခ်ိန္ (၁၉၈၈)ခုႏွစ္ထိ ေတြ႔ဖူးၾကံဳဖူးခဲ့ရေသာ မူဆလင္ စာသင္ဘက္မ်ား ထံမွ စကားၾကံဳတိုင္း ၾကားဖူးခဲ့ရသည္မွာ “က်ြန္ေတာ္ ရို႕ကုလားပါ” ဟူ၍သာျဖစ္သည္၊

၁၉၈၈ ခုႏွစ္ ဒီမုီကေရစီအေရးေတာ္ပံုျပီးေနာက္။ ဘဂၤလားေဒ့ခ်္-ျမန္မာ နယ္စပ္ကို ေရာက္ လာခဲ့ရာ မၾကားဖူးေသာ။ အသစ္အဆန္း“ရိုဟင္ဂ်ာ” ဆိုသည့္ လူမ်ိဳးအမည္တစ္ခုကို အံ့ၾသဖြယ္ ၾကားဖူးလာ ခဲ့ရသည္၊ထိုစဥ္က်မွ ငယ္စဥ္ကၾကားဖူးခဲ့ေသာ။ႏွစ္စဥ္ႏွစ္တိုင္း ရြာသို႔လာျပီး စပါးအငွားရိတ္သူ “ရြင့္ဂ်ာကုလား” ဆိုသူမ်ားကို ေျပးသတိရမိသည္၊ အဖိုးသ်ွင္။ အေဘာင္သ်ွင္တုိ႔ ယင္းအခ်ိန္က ေျပာျပခ်က္ အရ။ ထိုရြင့္ဂ်ာ ကုလားမ်ားမွာ။ ေရေျမျခားဘဂၤလားတိုင္းျပည္မွ ႏွစ္စဥ္ ႏွစ္တိုင္းပင္။ ရခိုင္ျပည္သို႔ လာေရာက္ျပီး။ စပါးအငွားရိတ္သိမ္းၾကသူမ်ားျဖစ္ေၾကာင္း ၾကားဖူးနား၀ ရွိခဲ့ဖူးပါသည္၊ သူတို႔၏ ရိုးရာ။ ဘာသာ။ ယဥ္ေက်းမွဳ။ ရုပ္ရည္ပံုပန္းအရ။ ယင္းရြင့္ဂ်ာ စပါးရိတ္ ကုလားမ်ားကို တိုင္းတပါးမွာ ေပါက္စိုင္ ပင္က် ၀င္ေရာက္ အလုပ္ လာလုပ္ၾကသူမ်ား အျဖစ္သာနားလည္ခဲ့ရ ဖူးပါသည္၊“ရြင့္ဂ်ာ”ဆိုသည္ မွာ“အေျခအျမစ္မဲ့သူ”ဟူ၍ႈ အဓိပၸါယ္သက္ေရာက္ျပီး“နယ္ေျမအတည္တက်မရွိျခင္း” ကုိဆိုလိုေၾကာင္းႏွင့္ “ကုလား”ဆိုသည္မွာကား။ ႏုိင္ငံ ရပ္ျခားတိုင္း တစ္ပါး။ ေရျခားေျမျခားေဒသတစ္ခုခုမွ ေရာက္ရွိလာသူမ်ားကို ဆိုလုိေၾကာင္း ၾကားဖူးခဲ့ေပသည္၊ ထုိ႔ေၾကာင့္ယင္း “ရြင့္ဂ်ာကုလား” မ်ားမွာ တိုင္းတစ္ပါးမွ ၀င္ေရာက္လာၾကေသာ နယ္ေျမအတည္ တက်မရွိသူမ်ားအျဖစ္ သေဘာေပါက္ခဲ့ရဖူးပါသည္၊

ေတာ္လွန္ေရးခရီးရွည္မွာ ေလ်ွာက္လွမ္းရင္းျဖင့္ ထိုရိုဟင္ဂ်ာအမည္ခံ ရြင့္ဂ်ာ ကုလားေခါင္း ေဆာင္မ်ား ႏွင့္ လည္းတစ္ခါတရံေတြ႔ဆံု စကားၾကံဳဖူးခဲ့ပါသည္၊ သူတို႔၏ အယူအဆမွာ သမိုင္း အဆက္ဆက္က ရိုဟင္ဂ်ာ မင္းဆက္ေပါင္းမ်ားစြာ ရခိုင္ျပည္ကို စိုးစံခဲ့ဖူးၾကျပီး။ မင္းဆက္သက္ေသ ေငြဒဂၤါးမ်ားစြာက သက္ေသထူ လ်က္ရွိ ေၾကာင္း ေျပာျပခဲ့ၾကသည္ကို နားေထာင္ခဲ့ဖူးသည္၊ မၾကားစဖူး ျဖစ္၍။ မုသ၀ါဒါဟူ၍သာ မွတ္ယူ ခဲ့ရသည္၊ ေလ့လာေတြ႔ရွိခဲ့ရသမ်ွဆိုပါမူ ရခိုင္မင္းဆက္အခ်ဳိ႔တို႔.အိမ္နီးခ်င္း မိတ္ဖက္ေပါင္းေဖာ္ ပီသျခင္း ဆိုသည့္ သန္႔ရွင္းေသာအေလးထား အသိမွတ္ျပဳျခင္းမ်ားကို။ လူတခ်ိဳ႔က အာရပ္စာျဖင့္ေရးထိုးသုံုးစြဲေသာ ရခိုင္ဒဂၤါးမ်ားမွာ မူဆလင္မင္းမ်ား၏ သမိုင္းအေမြအႏွစ္ အျဖစ္၄င္း။မူဆလင္အမည္ခံခဲ့ၾကသည့္ ရခိုင္မင္းမ်ားအား မူဆလင္မင္းမ်ား အျဖစ္၄င္း။ ထိုမင္းမ်ား သည္ပင္လ်ွင္ ရိုဟင္ဂ်ာ အမည္ခံၾကသည့္ ရြင့္ဂ်ာကုလားလူမ်ဳိးမ်ားျဖစ္ခဲ့ၾကသေယာင္။ အၾကံအဖန္ ထုတ္ေနၾကသည္ကို အံ့ၾသဖြယ္ရာ ေတြ႔ရွိ လာခဲ့ရသည္။ သို႔ေသာ္ ေဖာ္ျပပါ မင္းဆက္မ်ားသည္ကား ဗုဒၶဘာသာ သာသနာထြန္းကား စည္ပင္ေရး အတြက္ ေက်ာင္းကန္၊ ေစတီ၊ ပုထိုး၊ ဘုရားဌာပနာ တည္ေဆာက္ျခင္း အမွဳမ်ားကိုသာျပဳခဲ့ၾကျပီး ဗလီမသိတ္ တည္ေဆာက္၍ အစၥလင္(မ္)ဘာသာ စည္ပင္ေရးလုပ္ငန္းမ်ား ေဖာ္ထုတ္ခဲ့ၾကသည္ကိုကား တစိုးတစိမ်ွ မေတြရွိခဲ့ရေခ်၊ ရခိုင္သမိုင္း ၃၃၂၅ ဘီစီ မွသည္ ၁၇၈၄ ေအဒီထိတိုင္ သမိုင္းစာမ်က္ႏွာမ်ားက သက္ေသထူလ်က္ရွိေၾကာင္းအတိအလင္း ေတြ႔ျမင္ၾကရမည္သာျဖစ္ေပသည္၊

သကၠရာဇ္ ၃၃၂၅ ဘီစီ မွ ၁၇၈၄ ေအဒီထိ ရခိုင္သမိုင္းတြင္ မည္သည့္ရိုဟင္ဂ်ာေခၚ သမိုင္းပညာရွင္ တစ္ဦး တစ္ေယာက္၏.မွတ္တမ္းမွတ္ရာကုိမ်ွ မေတြ႔ရွိခဲ့ရေခ်၊ေခတ္သစ္ေပၚ သမိုင္းေလ့လာသူဆိုသူမ်ားကသာ ပြဲလန္႔တုန္းဖ်ာခင္းအယူျဖင့္။ ျမန္မာျပည္ စစ္အစိုးရအား ႏိုင္ငံတကာဖိအားေပးမွဳမ်ားအေပၚ အခြင့္ေကာင္း ယူ၍ လိုအပ္သည့္အခါ။ လိုအပ္သလို ရွဳပ္ေထြးေပြလီစြာေရးသားေဖာ္ျပေနၾကသည္ကို သမိုင္းအျဖစ္ ရြင့္ဂ်ာ ကုလား မ်ားက ဖန္တီးယူေနၾကသည္၊

ျပည့္စံုေသာ သမိုင္းမရွိဘဲ။ လူမ်ဳိးမရွိႏိုင္။ လူမ်ဳိးမရွိလ်ွင္ ဘာသာ။ သာသနာလည္း ရွိႏိုင္လိမ့္ မည္မ ဟုတ္ေခ်၊ထုိနည္းတူ စာေပ။ ယဥ္ေက်းမွဳ။ အႏုပညာ ဆိုသည္ကိုလည္း သမိုင္းမရွိသူမ်ား ရွာေတြ႔ႏိုင္ၾက လိမ့္မည္မဟုတ္ေခ်။ အာရ္ဗီစာကုိ ရခိုင္ဘုရင္မင္း အဆက္ဆက္ကရွိႏွင့္ခဲ့ေသာ ရြင့္ဂ်ာကုလားစာဟု ကမၻာကိုေၾကာ္ျငာထည့္ႈလည္း အမ်ားသူငါတို႔က ယံုၾကည္ႏိုင္ၾက လိမ့္မည္မဟုတ္ေခ်၊

လူမ်ဳိးတစ္မ်ဳိး သမိုင္းစဥ္ဆက္႔ ျဖစ္ပ်က္မွဳမ်ားစြာကို ေတြ႔ရွိၾကရမည္ျဖစ္သည္၊ ပညာေရး။ က်န္းမာေရး။ လူမူေရး။ ႏုိင္ငံေရးႏွင့့္ အားလံုးေသာ ျဖစ္ေပၚတိုးတက္ေရးစသည့္ လုပ္ငန္းတာ၀န္မ်ားကို။ မ်ဳိးဆက္သစ္မ်ားက လက္ဆင့္ကမ္း သယ္ယူခဲ့ၾကသည္ကို စဥ္ဆက္မျပတ္ေသာ သမိုင္းစာမ်က္ႏွာမ်ားက သက္ေသထူျပၾကသည္။ ထိုအေၾကာင္းအရာမ်ားကို အေျခခံ၍ ရြင့္ဂ်ာကုုလား“ရိုဟင္ဂ်ာ”ဆိုသူမ်ား၏ ျဖစ္အင္ကို လည္း ဆန္းစစ္ၾကည့္သင့္သည္၊ လူသားတိုင္းက အမ်ဳိးကိုခ်စ္ၾကသည္မွာ သဘာ၀တရားပင္ ျဖစ္သည္၊ လြတ္လပ္ေသာ လူမ်ဳိးတစ္မ်ဳိး ျဖစ္ ၀င့္ထယ္စြာေနလိုၾကသည္သာျဖစ္သည္၊တုိင္းျပည္ႏွင့္ လူမ်ဳိ္းအတြက္ အသက္စေတးတိုက္ပြဲ၀င္ၾကသည္၊ အကယ္၍သာ ရြင့္ဂ်ာကုလား “ရုိဟင္ဂ်ာ” အမည္ခံမ်ားကသာ ရခိုင္ျပည္ ထီးစိုးနန္းစံေနခဲ့ဖူးပါမူ ေအာက္ေဖာ္ျပပါ ႏွဳိင္းယွဥ္ခ်က္မ်ားျဖင့္ ဆန္းစစ္ ၾကည့္ၾကရမည္ ျဖစ္ေပသည္၊

(က) ၁၇၈၄ ခုႏွစ္ ရခုိင္ဘုရင့္ႏုိင္ငံေတာ္ကို ဗမာဘုရင္ေမာင္၀ိုင္း ၀င္ေရာက္သိမ္းပိုက္၍ ရခို္င္တစ္မ်ဳိးသားလံုး ကြ်န္သေပါက္ဘ၀သို႔ ေရာက္ခဲ့ၾကရစဥ္က ရြင့္ဂ်ာကုလား “ရုိဟင္ဂ်ာ” စစ္တပ္ ဟူ၍ ရခို္င္ျပည္လြတ္ေျမာက္ေရး စစ္ဆင္ေရးတစ္စံုတစ္ရာကို ရခိုင္သမိုင္းေတြ႔ရွိႏုိင္ျခင္းမရွိေပ၊ ထိုလူမ်ဳိး လြတ္လပ္ေရးတိုက္ပဲြ ပါ၀င္မွဳ ဆံုးရွဳံး နစ္နာမွဳ ဟူ၍လည္းမေတြရွိရေခ်၊ အမ်ဳိးဘာသာမတူျငားေသာ္လည္း ႏိုင္ငံပို္င္ မဟာျမတ္မုနိ ဗုဒၶရုပ္ပြါးေတာ္ကို ဗမာနယ္ခ်ဲ႔မင္းတို႔ အတင္းအဓမၼ ယူေဆာင္ခဲ့ၾကစဥ္ကလည္း ထုိကုလားတို႔၏ အသိစိတ္ဓါတ္ျဖင့္ ဆန္႔က်င္ေတာ္လွန္မွဳ ျပဳခဲ့ၾကသည္ လည္း မရွိခဲ့ေခ်၊ ရခိုင္အမ်ဳိးသားတို႔ ေသြးေခ်ာင္းစီးခဲ့ၾကရသည္၊ အသက္ ႏွင့္အိုး။ အိမ္ ပိုင္ဆိုင္မွဳ မ်ား ဆံုးရွဳံံးခဲ့ၾကရသည္၊ အသိပညာရွင္။ အတတ္ပညာရွင္မ်ားလက္လြတ္ေပးခဲ့ၾကရသည္၊ လူအခြင့္အေရး ေပါင္း စံုကို  ခ်ဳိးေဖာက္ခံခဲ့ၾကရသည္၊ သိုေသာ္ ထို္ကုလားမ်ား. မွတ္တမ္းတစ္စံုတရာကိုမွ် မည္သည့္ သမိိုင္းစာမ်က္ႏွာကမွ ေထာက္ျပမူမရွိေပ၊ ရခုိင္စစ္သည္ၾကီး ဗိုလ္ခ်င္းပ်ံ က်ဆံုးရသည္ထိတုိင္ ဗမာဆန္႔က်င္ေရး တုိက္ပြဲေပါင္းေျမာက္မ်ားစြာ မည္သည့္ ရြင့္ဂ်ာကုလား ဦးေဆာင္ပါ၀င္ပူးေပါင္းမွဳ ကိုမွ် ရခိုင္သမိုင္း၌ မေတြ႔ရသည္မွာ ျငင္းစရာ မရွိေခ်၊

သမုိင္း အစဥ္အလာအရ ရခိုင္အပါအ၀င္ ျမန္မာတုိင္းရင္းသားမ်ား လြတ္လပ္ေရးတုိက္ပြဲ ကာလ ေတြ႔ရပုံ

(ခ) ၁၈၂၆ ခုႏွစ္မွ ၁၉၄၂ ခုႏွစ္ထိတိုင္ ရခိုင္ျပည္အပါအ၀င္ ဗမာျပည္တစ္ခုလံုး။ အဂၤလိပ္ မ်က္ႏွာျဖဴမ်ား လက္ေအာက္ ကြ်န္သေပါက္ဘ၀သို႔ က်ေရာက္ခဲၾကရစဥ္က ျဗိတိသွ်ဆန္႔က်င္ေရး။ ဗမာျပည္။ ရခိုင္ျပည္ လြတ္လပ္ေရး႔ ရခိုင္ျပည္ကို စိုးစံခဲ့သည္ဆိုသည့္ မည့္သည့္ကုလားရြင့္ဂ်ာ “ရုိဟင္ဂ်ာ” ဆိုသူတို႔၏ လွဳပ္ရွားမွဳ ကိုမွ် မေတြ႔ရွိခဲ့ရေပ၊ ျမန္မာျပည္ လြတ္လပ္ေရး၏ မီးရူးတန္ေဆာင္ ရခိုင့္အမ်ဳိးသား ဆရာေတာ္ ဦးဥတၱမ ကဲ့သို႔ေသာ ေခါင္းေဆာင္ ေတာ္ၾကီးမ်ား မ်က္ႏွာျဖဴ ဆန္႔က်င္ေရး။ ျမန္မာျပည္လြတ္လပ္ေရး တိုက္ပြဲကို တစ္ႏိုင္ငံလံုးအတုိုင္းအတာအရ ဦးေဆာင္တိုက္ပြဲ ၀င္ခဲ့ၾကစဥ္က “ရုိဟင္ဂ်ာ” အမည္ခံလိုၾကသူမ်ား ဘယ္ျခံဳၾကားမွာ ေရွာင္ပုန္းေနခဲ့ၾကသည္ကို မေျပာျပတတ္ပါ၊

(ဂ) ၁၉၄၂ ခုႏွစ္မွသည္ ၁၉၄၅ ခုႏွစ္ ကာလအတြင္း။

ဖက္ဆစ္ဂ်ပန္လက္ေအာက္ ရခိုင္ျပည္ အပါအ၀င္ ဗမာျပည္ၾကီး တစ္ခုလံုးလူမ်ဳိးေပါင္းစံု ဘာသာေပါင္းစံုတို႔ ညွင္းပန္းႏွိပ္စက္ျခင္းမ်ဳိးစုံကို သဲထိပ္ဖြယ္ရာ ခံစား ခဲ့ၾက ရသည္၊ ရခုိင္အမ်ဳိးသားမ်ား မ်ဳိးခ်စ္စိတ္ ထက္သန္ ျပည့္၀မွဳတို႔ေၾကာင့္ ဖက္ဆစ္ဂ်ပန္ေတာ္လွန္ေရးကို ရခိုင္ျပည္ မွ စတင္၍ ရခို္င္အမ်ဳိးသားတုိ႔က တြန္းလွန္ တိုက္ပဲြ၀င္ခဲ့ၾကသည္္မွာ ျမန္မာ့သမိုင္းတြင္ ထင္ရွားလြန္းလွသည္၊ သိုေသာ္ ဘဂၤလီမူဆလင္ “ရုိဟင္ဂ်ာ” ဆိုသူမ်ား ၏ သမိုင္းကိုကားတစ္စိုးတစ္စိမွ် ရွာမေတြ႔ႏိုင္ေခ်၊

(ဃ) ၁၉၄၅-၁၉၄၇ ခုႏွစ္ ဒုတိယအၾကိမ္ေျမာက္ ဗမာျပည္ ျဗိတိသွ်လက္ေအာက္ က်ေရာက္ခဲ့သည္၊ ဗမာအာဇာနည္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေအာင္ဆန္းေခါင္းေဆာင္ေသ GCBA, BIA, AFPFL စသည့္ အသင္းအဖြဲ႔

စစ္တပ္ ႏွင့္ႏိုင္ငံေရးပါတီတို႔ေပၚေပါက္လာခဲ့ျပီး ၁၉၄၈ ခုႏွစ္တြင္ ျမန္မာျပည္လြတ္လပ္ေရးကို ျဗိတိသွ် လက္ေအာက္မွ အရယူႏိုင္ခဲ့ၾကသည္၊ သိုေသာ္ လြတ္လပ္ေရး ဗိသုကာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းကား ရြင့္ဂ်ာကုလားမ်ားတို႔အား“ရိုဟင္ဂ်ာ”အမည္ျဖင့္အသိမွတ္ျပဳ ေရးကိုလည္းေကာင္း ပင္လံုညီလာခံသို႔ တက္ ေရာက္ရန္ ဖိတ္ၾကား ခဲ့ဖူးသည္ ကိုလည္းေကာင္း မၾကားဖူး။ မဖတ္ဖူးသည္မွာ ယေန႔တိုင္ပင္ ျဖစ္သည္။

ဦးေစာသိန္း
၁-၈-၀၉
source.... ဒြါရာ၀တီ
ဘဂၤါလီ ရိုဟင္ဂ်ာ အေရးဆိုသည္မွာ.....

ဒီ ဘဂၤါလီ ရိုဟင္ဂ်ာ အေရးကို လူအမ်ားစုက ဘာမွန္း ေသျခာမသိၾကဘူး…. လူတစ္ခ်ိဳ႕က လူသားျခင္း စာနာမႈနဲ႕ ေရာခ်ၾကတယ္၊ လူတစ္ခ်ိဳ႕က လူ႕အခြင့္အေရး၊ လူတစ္ခ်ိဳ႕က သူ႕ဟာသူေနတာပဲ ထားလိုက္ပါလို႕ ေျပာၾကတယ္…… ကဲ ဒါျဖင့္ ဘဂၤါလီ ရိုဟင္ဂ်ာ အေရးဆိုတာ ဘာလဲ၊ ဘယ္ေလာက္အထိ ဘာေတြ ျဖစ္သြားႏိုင္လဲ၊ လူသားျခင္း စာနာေထာက္ထားရမယ့္ အရာလား၊ လူ႕အခြင့္အေရးနဲ႕ ဆိုင္သလား စသည္ျဖင့္ ခြဲျခမ္းစိတ္ျဖာၾကည့္ပါမယ္…..


ထူးျခားသည့္ သမိုင္း၊ ျမင့္မားသည့္ ယဥ္ေက်းမႈႏွင့္ ေနထိုင္လာသည့္ ရခိုင္လူမ်ိဳးမ်ား ျပယုဂ္

ကၽြန္ေတာ္ ပထမ ေရးထားတဲ့ စာကို ဖတ္ပီးသူတိုင္း ဘဂၤါလီ ရိုဟင္ဂ်ာ ဆိုတာ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ေရွးယခင္ကပင္ တည္ရွိေနတဲ့ တိုင္းရင္းသား မဟုတ္ဘူး ဆိုတာ နားလည္ သေဘာေပါက္ လက္ခံမွာပါ….. ဒီေလာက္ ကမာၻမွာ စည္းနဲ႕ စနစ္နဲ႕ အုပ္ခ်ဳပ္ခဲ့တဲ့ အဂၤလိပ္ေတြရဲ႕ မွတ္တမ္း မွတ္ရာေတြမွာ ရိုဟင္ဂ်ာဆိုတာ တစ္လံုး တစ္ပါဒမွ် မေတြ႕ရပဲ လြတ္လပ္ေရးေႏွာင္းပိုင္းမွ မူဂ်ာဟစ္ေတြ ေတာင္းဆိုမႈနဲ႕ ရိုဟင္ဂ်ာေတြ ေထာင္းလေမာင္းထလာတာကို ၾကည့္ျခင္းအားျဖင့္ ရိုဟင္ဂ်ာဆိုတာ ကၽြန္ေတာ္တို႕ တိုင္းရင္းသား မဟုတ္မွန္း သိၾကမွာ ျဖစ္ပါတယ္….

ဒီေနရာမွာ ဘဂၤါလီ ရိုဟင္ဂ်ာေတြရဲ႕ Origin မူဂ်ာဟစ္ေတြကို ေလ့လာၾကည့္ပါ....... အဂၤလိပ္ေတြ စစ္ေျပးေတာ့ သူတို႕ အိႏိၵယက (အဲ့ဒိတုန္းက အိႏၵိယ၊ ပါကစၥတန္၊ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ မကြဲျပားေသးပါဘူး... တစ္ေပါင္း တစ္စည္းတည္းကို အိႏၵိယလို႕ ေခၚပါတယ္...) ေခၚလာတဲ့ စစ္ဗာရီေတြကို လက္နက္ တပ္ဆင္ေပးခဲ့ေတာ့ နဂိုကတည္းက ျမန္မာျပည္ကေန ခြဲထြက္ခ်င္တဲ့ မူဂ်ာဟစ္ ေခၚေတာေတြဟာ ရခိုင္ရြာေတြ၊ ၿမိဳ႕ေတြကို ဓါးျပတုိက္၊ ရြာလံုးကၽြတ္ မီးရိႈ႕၊ လူမ်ိဳးတုန္း အစုလိုက္ အၿပံဳလိုက္ သတ္ျဖတ္၊ ရခိုင္ အမ်ိဳးသမီးေတြကို မုဒိမ္းက်င့္ပီး သတ္ျဖတ္ျခင္း အစရွိတဲ့ လူမဆန္တဲ့ ရက္စက္ ယုတ္မာမႈေတြကို က်ဴးလြန္ခဲ့ၾကပါတယ္....

၁၉၄၅ အဂၤလိပ္ေတြ ျမန္မာႏိုင္ငံကို ျပန္၀င္လာတဲ့ အခါၾကေတာ့လည္း အဲ့ဒိ မူဂ်ာဟစ္ ေခၚေတာေတြဟာ ဘူးသီးေတာင္၊ ေမာင္းေတာ ေဒသေတြကို ႀကိဳ၀င္လာၾကတယ္.... အတြင္းအထိလည္း ၀င္ႏိုင္သမွ် ၀င္လာခဲ့ၾကတယ္..... အိႏၵိယကေန ပါကစၥတန္ ခြဲထြက္ဖို႕ ႀကိဳးစားေနတဲ့ အခိ်န္မွာ ဘူးသီးေတာင္၊ ေမာင္းေတာကို ပါကစၥတန္ထဲ ေပါင္းထည့္ဖို႕ ပါကစၥတန္ ေခါင္းေဆာင္ အလီဂ်င္းနားကို ေတာင္းဆိုခဲ့တာမွာ အလီဂ်င္းနားဟာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းကို ၾကည္ညိဳတဲ့အတြက္ လက္မခံဘူးဆိုတဲ့ ကတိေၾကာင့္သာ ျမန္မာနဲ႕ ပါကစၥတန္ နယ္နိမိတ္ အေရး စစ္မခင္းခဲ့ရတာပါ.....

ပါကစၥတန္ကေန ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ရယ္လို႕ ခြဲထြက္ပီးတဲ့ အခါမွာေတာ့ ဘူးသီးေတာင္၊ ေမာင္းေတာကို အာသာငန္းငန္းနဲ႕ လိုခ်င္ေဇာ ျပင္းျပလာတဲ့ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ေတြဟာ မူဂ်ာဟစ္ေတြကို လက္နက္ေထာက္ပံ့ေပးပီး တေက်ာ့ျပန္ ေသာင္းက်န္းမႈကို အစျပဳေစခဲ့ပါတယ္……. ျမန္မာကမ္းရိုးတန္း ဒီေလာက္ ရွည္လ်ားတာမယ္ ဘူးသီးေတာင္ ေမာင္းေတာမွာသာ ဒီလူမ်ိဳးေရး ျပႆနာ ျဖစ္ေန တာကို သတိထားမိရင္ ဒီကိစၥေတြရဲ႕ ေနာက္ကြယ္မွာ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ရဲ႕ ပါတ္သက္မႈေတြကို အထင္အရွားေတြ႕ႏိုင္မွာ ျဖစ္ပါတယ္……

လူမ်ိဳးတစ္မ်ိဳးမွာ စာေပ ဘာသာစကား၊ ယဥ္ေက်းမႈ၊ သမိုင္း ဆိုတာ အတိအက်ကို ရွိပါတယ္…. အခုလက္ရွိ ရိုဟင္ဂ်ာေတြ သံုးႏႈန္းေသာ ဘာသာစကား၊ စာေပ အတိအက် ခိုင္ခိုင္မာမာ မရွိပါဘူး…. အာရပ္ေတြ သေဘၤာပ်က္လို႕ ေရာက္လာလ်င္ အာရပ္စကားသာ သံုးႏႈန္းရမွာ ျဖစ္ပါတယ္…. သိုရာတြင္ ယခု ဘဂၤါလီ ရိုဟင္ဂ်ာေတြ သံုးႏႈန္းေနသည္မွာ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ရွိ ဘဂၤါလီတို႕ သံုးႏႈန္းတဲ့ ဘာသာစကားသာ ျဖစ္ပါတယ္….. ယဥ္ေက်းမႈ အေနနဲ႕လည္း မယ္မယ္ ရရ ျပစရာ မရွိသလို၊ သမိုင္း ဆိုသည္မွာလည္း လိမ္လည္ေရးသား ေနၾကသျဖင့္ တစ္ေယာက္ တစ္ေပါက္ႏွင့္ အၿမွီးအေမါက္ မတည့္တာကို ၾကည့္ျခင္း အားျဖင့္ ရိုဟင္ဂ်ာဆိသည့္ လူမ်ိဳးသည္ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္မွ လာေသာ ဘဂၤါလီ လူမ်ိဳးမ်ားသာ ျဖစ္တယ္ဆိုတာ ျငင္းလို႕ မရပါဘူး….

ဒါဆိုရင္ ဘဂၤါလီ ရိုဟင္ဂ်ာအေရးဟာ လူသားျခင္း စာနာေထာက္ထား သင့္တယ္လို႕ေျပာလာတယ္…. သူတို႕ေကာ လူမဟုတ္ဘူးလားလို႕ ေျပာလာၾကတယ္….. အခုလည္း လူသားျခင္း စာနာေထာက္ထား တဲ့အျပင္ ဘူးသီးေတာင္ ေမာင္းေတာ ေဒသဟာ ျမန္မာျပည္မွာ INGO ေတြ ဒုတိယ အမ်ားဆံုး ရံုးစိုက္ရာ ေဒသလို႕ေတာင္ သတ္မွတ္လို႕ ရေလာက္ေအာင္ ႏိုင္ငံတကာက အကူအညီေပးေရး အဖြဲ႕ေတြ ရံုးစိုက္ လုပ္ကိုင္ေနတာ အထင္အရွားပါ….. ဒီေနရာမွာ ဘာလို႕ သူတို႕ကို ပန္းေရာင္ မွတ္ပံုတင္ ေပးမကိုင္သလဲ….. ရွင္းေနပါတယ္… ဘဂၤလားေဒ့ရွ္က ဆင္းသက္လာတဲ့ မူဂ်ာဟစ္က အသြင္ေျပာင္း ဘဂၤါလီ ရိုဟင္ဂ်ာေတြဟာ ကၽြန္ေတာ္တုိ႕ တိုင္းရင္းသား မဟုတ္တဲ့အတြက္ သူတို႕ကို ႏိုင္ငံသား မွတ္ပံုတင္ မေပးႏိုင္ပါဘူး…..

ႏိုင္ငံသား မွတ္ပံုတင္ဆိုတာ ႏိုင္ငံတိုင္းမွာ တိုင္းတပါးသား လူမ်ိဳးျခားေတြကို အလြယ္တကူ ထုတ္ေပးရိုးလည္း ထံုးစံ မရွိပါဘူး…. လူ႕အခြင့္အေရးကို အင္မတန္ေလးစားပါတယ္ ဆိုတဲ့ အေမရိကန္ ႏိုင္ငံမွာေတာင္ Green Card ေပါက္တိုင္း Citizen တန္းျဖစ္တာ မဟုတ္ပါဘူး….. ဒါကို ေမ့ထားလို႕ မရပါဘူး…. ဒီေနရာမွာ ႏိုင္ငံသား ေလွ်ာက္ထားခ်ိန္မွာ မိမိေလွ်ာက္ထားတဲ့ ႏိုင္ငံအေပၚကို သစၥာေစာင့္သိရမွာ ျဖစ္ပါတယ္….. အဲ့ဒိအတြက္ သမိုင္းေၾကာင္းေတြအရ ျမန္မာႏိုင္ငံကို လြတ္လပ္ေရး မရခင္ကတည္းက ခြဲပီး ဖဲ့ထုတ္ဖို႕ ႀကိဳးစားခဲ့တဲ့ မူဂ်ာဟစ္ေတြရဲ႕ မ်ိဳးဆက္၊ အခုလက္ရွိလည္း တိုင္းျပည္အေပၚမွာ သစၥာေစာင့္သိျခင္း အလ်ဥ္းမရွိ၊ ဘဂၤလားနဲ႕ ျမန္မာ ေရပိုင္နက္ ကိစၥမွာ ဘဂၤလားကို Gratifying လွမ္းလုပ္တဲ့ လူမ်ိဳးေတြကို ကၽြန္ေတာ္တို႕ႏိုင္ငံအေနနဲ႕ လြယ္ကူစြာ ႏိုင္ငံသားျဖစ္ခြင့္ ေပးဖို႕ရန္ မျဖစ္ႏိုင္ပါဘူး…..

အခုလက္ရွိကို ဘူးသီးေတာင္ ေမာင္းေတာ ဟာ Buffer Zone အေနနဲ႕ ျဖစ္ေနပီး ဘဂၤလားနဲ႕ စစ္ျဖစ္ခဲ့ေသာ္ အဆိုပါ ေဒသတြင္ ေနထိုင္တဲ့ ရခိုင္လူမ်ိဳးေတြအတြက္ အလြန္ပင္ အႏၱရာယ္ ႀကီးပါတယ္…. ဘူးသီးေတာင္ ေမာင္းေတာေဒသမွာ ရွိတဲ့ ရြာအမ်ားစုဟာ ဘဂၤါလီ ရြာေတြ ျဖစ္ေနတာကိုလည္း တိုင္းျပည္ လံုၿခံဳေရးအတြက္ သတိထားသင့္ပါတယ္…… ဒိအတြက္ ဘဂၤါလီ ရိုဟင္ဂ်ာအေရးဟာ လူသားျခင္း စာနာေထာက္ထားလို႕ မရတဲ့၊ အေလးအနက္ကို သတိထားရမယ့္ တိုင္းတစ္ပါး က်ဴးေက်ာ္မႈ ျဖစ္ပါတယ္……..

ဒါျဖင့္ တုိင္းတပါးသား ရိုဟင္ဂ်ာေတြကို လြတ္လပ္စြာ ျပည္တြင္း သြားလာခြင့္ ေပးသင့္တယ္ ဆိုလာျပန္ပါတယ္….. ဘယ္ႏိုင္ငံမွ မိမိႏိုင္ငံအတြင္းကို တိုင္းတပါးသားမ်ား လြတ္လြတ္လပ္လပ္ သြားလာခြင့္ကို မေပးပါဘူး…. အထူးသျဖင့္ ဆင္းရဲတြင္း နိမ့္က်တဲ့ ႏိုင္ငံမွ ႏိုင္ငံသားမ်ားကို ပိုလို႕ပင္ တင္းတင္းက်ပ္က်ပ္ ကိုင္တြယ္ပါတယ္…. ဥပမာ အေနနဲ႕ ျမန္မာႏိုင္ငံသားမ်ား ျပည္၀င္ခြင့္ေလွ်ာက္လ်င္ အလြယ္တကူ ခ်ေပးေသာ ႏိုင္ငံဟာ မရွိသေလာက္ ရွားပါတယ္…… စကၤာပူရွိ ၾသစေတးလ် သံရံုးဆိုလ်င္ ျမန္မာႏိုင္ငံသား ဗီဇာ ေလွ်ာက္ထားသူမ်ားအား သံရံုးအတြင္း ၀င္ခြင့္ပင္ မေပးပါဘူး…. ဒါဆိုရင္ျဖင့္ လြတ္လပ္စြာ သြားလာခြင့္ဟာ ႏိုင္ငံတိုင္းမွာ သူ႕အကန္႕အသတ္နဲ႕ သူ ရွိတယ္ဆိုတာ သေဘာေပါက္က်မွာ ျဖစ္ပါတယ္….

ဒါျဖင့္ ဘဂၤါလီ ရိုဟင္ဂ်ာ အေရးဟာ မြတ္စလင္နဲ႕ ဘာသာေရး ပဠိပကၡ ျဖစ္ေစခ်င္လို႕ ေျပာဆိုလာၾကတယ္လို႕ စြတ္စြဲလာျပန္ပါတယ္….. အေပၚမွာ ေျပာထားတာ ရွင္းပါတယ္…. ဘဂၤါလီ ရိုဟင္ဂ်ာ အေရးဟာ တိုင္းတစ္ပါး က်ဴးေက်ာ္မႈ ျဖစ္ပါတယ္…. မြတ္စလင္ေၾကာင့္ရယ္ မဟုတ္ပါဘူး….. ျမန္မာျပည္ အေရွ႕ဘက္က တရုတ္ေတြ၊ ယိုးဒယားေတြ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ပင္ ျဖစ္ေသာ္လည္း က်ဴးေက်ာ္၀င္ေရာက္ ေနထိုင္လာလ်င္ ကန္႕ကြက္ေနတာ အထင္အရွား ျဖစ္ပါတယ္….. ကန္႕လညး္ ကန္႕ကြက္ေနၾကပါတယ္…. သို႕ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ဘဂၤါလီ ရိုဟင္ဂ်ာ အေရးဟာ ဘာသာေရး ပဠိပကၡအတြက္ ေဇာင္းေပးလာျခင္း မဟုတ္ပါဘူး…..

အမ်ားမသိေသးတဲ့ အခ်က္အေနနဲ႕ ဘဂၤါလီ ရိုဟင္ဂ်ာေတြဟာ ရွီးယိုက္ မြတ္စလင္ ဘာသာ၀င္ေတြ ျဖစ္ၿပီး ျပည္တြင္းမွာ ေရွးဘုရင္ေတြ လက္ထက္ကပင္ ေအးအတူ ပူအမွ် ေနထိုင္ၾကတဲ့ မြတ္စလင္ေတြဟာ ဆြန္နီ မြတ္စလင္ေတြ ျဖစ္ၾကတယ္ ဆိုတာပါပဲ….. ဘာသာ တူေသာ္လည္း ဂိုဏ္းကြဲျခင္း၊ ဂိုဏ္းတူေသာ္လည္း ပင္ကိုယ္ ယုတ္မာသည့္ စိတ္ဓါတ္ အခံရွိျခင္းတုိ႕ေၾကာင့္ ဘဂၤါလီ ရိုဟင္ဂ်ာတို႕ ေရာက္သည့္ ႏိုင္ငံတိုင္း တြင္ ျပႆနာေပါင္း စံု ျဖစ္သည္မွာ ပံုမွန္လို ျဖစ္ေနပါတယ္…. အထူးသျဖင့္ ဘာသာတူ မေလးရွားလို ႏိုင္ငံမွာပင္ မေလးႏိုင္ငံသူေတြကို ယူထားၿပီး ကေလးနဲ႕ တိုးလုိ႕ တြဲေလာင္း ပစ္ထားတဲ့ ဘဂၤါလီ ရိုဟင္ဂ်ာေတြရဲ႕ လုပ္ရပ္ေတြကို ၾကည့္ရင္ သိႏိုင္ပါတယ္….

သို႕ျဖစ္သည့္အတြက္ ဘဂၤါလီ ရိုဟင္ဂ်ာေတြ ျပည္တြင္းမွာ မ်ားျပားလာရင္ ဘာျဖစ္မလဲ ေမးစရာ ရွိပါတယ္…. ပထမဆံုးအေနနဲ႕ ျပည္တြင္း မြတ္စလင္ေတြ ၀ါးၿမိဳခံရမွာ ျဖစ္ပါတယ္…. ဘဂၤါလီ ရိုဟင္ဂ်ာေတြ အားေကာင္းလာလ်င္၊ အာဏာလက္ကိုင္ရွိလာလ်င္ ျပည္တြင္း ဆြန္နီ မြတ္စလင္ေတြကို ဘာသာေရး သစၥာေဖာက္မႈကို အေၾကာင္းျပဳၿပီး သုတ္သင္လာႏိုင္ပါတယ္…. ဒါဟာ အင္မတန္ ေၾကာက္စရာေကာင္းတဲ့ ဘာသာေရး ခုတံုးလုပ္တဲ့ အစုလိုက္ အၿပံဳလိုက္ လူသတ္မႈေတြ ျဖစ္လာမယ့္ အေရးအခင္းလည္း ျဖစ္ပါတယ္….. ကမာၻ႕သမိုင္းမွာလည္း ထိုကဲ့သို႕ေသာ ကိစၥေတြ ျဖစ္ခဲ့သလို၊ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာလည္း အင္မတန္ အၾကမ္းဖက္မႈနဲ႕ သဟဇာတ ျဖစ္ေနတဲ့ ဘဂၤါလီ ရိုဟင္ဂ်ာေတြ အားေကာင္းလာလ်င္ ျဖစ္လာႏိုင္ဖြယ္ေတြ ရွိေနပါတယ္…..

လူသားျခင္း စာနာေထာက္ထားမႈ၊ လူ႕အခြင့္အေရး ဆိုတဲ့ စကားလံုးနဲ႕ ကာကြယ္လာျပန္ပါတယ္….. ကၽြန္ေတာ္ ခပ္ရွင္းရွင္းပဲ ေမးပါမယ္ ျမန္မာျပည္မွာ ပင္ကိုယ္ေနထိုင္ၾကတဲ့ ကခ်င္၊ ကယား၊ ကရင္၊ ခ်င္း၊ မြန္၊ ဗမာ၊ ရခိုင္၊ ရွမ္း စတဲ့ တိုင္းရင္းသား လူမ်ိဳးႀကီးေတြ အပါအ၀င္ က်န္တဲ့ လူမ်ိဳးစုငယ္ေတြ လူ႕အခြင့္အေရး၊ ႏိုင္ငံသား အခြင့္အေရး၊ ႏိုင္ငံသားတစ္ေယာက္၏ ကိုယ္ပိုင္လြတ္လပ္ခြင့္ အျပည့္အ၀ ရပီလား ေမးၾကည့္ခ်င္ပါတယ္…. ႏိုင္ငံအသီးသီးဟ ရာဇ၀င္တြင္ မိမိႏိုင္ငံသား၏ အခြင့္အေရးအား ပစ္ပယ္၍ တိုင္းတစ္ပါး လူမ်ိဳးျခား အစုလုိက္အၿပံဳလိုက္အား အခြင့္အေရးေပးျခင္းမွာ မည္သည့္ႏိုင္ငံတြင္မွ် မရွိေပ…. ဆင္းရဲေသာ ျမန္မာႏိုင္ငံ၊ ယခုမွ ျပာပံုတြင္းက ရုန္းထရန္ ႀကိဳးစားေနေသာ ျမန္မာႏိုင္ငံအေနျဖင့္ မိမိႏိုင္ငံသားတို႕၏ အက်ိဳးေက်းဇူးကိုသာ ဦးစားေပးရမည္မွာ ျမန္မာႏိုင္ငံေရးကို ေဖာ္ေဆာင္သူတိုင္း လက္ခံသည့္ တရားပင္ ျဖစ္ပါသည္။

ဤေနရာတြင္ လူ႕အခြင့္အေရးဆိုသည္မွာ ျမန္မာႏိုင္ငံအားသာ ကြက္က်ားမိုးျဖင့္ ဖိအားေပးေနသည္ကို ေတြ႕ႏိုင္ပါသည္။ အဘယ့္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ အာရပ္ႏိုင္ငံမ်ားတြင္ အေျခခ် ေနထိုင္ၾကသည့္ ဘဂၤါလီ ရိုဟင္ဂ်ာမ်ားသည္ ႏွစ္ေပါင္း ၂၀ ေက်ာ္ေနထိုင္ေသာ္လည္း၊ အဆိုပါႏိုင္ငံတြင္ ေမြးဖြားစဥ္မွစ၍ ေနထိုင္ခဲ့ေသာ္လည္း ႏိုင္ငံသားတစ္ေယာက္၏ အခြင့္အေရးကို ရရွိရန္ ႏွစ္ေပါင္း ဆယ္စုႏွစ္ ၂ ခုစာမက ေစာင့္စားရသည္ကို ၾကည့္ျခင္းအားျဖင့္ သိႏိုင္ပါသည္။ ထိုသို႕ ေစာင့္စားေနစဥ္အတြင္း အဆိုပါ ဘဂၤါလီ ရိုဟင္ဂ်ာမ်ား၏ ရင္ေသြးမ်ားအား အစိုးရေက်ာင္းမ်ားတြင္ ေက်ာင္းတက္ခြင့္ မေပးျခင္း၊ ကေလး ေမြးဖြားႏႈန္းအား ထိမ္းခ်ဳပ္ျခင္း အစရွိသည္တို႕ ျပဌာန္းထားျခင္းမ်ား ရွိေသာ္လည္း လူ႕အခြင့္အေရးဟု ေၾကြးေက်ာ္ေနသူမ်ားမွာ မ်က္စိကန္းေနသည့္အလား မေတြ႕မျမင္ပဲ ႏႈတ္ပိတ္ေနၾကသည္ကို သိႏိုင္မည္ ျဖစ္ပါသည္။

သို႕ျဖစ္သည့္အတြင္ ဘဂၤါလီ ရိုဟင္ဂ်ာမ်ားသည္ က်ဴးေက်ာ္ ၀င္ေရာက္လာသူမ်ား ျဖစ္ျခင္း၊ ခိုး၀င္ေရာက္လာသူမ်ား ျဖစ္ျခင္းေၾကာင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံအေနျဖင့္ ႏိုင္ငံသား အခြင့္အေရး အျပည့္အ၀ မေပးႏိုင္သည္မွာ တရားနည္းလမ္း မွန္ကန္ေသာ ျပဳက်င့္မႈ ျဖစ္ပါသည္။ အဘယ့္ေၾကာင့္ဆိုေတာ့ ဘာသာတူသည့္ အာရပ္ႏိုင္ငံမ်ားသည္ပင္ ဘဂၤါလီ ရိုဟင္ဂ်ာတို႕အား လူသားမဆန္စြာ ျပဳမူဆက္ဆံေနသည္ကို အထင္အရွား ေတြ႕ႏိုင္မည္ ျဖစ္ပါသည္။ သို႕ျဖစ္သည့္အတြက္ ေျမးကားအရင္း၊ သားကာ အဖ်ားဆိုသကဲ့သို႕ ဘဂၤါလီ ရိုဟင္ဂ်ာမ်ားအား လူ႕အခြင့္အေရး ေပးၿပီး ျပည္တြင္းရွိ ဌာေနရင္း ျမန္မာႏိုင္ငံသားတို႕မွာ ငတ္တလွည့္၊ ျပတ္တလွည့္ျဖင့္ ေနထိုင္သြားရမည္မွာ မည္သို႕မွ် ျဖစ္ႏိုင္ျခင္း မရွိပါ။

ထို႕ေၾကာင့္ မည္သူေတြမွ ဘဂၤါလီ ရိုဟင္ဂ်ာအေရးအား ေရွ႕တန္းတင္ေနသလဲ၊ ကမာၻသိေအာင္ အားထုတ္ေနလဲ ေမးစရာ ရွိလာပါတယ္…… အဂၤလန္ႏိုင္ငံတြင္ အေျခစိုက္သည့္ Burma Campaign (UK) ႏွင့္ Exile Media မ်ား ျဖစ္ပါတယ္… ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ စစ္မွန္တဲ့ အမ်ိဳးသား ျပန္လည္ သင့္ျမတ္ေရး လမ္းေၾကာင္းေပၚကို တစစ ဦးတည္ၿပီး ေလွ်ာက္လွမ္းလာခ်ိန္မွာ ႏိုင္ငံတကာ အကူအညီေတြဟာ ျမန္မာႏိုင္ငံထဲကို တိုက္ရိုက္စီး၀င္ေတာ့မွာကို ျမင္ေနၾကတဲ့အတြက္ မိမိတို႕ ထမင္းအိုးကြဲမွာကို ေၾကာက္လာၾကတဲ့ ျပည္ပအေျခစိုက္ မီဒီယာမ်ားနဲ႕ ျမန္မာႏိုင္ငံနဲ႕ လုပ္စားေနၾက Burma Campaign (UK) တို႕ဟာ ဘဂၤါလီ ရိုဟင္ဂ်ာနဲ႕ စားကြက္ ထြင္လာပါတယ္…..

ဘူးသီးေတာင္ႏွင့္ ေမာင္းေတာရွိ ဘဂၤါလီ ရိုဟင္ဂ်ာမ်ားအား အကူညီေပးေနသည့္ ႏိုင္ငံတကာ အဖြဲ႕အစည္းမ်ား

ဘဂၤါလီ ရိုဟင္ဂ်ာေတြကို လက္ညိႈးထိုး ျပစားျခင္းျဖင့္၊ အေနာက္ႏိုင္ငံမ်ားထံမွမက အာရပ္ႏိုင္ငံမ်ားထံမွပါ ျမက္ျမက္စြက္စြက္ အသက္ဆက္ရန္ ရံပံုေငြ ရရွိသည့္အတြက္လည္း ျဖစ္ပါတယ္။ တနည္းအားျဖင့္ ေမ်ာက္ျပ ဆန္ေတာင္းခံရသည္ ဆိုေသာ္ မမွားပါဘူး….. အဆိုပါ အဖြဲ႕အစည္းမ်ားႏွင့္ အသံလႊင့္ဌာနမ်ားသည္ ဘဂၤါလီ ရိုဟင္ဂ်ာမ်ားအား လူသားျခင္း စာနာေထာက္ထားရန္ အတန္တန္ ေအာ္ဟစ္ေနၾကေသာ္လည္း ၎တို႕အေနျဖင့္ လက္ေတြ႕တြင္မူ တစ္ျပားတစ္ခ်ပ္မွ် ဘူးသီးေတာင္ ေမာင္းေတာ ေဒသတြင္ ေနထိုင္သည့္ ဘဂၤါလီ ရိုဟင္ဂ်ာမ်ားအား ပံ့ပိုးကူညီျခင္း၊ အလွဴေငြ လွဴဒါန္းျခင္း မရွိသည္ကို အဆိုပါ ဘူးသိးေတာင္ ေမာင္းေတာ ေဒသတြင္ လက္ရွိ လုပ္ကိုင္ေနသည့္ INGO အဖြဲ႕အစည္းမ်ား၏ ႏွစ္စဥ္ စာရင္းရွင္းတန္းမ်ားတြင္ ၾကည့္ရႈေလ့လာလ်င္ သိႏိုင္မွာ ျဖစ္ပါတယ္…..

ထို႕အတူပင္ အာရပ္ႏိုင္ငံမွ ဘဂၤါလီ ရိုဟင္ဂ်ာအေရးႏွင့္ ပါတ္သက္သည့္ အလွဴရွင္မ်ားသည္လည္း အဆိုပါ INGO အဖြဲ႕အစည္းမ်ားအား ေငြ လွဴဒါန္းျခင္း အလ်င္းမရွိသည္ကို ေလ့လာသိရွိျခင္းအားျဖင့္ ၎တို႕၏ ရည္မွန္းခ်က္မွာ ျမန္မာႏိုင္ငံအား အစြန္းေရာက္ အၾကမ္းဖက္သမားမ်ား ႀကီးစိုးသည့္ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ႏိုင္ငံကဲ့သို႕ ႏိုင္ငံမ်ိဳး ျဖစ္ေစရန္ ဦးတည္ေနသည္ကို သိရွိႏိုင္မွာ ျဖစ္ပါတယ္….

အခ်ဳပ္အားျဖင့္ ဆိုရလ်င္ ဘဂၤါလီ ရိုဟင္ဂ်ာ အေရးသည္ လူမ်ိဳးေရး ပဠိပကၡ ျဖစ္ေစရန္မဟုတ္ပဲ ျပည္ပမွ ပံုစံဖ်က္ထားၿပီး ၀င္ေရာက္လာသည့္ က်ဴးေက်ာ္မႈ၊ တနည္းအားျဖင့္ ဘူးသီးေတာင္ ေမာင္းေတာအား ရခိုင္ျပည္နယ္မွ ခြဲထြက္ရန္ ႀကိဳးပန္းလာသည့္ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္၏ ရန္မွ ကာကြယ္ျခင္းျဖစ္ၿပီး အဆိုပါ ျပႆနာအား မၾကာခဏ မီးေမႊးေနသည္မွာ မည္သူေတြ ျဖစ္ျခင္းႏွင့္ မည္သည့္အတြက္ေၾကာင့္ ျပဳလုပ္ေနျခင္းအား ရွင္းလင္းစြာ သိရွိႏိုင္မည္ ျဖစ္ပါသည္။
ရိုဟင္ဂ်ာ ျဖစ္တည္လာပံု (သို႕မဟုတ္)
ဘဂၤါလီ ေခၚေတာကုလားမ်ား အသြင္ေျပာင္းျခင္း

ရိုဟင္ဂ်ာ…. ရိုဟင္ဂ်ာ…… ဒီနာမည္က ေခတ္စားလာတာ မၾကားေသးတဲ ့နာမည္ တစ္ခုေပါ့….. တိတိ ပပ ေျပာရမယ္ဆိုရင္ ဘူးသီးေတာင္၊ ေမာင္းေတာ ေဒသမွာ ေနထိုင္ေနတဲ့ ဘဂၤါလီေတြကိုယ္တုိင္ သူတို႕ကို ကမာၻက ရိုဟင္ဂ်ာလို႕ ေခၚတယ္ ဆိုတာေတြ၊ သူတို႕ကို ျပပီး ေဒၚလာေတြ သိန္းနဲ႕ သန္းနဲ႕ခ်ီပီး လုပ္စားေနတဲ့ အဖြဲ႕အစည္းေတြ ရွိတယ္ ဆိုတာ သူတို႕ေတြ မသိၾကပါဘူး…… ဒါက ပကတိ အေျခအေန…..


သမုိင္းအစဥ္အဆက္ ယဥ္ေက်းမႈ ျမင့္မားသည့္ ရခိုင္လူမ်ိဳးစု သေကၤတႏွင့္ ၀တ္စားဆင္ယင္မႈ

ျမန္မာႏိုင္ငံ သမိုင္းေၾကာင္းကို ေျပာရမယ္ဆိုရင္ျဖင့္ အဂၤလိပ္ေတြဟာ ျမန္မာႏိုင္ငံကို ႏွစ္ ၁၀၀ ေက်ာ္ ကၽြန္ျပဳ အုပ္ခ်ဳပ္သြားခဲ့တာ တစ္ကမာၻလံုး အသိျဖစ္ပါတယ္….. ကမာၻေပၚမွာ အလြန္ အင္မတန္ စည္းစနစ္ ႀကီးမားပီး စာရင္းနဲ႕ ဇယားနဲ႕ အုပ္ခ်ဳပ္တ့ အဂၤလိပ္ အစိုးရရဲ႕ ျမန္မာႏိုင္ငံကို အုပ္ခ်ဳပ္ခဲ့တဲ့ သမိုင္းမွတ္တမ္း တစ္ေလွ်ာက္လံုးမွာ ရိုဟင္ဂ်ာဆိုတဲ့ စကားလံုး စာသား လံုး၀ ပါ၀င္ခဲ့ျခင္း မရွိတာကို ၾကည့္ျခင္းအားျဖင့္ အဂၤလိပ္တို႕ အုပ္စိုးစဥ္ ကာလ တေလွ်ာက္လံုးမွာ ရိုဟင္ဂ်ာဆိုတဲ့ လူမ်ိဳးဆိုတာ လံုး၀ကို မရွိခဲ့ေၾကာင္း သက္ေသခံေနပါတယ္…..

ေစတီ ပုထိုးတို႕ႏွင့္ ပဏာရေနသည္ ရခိုင္ျပည္နယ္ ေျမာက္ဦးေဒသ

အဂၤလိပ္တုိ႕ မွတ္တမ္း မွတ္ရာမ်ားမွာ ရခိုင္ေဒသမွာ ေနထိုင္တဲ့ အစၥလာမ္ဘာသာ ကိုးကြယ္တဲ့ အျခားေသာ တိုင္းရင္းသားေတြကို အတိအက် မွတ္တမ္းတင္ခဲ့ၿပီး ရိုဟင္ဂ်ာ တစ္ခုထဲသာ မပါရွိတာကို ၾကည့္ျခင္းအားျဖင့္ ရိုဟင္ဂ်ာဆိုသည္မ်ာ သမိုင္းမွတ္တမ္းအရ တကယ္မရွိခဲ့ေသာ လူမ်ိဳး ျဖစ္ပါတယ္…. ဒါျဖင့္ ရိုဟင္ဂ်ာဆိုတာ ဘယ္ကလာသလဲ ဘယ္လိုျဖစ္ေပၚလာသလဲ ေမးစရာ ရွိလာပါတယ္…. လြတ္လပ္ေရး မရခင္အထိ ရိုဟင္ဂ်ာဆိုတာ မရွိခဲ့တာကို အဂၤလိပ္ေတြရဲ႕ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး မွတ္တမ္းေတြက သက္ေသခံပီးသား ျဖစ္တဲ့အတြက္ ရိုဟင္ဂ်ာဆိုေသာ စကားလံုးဟာ လြတ္လပ္ေရး ရပီးမွ ေပၚထြန္းလာတယ္လို႕ သတ္မွတ္ရမွာ ျဖစ္ပါတယ္….

ျမန္မာႏိုင္ငံ လြတ္လပ္ေရး ရရန္ ႀကိဳးပန္းေနစဥ္ အခ်ိန္ကာလနဲ႕ အၿပိဳင္ အိႏၵိယဟာလည္း အဂၤလိပ္လက္ေအာက္ကေန ခြဲထြက္ဖို႕ ႀကိဳးစားခဲ့စဥ္ အဂၤလိပ္ကေန ခြဲထြက္ပီး ပါကစၥတန္ ႏိုင္ငံအေနနဲ႕ သီးျခားလြတ္လပ္ေရး ေတာင္းဆိုဖို႕ အလီဂ်င္းနားတို႕ ႀကိဳးစားခဲ့ပါတယ္…. အဲ့ဒိအခ်ိန္မွာ မူဂ်ာဟစ္ စစ္ေသြးၾကြေတြဟာ ပါကစၥတန္ လြတ္လပ္ေရး ေတာင္းဆိုစဥ္ ရခိုင္ေဒသကိုပါ ပါကစၥတန္၏ နယ္နိမိတ္တြင္ ထည့္သြင္းရန္ အလီဂ်င္းနားကို ေတာင္းဆိုခဲ့ပါတယ္….. မိုဟာမက္ အလီဂ်င္းနားဟာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းကို ပုဂၢိဳလ္ေရး ခင္မင္ေလးစားသူ တစ္ဦးျဖစ္တဲ့အတြက္ ၎တို႕ရဲ႕ ေတာင္းဆိုခ်က္ကို မလိုက္ေလ်ာပဲ ရခိုင္ေဒသဟာ ျမန္မာႏိုင္ငံနဲ႕ တစ္သားတည္း ရွိတာကို အသိအမွတ္ ျပဳခဲ့သူ ျဖစ္ပါတယ္…..

အဲ့ဒိအတြက္ေၾကာင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံ လြတ္လပ္ေရးရပီး မ်ားမၾကာခင္မွာပဲ ရခိုင္ေဒသကို ျမန္မာႏိုင္ငံမွ ခြဲထြက္ပီး ဘဂၤလားေဒ့ရွ္နဲ႕ ပူးေပါင္းရန္၊ သို႕မဟုတ္ လြတ္လပ္ေသာ အာရကန္ အစၥလာမ္မစ္ အုပ္ခ်ဳပ္ခြင့္ရ ေဒသဟု နာမည္ေပးထားေသာ၊ ရခိုင္ေဒသအား ျမန္မာႏိုင္ငံမွ ခြဲထြက္ပီး သီးျခား လြတ္လပ္ေသာ အစၥလာမ္မစ္ သမၼတ ႏိုင္ငံတည္ေထာင္ရန္ မူဂ်ာဟစ္တို႕ ေၾကြးေက်ာ္ပီး ရခိုင္လူမ်ိဳးတို႕ ပိုင္ဆိုင္တဲ့ ၿမိဳ႕ရြာေတြကို အပိုင္သိမ္း ႏိုင္ထက္စီးနင္း ျပဳက်င့္လာပါေတာ့တယ္……

အဲ့ဒါနဲ႕ မေရွးမေႏွာင္းမွာပဲ ဘဂၤလားဘက္ကေန ျမန္မာႏိုင္ငံကို အေျခခ်ေနထိုင္တဲ့ ဘဂၤါလီ လူမ်ိဳးေတြနဲ႕ ရခိုင္လူမ်ဳိးေတြၾကား လူမ်ိဳးေရး ပိဠိပကၡေတြ မ်ားျပားလာပီး ေနာက္ပိုင္းမွာမွ ဒီရိုဟင္ဂ်ာဆိုတဲ့ ကိစၥေတြ အစပ်ိဳးလာျခင္းကို ၾကည့္ျခင္းအားျဖင့္ ရိုဟင္ဂ်ာ ဆိုတာသည္ မူဂ်ာဟစ္ ေသာင္းက်န္းမႈ၊ ဘဂၤလားဘက္မွ ေရၾကည္ရာ ျမက္ႏုရာ ကူးေျပာင္း လာၾကသူမ်ားနဲ႕ ပါတ္သက္ေနတယ္ ဆိုတာကို သိႏိုင္မွာ ျဖစ္ပါတယ္…..

ဒီေနရာမွာ ရခိုင္လူမ်ိဳးေတြရဲ႕ သမိုင္းနဲ႕ခ်ီပီးရွိတဲ့ ယဥ္ေက်းမႈ အဆင့္အတန္းကို ေမ့ထားလို႕ မရပါဘူး….. ဗုဒၶဘာသာ ရခိုင္လူမ်ိဳးေတြဟာ အင္မတန္မွ ယဥ္ေက်းမႈ ျမင့္မားခဲ့တဲ့ လူမ်ိဳးျဖစ္ၿပီး သမိုင္းေၾကာင္း တေလွ်ာက္မွာ ဘာသာတရားကို တန္ဖိုးထားတယ္ဆိုတာ ေျမာက္ဦးမွာ ေတြ႕ရတဲ့ ႏွစ္ေပါင္း ရာနဲ႕ခ်ီၿပီး ရွိေနတဲ့ ေစတီပုထိုးေတာ္မ်ားက သက္ေသခံပါတယ္….. အခုထက္ထိလည္း ေ၀သာလီၿမိဳ႕ေဟာင္းတို႕ ျပန္လည္တူးေဖာ္ေနစဥ္မွာ ရခိုင္လူမ်ိဳးတို႕ရဲ႕ ေရွးေခတ္ သမိုင္းေၾကာင္းနဲ႕ သက္ဆိုင္တဲ့ ပစၥည္းမ်ားသာ တူးေဖာ္ရရွိေနၿပီး ရိုဟင္ဂ်ာနဲ႕ ပါတ္သက္တဲ့ သမုိင္းသက္ေသ မေတြ႕ရျခင္းကလည္း အဆိုပါ ရုိဟင္ဂ်ာတို႕ သမိုင္းလိမ္ျခင္းကို ေဖာ္ျပေနပါတယ္….

ဒါျဖင့္ ယဥ္ေက်းတဲ့ ရခိုင္လူမ်ိဳးေတြဟာ ကုလားဆိုတဲ့ လူေတြအေပၚမွာ ဘာေၾကာင့္ အျမင္မၾကည္လင္တာလဲ ေမးစရာရွိပါတယ္…. ရြာလံုးကၽြတ္၊ ၿမိဳ႕လံုးကၽြတ္ လူမ်ိဳးတံုး သတ္ျဖတ္ခံခဲ့ရတဲ့ မူဂ်ာဟစ္ သူပုန္ေတြကို သူတို႕ မေမ့ႏိုင္ပါဘူး….. အဆိုပါ မူဂ်ာဟစ္ေတြရဲ႕ လုပ္ရပ္ေၾကာင့္ ရခိုင္လူမ်ိဳးေတြဟာ ကုလားဆိုရင္ ၾကည့္မရၾကတာ ျဖစ္ပါတယ္…. ထပ္မံေျပာစရာရွိသည္မွာ ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႕ ပင္လယ္နဲ႕ ထိစပ္ေနတဲ့ ကမ္းရိုးတန္း တေလွ်ာက္ျဖစ္ပါတယ္….. ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႕ ကမ္းရိုးတန္းဟာ အလြန္မွ ရွည္လ်ားၿပီး က်ယ္ေျပာတဲ့အတြက္ အာရပ္ေတြ သေဘၤာပ်က္လို႕ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ လာေသာင္တင္တယ္ဆိုတဲ့ စကားဟာ လြန္စြာမွပင္ ရီစရာ ျဖစ္ေနပါတယ္…..

ရခိုင္ အမ်ိဳးသား၊ အမ်ိဳးသမီး ဓါတ္ပံု

အာရပ္ေတြဟာ ေလွသေဘၤာပ်က္လို႕ ရခိုင္ ကမ္းရိုးတန္းကို ေရာက္လာပီးမွ ဘဂၤါလီ ရိုဟင္ဂ်ာေတြ သမိုင္း ျဖစ္တည္လာတယ္ ဆိုတဲ့ အေျခအျမစ္မရွိတဲ့စကားဟာ ရခိုင္ျပည္ရဲ႕ အျခားေသာ ေနရာေတြမွာ ဘဂၤါလီ ရိုဟင္ဂ်ာေတြကို မေတြ႕ရျခင္းကလည္း ဘဂၤါလီ ရိုဟင္ဂ်ာ ဘယ္ကလာဆိုတာကို အေျဖထုတ္ပီးသား ျဖစ္ေနပါတယ္… အဆိုပါ ကမ္းရိုးတန္းတေလွ်ာက္ မည္သည့္ေနရာမွာမွ လူမ်ိဳးေရး ျပႆနာမွ် မရွိပဲ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ႏွင့္ နယ္နိမိတ္ ထိစပ္ေနေသာ ဘူးသီးေတာင္ ေမာင္းေတာ ေဒသတ၀ိုက္မွာပဲ အဆုိပါျပႆနာေတြ ျဖစ္တည္ေနတာကို ၾကည့္ျခင္းအားျဖင့္ ဒီ ဘဂၤါလီ ရိုဟင္ဂ်ာျပႆနာ ဘယ္က ျမစ္ျဖားခံတယ္ဆိုတာ စဥ္းစားလို႕ ရႏိုင္ပါတယ္……

ဒီေနရာမွာ ဘဂၤါလီ ရိုဟင္ဂ်ာေတြဟာ သမိုင္းအတုေတြနဲ႕ လိမ္လည္ဖို႕ ႀကိဳးစားခဲ့ရာမွာ မေအာင္ျမင္တဲ့အတြက္ ဦးႏုလက္ထက္က အာဏာငန္းဖမ္းမႈေၾကာင့္ ျဖစ္ခဲ့ရတဲ့ အမ်ဳိးသားေရး သစၥာေဖာက္မႈကို ေရွ႕တန္းတင္လို႕ ပြဲထုတ္လာျပန္ပါတယ္…… အာဏာရေရးသာ ေရွးရႈခဲ့တဲ့ ဦးႏုဟာ ေရွ႕ေနာက္ကို မဆင္ျခင္ပဲ ရခိုင္ေဒသမွာ ဘာသာေရးအရ လူဦးေရ ကန္႕သတ္ျခင္းကို အားမေပးတဲ့အတြက္ ၀က္ သားေပါက္သလို ေပါက္ေနတဲ့ ဘဂၤါလီ ရိုဟင္ဂ်ာ လူမ်ိဳးေတြစီက မဲ ရေရး တစ္ခုတည္းနဲ႕ ရိုဟင္ဂ်ာေတြကို တိုင္းရင္းသားအျဖစ္ အသိအမွတ္ ျပဳမယ္လို႕ ကတိေပးခဲ့တဲ့အတြက္လည္း ရိုဟင္ဂ်ာေတြဟာ သမုိင္းမွတ္တမ္း အခ်ိဳးအေကြ႕ေလး တစ္ခုမွာပဲ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ပါ၀င္ခဲ့ျခင္း ျဖစ္ပါတယ္…. နဂိုကတည္းက သမိုင္းမွတ္တမ္း မရွိတဲ့ လူမ်ိဳးကို အာဏာ ငန္းဖမ္းမႈ တစ္ခုအတြက္ ဦးႏု အစိုးရက အသိအမွတ္ျပဳခဲ့တာသာ ျဖစ္ပါတယ္….. ျမန္မာႏိုင္ငံသားတို႕ လက္ခံခဲ့တာ မဟုတ္ပါဘူး…..

အခ်ဳပ္အားျဖင့္ ဘဂၤါလီ ရိုဟင္ဂ်ာဆိုသည္မွာ ျမန္မာႏိုင္ငံဖြား တိုင္းရင္းသားမ်ား မဟုတ္ပဲ ျမန္မာႏိုင္ငံအတြင္းသို႕ တရားမ၀င္ က်ဴးေက်ာ္၀င္ေရာက္ ေနထိုင္သည့္ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ ႏိုင္ငံသားမ်ား ျဖစ္တယ္ဆိုတာကို

၁။   အဂၤလိပ္လက္ထက္က အုပ္ခ်ဳပ္ေသာ မွတ္တမ္း မွတ္ရာမ်ားတြင္ ရိုဟင္ဂ်ာဆိုသည့္ စာလံုး မပါရွိျခင္း…..

၂။   အဂၤလိပ္တို႕ အုပ္စိုးစဥ္က ရခိုင္ျပည္နယ္တြင္ ေနထုိင္သည့္ အစၥလာမ္ဘာသာ ကုိးကြယ္သည့္ လူမ်ိဳးမ်ား စာရင္းတြင္ ေၾကာက္မက္ဖြယ္ လူဦးေရမ်ားျပားသည့္ ရိုဟင္ဂ်ာသည္ ထည့္သြင္း သတ္မွတ္ေဖာျပမႈ အလ်ဥ္းမရွိခဲ့ျခင္း၊

၃။   အလီဂ်င္းနားအား ပါကစၥတန္ကို အဂၤလိပ္လက္ေအာက္မွ ခြဲထြက္ရန္ ေတာင္းဆိုလ်င္ ဌာေနရင္း ဗုဒၶဘာသာ ရခိုင္လူမ်ိဳးတို႕အား ပစ္ပယ္၍ ရခိုင္ေဒသအား ထည့္သြင္းရန္ ေတာင္းဆိုျခင္း၊

၄။   အဂၤလိပ္လက္ေအာက္မွ လြတ္လပ္ေရးေပးစဥ္တြင္ ျမန္မာႏိုင္ငံမွ ခြဲထြက္၍ ပါကစၥတန္ႏွင့္ ပူးေပါင္းရန္ ႀကိဳးပန္းခဲ့သည့္ မူဂ်ာဟစ္မ်ားသာ ျဖစ္ျခင္း၊

၅။   ရိုဟင္ဂ်ာတို႕ ေဖာ္ထုတ္လာသည့္ ၎တို႕၏ သမိုင္းေၾကာင္းမ်ားတြင္ မူဂ်ာဟစ္မ်ားကို ပစ္ပယ္မထားႏိုင္ျခင္း၊

၆။   ရိုင္ဟင္ဂ်ာတို႕၏ အဖြဲ႕အစည္ ျဖစ္သည့္ Rohingya Solidarity Organisation (RSO) ၏ ရည္မွန္းခ်က္သည္ မူဂ်ာဟစ္တို႕ ရည္မွန္းခ်က္ျဖစ္ေသာ အစၥလာမ္မစ္ ကိုယ္ပိုင္အုပ္ခ်ဳပ္ခြင့္ရ ရခိုင္ေဒသ ဟူေသာ Islamic autonomous Rakhine (Arakan) state ရည္မွန္းခ်က္ျခင္း တူညီေနျခင္း။

၇။   ရွည္လ်ားသည့္ ျမန္မာႏိုင္ငံ ကမ္းရိုးတန္း တေလွ်ာက္တြင္ အဆိုပါ ျပႆနာမရွိပဲ ရခိုင္ေဒသတြင္သာ အဆိုပါ ျပႆနာ ျဖစ္တည္ေနျခင္း၊

၈။   ရခိုင္ေဒသတြင္ပင္ ရခိုင္ျပည္နယ္ႀကီး တစ္ခုလံုး မဟုတ္ပဲ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ႏွင့္ ထိစပ္ေနေသာ ဘူးသီးေတာင္၊ ေမာင္းေတာ့ ေဒသတ၀ိုက္တြင္သာ ျဖစ္တည္ေနျခင္း၊

၉။   အဂၤလိပ္တို႕ လြတ္လပ္ေရး ေပးစဥ္က တိုင္းရင္းသား စာရင္းတြင္ ပါ၀င္ျခင္း မရွိပဲ ဦးႏုလက္ထက္မွသာ သတ္မွတ္ေဖာ္ျပခံရျခင္း၊

၁၀။   တစ္ဘက္ႏိုင္ငံ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္မွ လူမ်ိဳးမ်ားနဲ႕ ဘဂၤါလီ ရိုဟင္ဂ်ာတို႕မွာ လူပံုပန္းသ႑န္ ခြဲျခားမရေအာင္ တူညီျခင္း၊ အစားအေသာက္၊ အေနအထိုင္၊ အျပဳအမူ၊ ကိုးကြယ္သည့္ ဘာသာ ထပ္တူက်ေနသည့္အျပင္ ေျပာဆိုသံုးႏႈန္းသည့္ ဘာသာရပ္ပါ အခိ်ဳ႕ေနရာတြင္ တူညီေနျခင္း၊

၁၁။   ရခိုင္လူမ်ိဳးတို႕၏ ေရွးရာဇ၀င္ သမုိင္းေၾကာင္း ၿမိဳ႕ေဟာင္းမ်ားအား တူးေဖာ္ရာတြင္ ဘဂၤါလီ ရိုဟင္ဂ်ာႏွင့္ ပါတ္သက္သည့္ အေထာက္အထားမ်ား မေတြ႕ရျခင္း၊

၁၂။  ျမန္မာႏိုင္ငံ လြတ္လပ္ေရး ႀကိဳးပန္းမႈ သမိုင္းျဖစ္စဥ္တြင္ မည္သည့္ ဘဂၤါလီ ရိုဟင္ဂ်ာ သူရဲေကာင္း တစ္ေယာက္မွ် မပါ၀င္ျခင္း၊

အစရွိသည္တုိ႕ကို ေလ့လာၾကည့္ရႈျခင္းအားျဖင့္ သိႏိုင္ပါတယ္……. သို႕ျဖစ္သည့္အတြက္ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ နယ္စပ္လံုၿခံဳေရး အားနည္းမႈကို အခြင့္အေရး တစ္ရပ္အေနျဖင့္ အသံုးခ်၍ တစ္ဘက္ႏိုင္ငံမွ က်ဴးေက်ာ္ ၀င္ေရာက္လာၿပီး တိုင္းရင္းသား အခြင့္အေရး ေတာင္းဆိုရန္ ရည္ရြယ္၍ ပြဲထုတ္လာသည့္ အဆိုပါ ရိုဟင္ဂ်ာဆိုသည့္ လူမ်ိဳးစု စကားလံုးသည္ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္မွ က်ဴးေက်ာ္ ၀င္ေရာက္လာသည့္ ဘဂၤါလီမ်ား ျဖစ္သည္ကို အတိအက် သိရွိႏိုင္မည္ ျဖစ္ပါသည္။ သမိုင္းကို လိမ္ရံုမွ်မက လူမ်ိဳးစုကိုပါ လိမ္လည္၍ ႏိုင္ငံျဖစ္တည္ရန္ ႀကိဳးပန္းလာသည့္ အဆိုပါ ဘဂၤါလီမ်ား သမိုင္းေၾကာင္း ဇတ္လမ္းမ်ား ေရွ႕ေနာက္ မညီျခင္းမွလည္း သိရွိႏိုင္မည္ ျဖစ္ပါသည္။

သာစြဌာေန ရခိုင္ေဒသမွ ရွစ္ေသာင္း ပုထိုးေတာ္ႀကီး

သို႕ျဖစ္သည့္အတြက္ ဘဂၤါလီ ရိုဟင္ဂ်ာ ဆိုသည္မွာ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ လြန္ခဲ့သည့္ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာကပင္ ေနထိုင္သည့္ လူမ်ိဳးစု တစ္ခုမဟုတ္ပဲ တစ္ဘက္ႏိုင္ငံမွ က်ဴးေက်ာ္ ၀င္ေရာက္လာသည့္ က်ဴးေက်ာ္၀င္ေရာက္လာသူမ်ားသာ ျဖစ္ပါေၾကာင္း တင္ျပလိုက္ပါသည္။

James Mmt
သတင္းစကား ပါးလိုက္ပါရေစ



၁၉၈၈ ခုႏွစ္ရဲ႕ အေစာပိုင္းက ရန္ကုန္မွာ မီးျပတ္တယ္ဆိုတာ ရွားပါးပါတယ္။ ေႏြရာသီလိုအခ်ိန္မ်ဳိးမွာ ၂ ရက္၊ ၃ ရက္ ေလာက္ေတာ့ ျပတ္သြားတတ္ေပမယ့္ အခုလိုမ်ဳိးႀကီး ေတာက္ေလွ်ာက္ျပတ္တယ္ဆိုတာ မၾကံဳဖူးပါဘူး။ နယ္ဘက္မွာေတာ့ လွ်ပ္စစ္မီးက ရက္ျခားလာသလို၊ ညဘက္မွလာတဲ့ ေနရာေတြလည္း ရွိပါတယ္။ က်မ ၁၉၉၅- ၂၀၀၁ အတြင္း က်မ အျပင္ေလာကနဲ႔ အဆက္ျပတ္ေနတာေၾကာင့္ အျပင္ေလာကမွာ မီးလာတာ၊ မလာတာ စိတ္မဝင္စားႏိုင္ခဲ့ပါ။ ်မတို႔ေနရတဲ့ ေနရာေလးမွာေတာ့ ညတိုင္ၾကရင္ နီက်င္က်င္မီးလံုးရဲ႕ အလင္းဒဏ္ေၾကာင့္ မ်က္ႏွာသုတ္ပုဝါ မ်က္လံုးစည္း အိပ္ခဲ့ရတာ မွတ္မွတ္ရရ ျဖစ္ေနပါတယ္။ က်မရဲ႕ ေထာင္ဝင္စာမွာ ေမေမ့ဆီက မီးျပတ္တဲ့အေၾကာင္း ညည္းညဴတာ ၾကားခဲ့ဖူးေပမယ့္ က်မ အမ်ားႀကီး သတိမထားမိခဲ့ပါဘူး။

က်မ ေထာင္ကေနလြတ္ၿပီး အိမ္ျပန္ေရာက္တဲ့ညက အိမ္မွာမီးလာပါတယ္။ ေနာက္ေန႔မွ ေသခ်ာသိရတာက ေန႔လည္ ၂ နာရီကေန ေနာက္ေန႔ေန႔လည္ ၂ နာရီအထိပဲမီးရၿပီး တညလံုးနဲ႔ ေနာက္ေန႔တမနက္လံုး မီးမလာပါဘူး။ ေန႔လည္ ၂ နာရီမွ မီးျပန္လာပါတယ္။ ထူးေပစြေပါ့။ အဲဒီ့ႏွစ္ကေနစလို႔ အလွည့္နဲ႔မီးေပးတယ္ဆိုတာကို ကိုယ္တိုင္ေတြ႔ၾကံဳရပါတယ္။ အဲဒီ့ကာလေတြမွာ မိုးတြင္းေတာ့ မီးမွန္သေလာက္ရွိပါတယ္။ အဲမိုးကုန္ၿပီဆိုတာနဲ႔ လွ်ပ္စစ္မီးက အလွည့္နဲ႔လာပါတယ္။ ၂၀၀၃ ခုႏွစ္ကေနစလို႔ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ေတာ္ရဲ႕ ေနရာေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားမွာ အလွည့္နဲ႔မီးေပးတယ္လို႔ ေျပာေနၾကေပမယ့္ မီးမလာတာက မ်ားပါတယ္။

က်မတို႔ေနတဲ့ သုဝဏၰဆိုတာ ၁၉၆၀ ေက်ာ္ႏွစ္ေတြတုန္းက အစိုးရဝန္ထမ္းေတြကိုယ္တိုင္ စေန၊ တနဂၤေႏြေတြမွာ လုပ္အားေပးၿပီး ေဆာက္လုပ္ထားတဲ့ ဝန္ထမ္းအိမ္ယာေတြပါ။ အရင္ကေတာ့ ဝန္ထမ္းေတြပဲေနၾကပါတယ္။ ေနာက္ပိုင္းေတာ့ ဝန္ထမ္အမ်ားစုၾကားမွာ အစိုးရဝန္ထမ္းမဟုတ္သူေတြပါေနလာေပမယ့္ အမ်ားစုကေတာ့ အစိုးရဌာနေတြက ဝန္ထမ္းေတြပါ။

၁၉၈၀ အေစာပိုင္းတုန္းက သုဝဏၰဆိုတာ လမ္းက ၾကမ္း၊ လိုင္းကားကရွားပါးနဲ႔ သြားေရးလာေရး မလြယ္ကူပါဘူး။ ၁၉၈၇ ခုႏွစ္ကစလို႔ ျမန္မာ့ဆိုရွယ္လစ္ လမ္းစဥ္ပါတီ (မ.ဆ.လ) က ဝန္ႀကီးေတြေနဖို႔ အိမ္ယာေတြ စတင္ေဆာက္လုပ္ရာကေန ၁၉၈၈ ေနာက္ပိုင္း ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြ၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေတြအတြက္ ေျမကြက္ေတြေပးခဲ့တာေၾကာင့္ က်မတို႔ သုဝဏၰရဲ႕ တဖက္ျခမ္းမွာ အထူးသီးသန္႔ရပ္ကြက္တကြက္ ေပၚေပါက္လာပါတယ္။ ျမန္မာတျပည္လံုး မီးကို အလွည့္ၾကစနစ္နဲ႔ ေပးေဝေနေပမယ့္ အထူးသီးသန္႔ရပ္ကြက္ကေတာ့ မီးေရာ၊ ေရေရာ ပူစရာမလိုေအာင္ ၂၄ နာရီ အျပည့္လာေနပါတယ္။ မီးျပတ္တဲ့ ညေတြဆိုရင္ က်မတို႔ သုဝဏၰမွာ VIP အျခမ္းလို႔ေခၚၾကတဲ့ သီးသန္႔ရပ္ကြက္မွာ မီးထိန္ထိန္လင္းေနၿပီး က်မတို႔ အစိုးရ ဝန္ထမ္းအမ်ားစုေနထိုင္ရာ တိုက္ခန္းအိုေတြကေတာ့ မဲမဲေမွာင္ေနပါတယ္။

၂၀၀၃ ေႏြကိုေရာက္ေတာ့ မီးေပးခ်ိန္က ပိုလို႔ ပိုလို႔ နည္းသြားျပန္ပါတယ္။ မီးမလာတာမ်ားေတာ့ ေရလည္း မရေတာ့ပါဘူး။ လူေတြအားလံုး မီးျပတ္၊ ေရငတ္ျဖစ္ကုန္ၾကပါတယ္။ အီးပီးစီကို စာေတြဝိုင္းေရးၾကေပမယ့္ အီးပီစီက တာဝန္ရွိသူေတြက မဖတ္လိုက္ရတာလား။ ဖတ္ကိုမဖတ္တာလားမသိေပမယ့္ ဘာမွ အထူးတလည္ အေၾကာင္းျပန္တာ မရွိခဲ့ပါဘူး။

ၾကာလာေတာ့ သုဝဏၰေန ျပည္သူေတြက သူတို႔ရဲ႕ VIP လိုင္းကေန မီးခိုးသြယ္ၾကပါတယ္။ ခိုးသြယ္တယ္ဆိုလို႔ ကိုယ့္သေဘာကိုယ္ေဆာင္ၿပီး လိုင္းဆြဲၾကတာ မဟုတ္ပါဘူး။ EPC လို႔ အမ်ားေခၚၾကတဲ့ လွ်ပ္စစ္႐ံုးကလူေတြကို ပိုက္ဆံေပးၿပီး သြယ္ၾကရတာပါ။ ဒီလိုမီးခိုးသြယ္ေတာ့ သူတို႔လိုင္းက မီအားေတြေလ်ာ့သြားတယ္တဲ့။ ဒါေၾကာင့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္တဦးက ညဘက္မွာ အထူးေလ့လာေရး ထြက္ပါေတာ့တယ္။ အထူးေလ့လာေရးထြက္လာတဲ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္တဦးရဲ႕ ေတြ႔ရွိခ်က္က တခ်ဳိ႕အိမ္ေတြမွာ မီးလင္းေနၿပီး တခ်ဳိ႕အိမ္ေတြ မီးေမွာင္ေနတာေၾကာင့္ မီးခိုးသြယ္တယ္ဆိုၿပီး အီးပီစီကို ကြိဳင္ရွာပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ အီးပီစီက ဝန္ထမ္းေတြေရာက္လာၿပီး ေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္ေျပာျပကာ မီးလိုင္းေတြကိုေတာ့ ျပန္ျဖတ္သြားပါတယ္။

မီးမရွိေတာ့ ေရစက္ေတြ ေရမတင္ႏိုင္ပါဘူး။ ျပည္သူေတြထံ ေရေပးေဝတဲ့ ေရစင္ႀကီးေတြမွာ ေျခာက္ကပ္ေနပါတယ္။ ေငြေၾကးတတ္ႏိုင္သူတခ်ဳိ႕က ေရစက္ေတြေထာင္ၿပီး ေရေရာင္းစားၾကပါတယ္။ မီးမလာတဲ့ တိုင္းျပည္ထဲမွာ မီးစက္သံေတြနဲ႔ အျမဲလိုလို ဆူညံေနပါတယ္။ ေရတစည္ရဖို႔အတြက္ မနက္မိုးမလင္းခင္ကတည္းက စာရင္းေပးသြင္းၾကရပါတယ္။ ေရတစည္ကို ၅၀၀ က်ပ္ကေန အရမ္းပူတဲ့အခ်ိန္ဆိုရင္ ၁၅၀၀- ၂၀၀၀ က်ပ္ေလာက္အထိကို ေဈးေပါက္ပါတယ္။ ေရက ကိုယ္လိုခ်င္သေလာက္ အလံုအေလာက္မရ၊ မီးစက္လည္း မဝယ္ႏိုင္တဲ့ လူေတြဟာ ညအရမ္းညဥ့္နက္တဲ့အခ်ိန္ အစိုးရ ေရေပးေဝတဲ့ ပိုက္ေတြက တစက္ခ်င္းက်တဲ့ ေရကို ခံၾကရပါတယ္။ အိမ္ရွိလူကုန္ တေယာက္တလွည့္ ထၿပီး ေရပိုက္ကေန တစက္ခ်င္းၾကတဲ့ေရကို ေရခြက္နဲ႔ခံ ၿပီးရင္ေဘးက ပံုးေတြထဲကို ထည့္ၾကရတာပါ။ ဒါေတာင္ ကုန္းျမင့္ေပၚေရာက္ေနတဲ့ အိမ္ေတြဆိုရင္ ေရစက္ေတာင္ မက်ပါဘူး။ ညဘက္ေတြမွာလည္း တဝုန္းဝုန္း၊ တဒိုင္းဒိုင္းနဲ႔ မီးစက္သံေတြ၊ မီးစက္ေတြကေန ထြက္လာေနတဲ့ မီးခိုးေငြ႔ေတြနဲ႔ ပတ္ဝန္းက်င္ဟာ ေဝေဝဆိုင္းဆိုင္းနဲ႔ပါပဲ။

ဒါက အထပ္ျမင့္မဟုတ္တဲ့ သုဝဏၰမို႔လို႔ပါ။ ကန္ထ႐ိုက္တိုက္ခန္းေတြရွိရာ ေက်ာက္ေျမာင္း၊ တာေမြ စတဲ့ ရပ္ကြက္ထဲမွာ ဆိုရင္ ၇ လႊာ၊ ၈ လႊာမွာ ေနရတဲ့သူေတြ ေရအတြက္ ေတာ္ေတာ္ စိတ္ဆင္းရဲရပါတယ္။ မီးမလာေတာ့ ေရအေပၚတင္လို႔ မရပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ေရရႏိုင္တဲ့ ေရကန္ေတြရွိရာကေန ၇ လႊာ၊ ၈ လႊာအထိ ဆြဲတင္ၾကရပါတယ္။ ေႏြေရာက္တိုင္း ၇ လႊာ၊ ၈ လႊာေနသူေတြရဲ႕ ဒုကၡလည္း မေသးလွပါဘူး။ ပိုက္ဆံနဲ႔ ေပးဝယ္ခ်င္ပါတယ္ဆိုရင္ေတာင္ ေရတစည္ကို ၁၀၀၀ က်ပ္ကေန ၁၅၀၀ က်ပ္ေလာက္ အထိေပးဝယ္ရေပမယ့္ ကိုယ္လိုခ်င္တဲ့ ေရစည္အေရအတြက္ ဝယ္လို႔မရပါဘူး။ ေရာင္းတဲ့ သူရဲ႕ အခ်ဳိးက် ေရာင္းခ်မႈကိုပဲ လက္ခံရပါတယ္။ ေငြ ၁၀၀၀၊ ၁၅၀၀ နဲ႔ ေပးမဝယ္ႏိုင္သူေတြအတြက္ေတာ့ တကယ့္ ငရဲပါပဲ။

က်မရဲ႕ ခင္ပြန္း ေထာင္ကေနလြတ္ေတာ့ ၁၉၉၉ ခုႏွစ္ပါ။ အဲဒီ့အခ်ိန္ကတည္းက သူက မိတၳဴဆိုင္ေလး ေထာင္ပါတယ္။ ၂၀၀၅ မိုးတြင္းပိုင္းေလးမွာပဲ က်မတို႔ လင္မယား မိတၱဴဆိုင္ကို သုဝဏၰကို ေျပာင္းေရြ႕ပါတယ္။ မိတၳဴဆိုင္ စတဲ့ အခ်ိန္တုန္းက မိုးတြင္းဆိုေပမယ့္ မီးကေတာ့ သိပ္မမွန္လွပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ စီးပြားေရးေလး ေမွးလုပ္လို႔ ရတယ္ဆိုတဲ့ အေနအထားေလာက္ပါပဲ။ မိုးလည္းကုန္ေရာ က်မတို႔ သုဝဏၰမွာ မီးမျမင္ရေတာ့ပါ။ မီးစက္နဲ႔ မိတၳဴကူးရင္ အျမတ္ရဖို႔ မလြယ္ပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္ မိတၳဴစက္ကို ခတၱအနားေပးလိုက္ၿပီး “မီယာမီ” ေရသန္႔ဆိုင္ လုပ္ရပါတယ္။ ေဆာင္းတြင္းမွာေတာ့ ေအးေအးခ်မ္းခ်မ္းနဲ႔မို႔ မီးခဏခဏျပတ္ေပမယ့္လို႔ ေသာက္ေရသန္႔ဘူးေတြအတြက္ ျပႆနာမျဖစ္ပါဘူး။ ေႏြလည္းေရာက္လာေရာ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕မွာ မီးမျမင္ရေတာ့ပါဘူး။ ရာသီကလည္း အရမ္းပူေနၿပီဆိုေတာ့ လူေတြ ေသာက္ေရသန္႔ဘူးကို အလုအယက္မွာၾကပါတယ္။

ေရသန္႔ဘူးေတြေရာင္းေနရတဲ့ က်မတို႔ရဲ႕ ဒုကၡကလည္း မေသးပါဘူး။ ျမန္မာတႏိုင္ငံလံုး မီးမလာတာေၾကာင့္ စက္မႈဇံုေတြမွာ ထုတ္လုပ္မႈေတြကို လိုသေလာက္ မလုပ္ႏိုင္ၾကပါဘူး။ ေရသန္႔စက္႐ံုကလည္း ေရသန္႔ဘူးလိုသေလာက္ မထုတ္ႏိုင္ပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္ သူတို႔ ထုတ္လုပ္ႏိုင္သမွ်ကိုပဲ က်မတို႔ဆိုင္ေတြကို မွ်ေပးပါတယ္။ က်မတို႔ကလည္း ေရလိုသူတိုင္းကို ေရာင္းေပးလို႔ မရႏိုင္ေတာ့တာေၾကာင့္ ေဖာက္သယ္ေတြကို မွ်ေရာင္းေပးရပါတယ္။ အဲဒီ့ကိစၥဟာ က်မတို႔ ေရာင္းေနတဲ့ ေရကုမၸဏီတခုတည္းရဲ႕ ျပႆနာမဟုတ္ဘဲ ေရသန္႔ကုမၸဏီတိုင္းျဖစ္ၾကရၿပီး၊ ေရသန္႔ေသာက္သံုးသူတိုင္း ၾကံဳေနၾကရတာပါ။

က်မတို႔ဆိုင္ကို ေရသန္႔လာခ်ေပးဖို႔ ကုမၸဏီကို ဖုန္းဆက္ၿပီးရင္ ကုမၸဏီကလာပို႔မယ္လို႔ေျပာတဲ့အခ်ိန္ကို ထိုင္ေစာင့္ၾကရပါတယ္။ ည ၂ နာရီလာပို႔မယ္ဆိုလို႔ က်မ ခင္ပြန္းနဲ႔ ဆိုင္က အလုပ္သမားေလးေတြ ညမအိပ္ဘဲ ဖေယာင္းတိုင္ေလးေတြထြန္းၿပီး ေစာင့္ၾကရပါတယ္။ ျခင္က ကိုက္၊ ရာသီဥတုကပူျပင္းတာနဲ႔ ေတာ္ေတာ္ေလး စိတ္ရွည္ရွည္ထားရပါတယ္။ တခ်ဳိ႕ရက္ေတြမွာ ေစာင့္ေနေပမယ့္လည္း ေရကားေရာက္မလာတာေၾကာင့္ အိပ္ေရးပ်က္တာပဲ အဖတ္တင္ရတဲ့ အႀကိမ္လည္း မနည္းပါဘူး။ က်မတို႔အေနနဲ႔ ကုမၸဏီက လူကို ရန္ေတြ႔မိရင္ အဲဒီ့လူျပန္ေျပာေနၾကစကားက “က်ေနာ္တို႔က ေရာင္းခ်င္တာေပါ့၊ ေရာင္းရသမွ် က်ေနာ္တို႔လည္း အျမတ္ရတာပဲ။ ေရဆိုတာ ခုလိုပူအိုက္တဲ့ အခ်ိန္ဆိုတာ ေရပိုေရာင္းရမွန္း က်ေနာ္တို႔ မသိတာမွ မဟုတ္တာ၊ ဒါေပမယ့္ မီးမလာေတာ့ ဘာမွ လုပ္လို႔မရလို႔ပါ” တဲ့ေလ။

မွတ္မွတ္ရရ ၂၀၀၆ ခုႏွစ္ထဲမွာပဲ မီးက ခဏေလးလာလိုက္ ျပတ္သြားလိုက္ျဖစ္ေနေတာ့ အိမ္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ဝါယာေရွာ့ျဖစ္တယ္လို႔ ၾကားရပါတယ္။ အိမ္ရွင္မေတြက မီးေလးလာတုန္း ေရေႏြးအိုးေတြ၊ ထမင္းအိုးေတြ ေျပးတည္လိုက္ၾက၊ မီးလည္းျပတ္သြားေရာ “ေဟာ” သြားပါၿပီဆိုၿပီး စိတ္ညစ္ညစ္နဲ႔ မီးေသြးမီးဖိုဖို႔ ႀကိဳးစားေနၾကရင္း ခလုတ္ပိတ္ဖို႔ ေမ့သြားၾကပါတယ္။ ကိုယ္လုပ္စရာရွိတာလုပ္ၿပီးတာနဲ႔ အလုပ္ရွိရာကို ေျပးၾကရေတာ့ မီးလာတဲ့အခ်ိန္ အိမ္မွာ လူမရွိတာနဲ႔ ၾကံဳသြားေတာ့ ဝါယာေရွာခ့္ ျဖစ္ၾကတာပါ။

တခ်ဳိ႕ညေတြဆိုရင္ မီးေလးလာလိုက္ရင္ ျပည္သူေတြက ေပ်ာ္လြန္းလို႔ “ေဝးးးးး” ခနဲ ထေအာ္လိုက္၊ ေနာက္ ၂ မိနစ္ ေလာက္မွာ မီးက ဖ်ပ္ခနဲ ျပန္ျပတ္သြားေတာ့ အားေလ်ာ့တဲ့ ေလသံနဲ႔ “ဝါး” ဆိုတဲ့ ေအာ္သံေတြကို မွန္မွန္ၾကားေနရပါတယ္။ ရန္ကုန္တၿမိဳ႕လံုး မီးစက္တတ္ႏိုင္သူေတြ မီးစက္ဖြင့္ၾက၊ မတတ္ႏိုင္သူေတြက ရာသီဥတုရဲ႕အပူဒဏ္ေရာ၊ မီးစက္က ထြက္လာတဲ့ အပူေငြ႔ေတြနဲ႔ပါ ေရာႁပြန္းလို႔ ခံစားၾကနဲ႔ ေႏြရာသီေတြကို အံတုေက်ာ္ျဖတ္ၾကပါတယ္။

က်မတို႔ မိသားစု ထိုင္းကိုစေရာက္တဲ့ေနက က်မသားက ေမေမ ဒီၿမိဳ႕က မီးမျပတ္ဘူးေနာ္တဲ့။ သူ ထင္ေနတာက ဒီၿမိဳ႕ဟာ ျမန္မာႏိုင္ငံထဲက ၿမိဳ႕တၿမိဳ႕လို႔ ထင္ေနပံုရပါတယ္။ က်မလည္း သားကိုဘာမွ အထူးတလည္ ရွင္းမျပေတာ့ပါဘူး။ ရွင္းျပလည္း သူ နားလည္ႏိုင္ဖို႔ ခက္ေနအံုးမွာပါ။

ထိုင္းမွာ က်မ ေနတဲ့ကာလတေလွ်ာက္ ဝါယာေရွာ့ခ္ ျဖစ္တယ္လို႔ မၾကားမိပါဘူး။ မီးကလည္း ၂၄ နာရီလံုး အျမဲလင္းေနတာပါ။ ကိုယ္ဖြင့္ခ်င္မွ ဖြင့္လို႔ရပါတယ္။ အားလံုး ကိုယ့္သေဘာပါ။ ထိုင္းမွာ မီတာခ တယူနစ္ကို ၃ ဘတ္ခြဲေလာက္ က်ပါတယ္။ ထိုင္းျပည္သူေတြရဲ႕ အနိမ့္ဆံုးလစာဟာ ဘတ္ ၁ ေသာင္းခြဲေလာက္ရွိပါတယ္။ တလလံုး ေရခဲေသတၱာ၊ အဝတ္ေလ်ာ္စက္၊ အဲယားကြန္း၊ တီဗီြ၊ ကြန္ပ်ဴတာေတြ အကုန္လံုးသံုးတာေတာင္ မီတာခ ဘတ္ ၅၀၀ ေက်ာ္၊ ၆၀၀ ေလာက္ က်ပါတယ္။ ထိုင္းျပည္သူေတြအေနနဲ႔ အကုန္သံုးႏိုင္ၾကပါတယ္။

ေတာဘက္ေတြမွာေတာ့ ေတာင္သူလယ္သမားေတြကို ဆိုလာျပားေတြ လုပ္ေပးထားပါတယ္။ လွ်ပ္စစ္မီး သြယ္တန္းေပးဖို႔အတြက္ မီတာေတြလိုက္တတ္ေပးတာကို အလုပ္႐ႈပ္တယ္ဆိုၿပီး လက္မခံလို႔ ဘာမွ ပိုက္ဆံေပးဖို႔ မလိုတဲ့ ဆိုလာေတြ တပ္ဆင္ေပးထားတာပါ။

ထိုင္းမွာေရာက္ေနတဲ့ ျမန္မာေတြအတြက္ကေတာ့ မီတာခက ႀကီးေလးပါတယ္။ ျမန္မာအလုပ္သမားေတြရဲ႕ ဝင္ေငြဟာ အျမင့္ဆံုးလူက ဘတ္ ၄၅၀၀၊ ဘတ္ ၅၀၀၀ ေလာက္ပဲ ရတာပါ။ ဒီထက္နည္းတဲ့လူပဲ ရွိပါတယ္။ ဒီ့ထက္မ်ားတဲ့ လူက ရွိရင္ေတာင္ ေတာ္ေတာ္အေရအတြက္ နည္းပါတယ္။

က်မ ေနေနတဲ့ ၃ ႏွစ္အတြင္း ထိုင္းႏိုင္ငံရဲ႕ တာဝန္ရွိသူ ဘယ္သူကမွ ေခြၽတာသံုးပါလို႔ ေျပာတာမၾကားရပါဘူး။ ေျပာစရာ မလိုေအာင္ ေခြၽတာသံုးေအာင္လုပ္ေပးတဲ့ နည္းလမ္းရွိပါတယ္။ အဲဒါက ဘယ္သူမဆို ယူနစ္ ၉၀ ေအာက္ ေခြၽတာသံုးရင္ မီတာခ ေပးဖို႔မလိုတာပါပဲ။ က်မလည္း ထိုင္းကိုေရာက္ကတည္းက မီတာခ မေပးရတဲ့လက အမ်ားသားေလ။

က်မကို တစံုတေယာက္က မီတာေခြၽတာေနာ္လို႔ ေျပာစရာမလိုပါဘူး။ ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ ယူနစ္ ၉၀ ကို ၁ ယူနစ္ပိုၿပီး ၉၁ ျဖစ္သြားရင္ေတာင္မွ မီတာခေပးေနရမွာစိုးလို႔ က်မ ေခြၽတာၿပီးသံုးပါတယ္။

က်မ နားလည္သေလာက္ေျပာရရင္ ထိုင္းႏိုင္ငံမွာ လွ်ပ္စစ္ကို ဂတ္စ္ကေန အမ်ားဆံုး ထုတ္လုပ္ပါတယ္။ အဲဒိ့ဂတ္စ္ေတြကို ျမန္မာျပည္ကေန အၾကမ္းထည္ဝယ္ၿပီး ထိုင္းမွာ အဆင့္ဆင့္ ျပန္လည္သန္႔စင္ပါတယ္။ ထိုင္းမွာ ဟင္းခ်က္တဲ့ ဂတ္စ္လည္း အလြန္ေပါပါတယ္။ ျမဝတီၿမိဳ႕ဟာ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ မီးလာတဲ့ ၿမိဳ႕ပါ။ ထိုင္းဘက္ကေန ျမဝတီၿမိဳ႕ကို မီးေပးတာေၾကာင့္ပါ။

ထိုင္းလူမ်ဳိးေတြေရာ၊ ထိုင္းေရာက္ေနတဲ့ ျမန္မာေတြေရာ လွ်ပ္စစ္နဲ႔ ထမင္းေလာက္ပဲခ်က္ၿပီး က်န္တာ ဂတ္စ္နဲ႔ ခ်က္ၾကပါတယ္။ ၆ ကီလို တအိုးကို ဘတ္ ၁၁၀ ပဲၾကပါတယ္။ ၃ ပိႆာဝင္အိုးေတြဆိုရင္ေတာ့ ဘတ္ ၃၀၀ ပဲ က်ပါတယ္။

လူေတြအတြက္ ေရြးခ်ယ္ဖို႔ရွိတယ္ဆိုရင္ေတာ့ ဘယ္သူမဆို သက္သာတဲ့အရာကိုပဲ ေရြးခ်ယ္ၾကလိမ့္မယ္ဆိုတာကို ဘယ္သူမွ မျငင္းပယ္ဘူးလို႔ ထင္ပါတယ္။ ကိုယ့္ႏိုင္ငံကသံုးတဲ့ အရာထက္ အမွန္တကယ္ပိုမွ အျခားႏိုင္ငံေတြကို ေရာင္းခ်ရမွာပါ။ တကယ္ေတာ့ က်မတို႔ ႏိုင္ငံမွာ ျပင္ဆင္စရာေတြ အရမ္းမ်ားေနပါတယ္။ အခုခ်က္ခ်င္းႀကီး ထၿပီး ျပင္ဆင္ဖို႔လည္း မလြယ္ဘူးဆိုတာကို ျမန္မာျပည္သူေတြ သိပါတယ္။ အမွားမွားအယြင္းယြင္းနဲ႔ အုပ္စိုးလာတဲ့ ႏွစ္ေတြအတြင္း ျဖစ္ပ်က္ခဲ့တဲ့ အရာေတြအေပၚမွာ ဇြတ္အတင္း ျငင္းဆန္ေနမယ့္အစား အခုေလာေလာဆယ္ဆယ္ တာဝန္ယူေနတဲ့ လူေတြအေနနဲ႔ ျပည္သူေတြကို ေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္ ေမတၱာရပ္ခံမယ္။ တာဝန္ခံၿပီး ေရွ႕ေလွ်ာက္ ဒီလို မျဖစ္ေစရဘူးလို႔ ေျပာခဲ့ရင္ေတာ့ က်မတို႔ ျမန္မာျပည္သူေတြလည္း ေက်နပ္ၾကပါလိမ့္မယ္။

က်မတို႔တိုင္းျပည္ရဲ႕ အေျခအေနက အိမ္တလံုးနဲ႔ ႏႈိင္းယွဥ္မယ္ဆိုရင္ တအိမ္လံုး ျခစားပ်က္စီးေနတဲ့အိမ္နဲ႔ တူပါတယ္။ ဘယ္လိုပဲျဖစ္ျဖစ္ ဒီအိမ္ကို ျပင္ဆင္ရမယ္ဆိုတာက သမိုင္းကေပးလာတဲ့ တာဝန္ပါ။ ဒီအိမ္ကို ျပင္ဆင္ဖို႔အတြက္ဆိုရင္ ဒီအိမ္မွာ မွီတင္းေနထိုင္သူေတြအားလံုး ႀကိဳးစားရမွာပါ။ အားလံုးရဲ႕ ႀကိဳးစားအားထုတ္မႈကို ဒီအိမ္ရဲ႕ အႀကီးအကဲက အသိအမွတ္ျပဳၿပီး အစီအစဥ္တက်ျဖစ္ေအာင္ သူက စီစဥ္ရမယ့္ တာဝန္ရွိပါတယ္။ ႏွစ္ေပါင္း ၅၀ ေလာက္ ယိုယြင္းေနတဲ့စနစ္ကို ျပဳျပင္မယ္ဆိုရင္ တာဝန္ရွိသူေတြအားလံုး တိုင္းျပည္နဲ႔ ျပည္သူေတြအေပၚ စိတ္ေစတနာ အရင္းခံေလးနဲ႔ ျပဳျပင္မယ္ဆိုရင္ ျမန္မာျပည္သူေတြ ေက်းဇူးတင္ပါလိမ့္မယ္။ တာဝန္မယ့္တဲ့ ပိုလို႔ေရာင္းစားေနတယ္ လို႔ေျပာေနတဲ့ ဝန္ႀကီးနဲ႔ ဖေယာင္းတိုင္ေလးထြန္းေနလိုက္ပါလို႔ လက္လြတ္စပယ္ ေျပာတတ္တဲ့ အၾကံေပးတို႔လို ျပႆနာကို မေျဖရွင္းဘဲ နည္းစနစ္တက် ျပႆနာေျဖရွင္းတဲ့ အေလ့ရွိဖို႔လိုေနၿပီလို႔လဲ အာဏာရ အစိုးရထံ သတင္းစကား ပါးလိုပါတယ္။

ခင္ၿငိမ္းသစ္